Het moet gaan gebeuren in de laatste ronde!

In de zevende ronde van de RSB competitie stond voor het eerste van Erasmus veel op het spel. Na de uitglijder tegen Dordrecht 2 moest het dan maar gaan gebeuren tegen Shah Mata 1. Een team waar wij vorig jaar nog gelijk tegen hadden gespeeld.

Doel: ten minste 1 matchpunt halen om er zeker van te zijn dat wij niet meer konden degraderen.

Helaas konden zowel Ouwehand als Siban niet meespelen, maar Kleinjan en Van Meerkerk namen hun plaatsen achter de borden over.

Rond een uur of half tien was het een weinig prettig gezicht op de borden. Flanders en Kleinjan hadden een lastige stelling en de voordeeltjes bij Erasmianen waren slechts met een vergrootglas te vinden.

Als eerste was Van Meerkerk klaar. Aan bord 8 had hij een gelijkwaardige stelling op het bord gekregen met een klein beetje ruimteoverwicht. Er werd echter besloten om het punt te delen.

Flanders (bord 5) was als tweede klaar. Hij greep heel erg mis in de opening en na een offer van zijn tegenstander op f7 stortte zijn stelling in en konden de stukken de doos in. Wij keken al vroeg tegen een ½ – 1½ achterstand aan.

Daarna duurde het enige tijd voor er weer een nieuwe uitslag te noteren viel. Nog steeds weinig voordeeltjes voor Erasmianen op de borden.

Pietrow had een iets betere stelling en ook Van Zutphen had een overwegende stelling op het bord gekregen, daartegenover stond Kleinjan een pion achter in een moeilijke stelling. Op nagenoeg alle borden hadden wij een tijdsachterstand.

Kleinjan was als derde gereed, hij had ergens in het middenspel een pionnetje verloren, maar kwam op een bepaald moment in een toreneindspel terecht met vier pionnen tegen drie pionnen. Zelf had hij nog een minuut of vier en zijn tegenstander nog ruim de tijd, maar toch wist hij de partij af te wikkelen naar remise. Erg knap! De tussenstand was daarmee: 1 – 2.

Inmiddels was de tijdnoodfase begonnen en de partijen gingen het laatste half uur in. Van ’t Hoenderdaal speelde een prima partij. Maar ergens ging het blijkbaar mis (hoe heeft ondergetekende niet gezien), want ook hij moest een nul noteren. Tussenstand: 1 – 3.

Op bord 2 speelde Van Zutphen met wit tegen Van Es. Het werd een hele scherpe partij met veel combinatiemogelijkheden. Wit wist een prettig ruimtevoordeel te creëren en de zwarte stelling kwam redelijk onder druk te staan. Maar met nog vijf minuten op de klok greep Van Zutphen in tijdnood echter mis, waardoor hij materiaal verloor. En dat bracht de tussenstand op 1 – 4.

Vrolijk speelde op bord 4 een prima partij, maar ook hier was de klok de boosdoener. In vliegende tijdnood kon hij de gevaren niet keren. En daarmee werd het 1 – 5 en was de teamnederlaag een feit.

Kopman Pietrow wist als enige een vol punt binnen te halen. Hij had een voordeeltje in het middenspel en wist dat op de Pietrow-manier uit te melken. Een prima overwinning! En een 2 – 5 tussenstand.

Als laatste was Verhoeven nog bezig. Ook hij speelde een prima partij, maar ook hier was de tijd de boosdoener. Het gebrek aan tijd zorgde ervoor dat een remise-achtig eindspel uiteindelijk verloren werd. En daarmee stond aan het einde van de avond maarliefst een 2 – 6 nederlaag op de borden.

De degradatiezorgen nemen dus toe. In onze laatste wedstrijd van het seizoen zal het dus moeten gaan gebeuren. Wij moeten het dan opnemen tegen SO Rotterdam, dat drie matchpunten minder heeft, maar nog wel een extra wedstrijd te spelen tegen de nummer laatst. Een 4 – 4 gelijkspel is voldoende om SO Rotterdam onder ons te houden.

Op de site van Shah Mate is hun verslag “Daverende overwinning 1e team” te lezen. Alle uitslagen en de stand in de promotieklasse zijn ook terug te lezen op de site van de RSB.