Aan Arie de Jong
Beste Arie,
(er is maar één Arie en dat is Arie de Jong)
Nu je met schrijven voor het clubblad gestopt bent en we dus niet meer het risico lopen daar een oorvijg te krijgen, moeten we je wat bekennen.
We (dat zijn Frank van Zutphen en Pim Kleinjan) hebben je in de maling genomen.
En wel bij de eindronde van het clubkampioenschap in 2004 van NRSG Wilhelm Steinitz.
Wij hadden onze partij in de laatste ronde al enige keren uitgesteld, maar voor de vervaardiging van je fameuze “kampioenschapsboek” bleef je maar aandringen op het snel spelen en inleveren van die partij.
Remise afspreken mocht niet want dat zou je boek ontsieren!
Omdat de tijd begon te dringen hadden we je beloofd deze wedstrijd bij één van ons beiden thuis te spelen.
Omdat er voor geen van beiden van ons nog iets op het spel stond hadden we in werkelijkheid al afgesproken om remise te spelen en bij jou een fraaie klassieke partij in te leveren om jou tevreden te stellen.
Na enig zoekwerk hadden we daarvoor de partij Marshall – Lasker (7e matchpartij WK 1907) uitgezocht (deze is hieronder na te spelen).
Een spectaculaire partij, waarvan we de beginzetten enigszins verdraaid hebben om het niet al te opvallend te laten lijken (1. d4 – e6 zodat je kon schrijven: uitnodiging tot het Frans).
Het viel niet op en je hebt braaf je werk gedaan, want je hebt de partij uitgebreid geanalyseerd.
Bij het lezen dachten we even dat je ons doorhad, want bij zet 5 begin je over het Marshall-gambiet te praten en de bij de 6e zet zeg je zelfs dat die specifiek van Lasker is!
Maar daar blijft het bij en het moet je uren gekost hebben om deze gecompliceerde offerpartij te analyseren. Hulde hiervoor.
Het is nu tijd om ons daar diep over te schamen, hoewel ik nog steeds een lach niet kan onderdrukken bij de gedachte dat we bijvoorbeeld adressen hadden uitgewisseld om bij navraag van jou niet door de mand te vallen.
Als eerbetoon aan jou hier nogmaals die partij met jouw voortreffelijke analyse (door op de plaatjes te klikken openen deze op ware grootte en is de analyse van Arie de Jong na te lezen).
Pim Kleinjan (en Frank van Zutphen)
Frank James Marshall – Emanuel Lasker
