Door Jan van Dijk
“Meneer Dubbelman, dit interview heeft ten doel zoveel mogelijk meningen te verzamelen aangaande het schaakspel. Wat is uw mening in deze?”
“Eh, schake? Tja, schake! Kaik, heel lang geleje deje ze dat as nunne druiloor zunne dochter nie kwait wouw he! Dan wier ze gewoon gejat, zak maar zegge. Tegeworig hoef da nie meer. `k Hep me wijfie lere kenne in unne speeltuin. D`r jurkie was vas blaive zitte an nunne draadnagel van de wip. K`hep `r effe geholpe en we vonde mekaar meteen arig. We hebbe toen nog effe gewipt, eh dus. Ja met dat wippie, begrijpu wel. Dieunne nieuwerwetse taal ook…?”
“Meneer Dubbelman, er is denk ik een misverstand. Ik wil uw mening vragen over het spel schaken, u weet wel…?”
“Ja nee, kaik ho wag effe! `k Snap bes waddu bedoel. As j`in dese taid zoies zou flikke, nou ja, das dan gewoon nunne spellegie, nunne grappie niewaar, zak maar zegge. Maar as mai wijfie in dieunne taid was gewees dus en dese pesoon toevallig ook dus en d`r pa eh, me schoonpa zak maar zegge, had de boot afgehouwe, nou ja dan hak`r waarschainlijk wel geschaak! Maar nou zou `t gewoon nunne spellegie wese en eh…?”
“Sorry meneer Dubbelman, ik bedoel schaakstukken en borden en…?”
“Ja nee, vertel mai wat! Tuurlijk benne `t stukke, anders worre ze toch sekers nie geschaakt! En nou ja, kaik es, dasse daarna borde staan af te wasse dus, das nunne gewone saak toch? Zo ist toevallig ook nog n`s `n keer. Mareh, schake in dese taid? Je mot wel hoge noot hebbe as je eh.., dus. Nou ja, u begraip me wel niewaar.”
“Jawel, meneer Dubbelman, maar u begrijpt mij kennelijk niet. Kijk eens, er is een spel dat schaken heet. Daar zijn schaakstukken bij nodig. Met die stukken kun je allerlei zaken creëren. Dat kan in de opening, het middenspel en eindspel en…?”
“Ja ja. Jááá ja! En u dach sekers dak me daarover uit zou late dus! Ha ha, toestandjes he, middenspel…, eindspel…, nee nee meneertje, dat houw `k voor me eige. Schake? Alla! Stukke? Mij best! Maar ask over toestandjes mot prate dan…, zeggis effe, ben u soms van de NVSH?”
“Nee, meneer Dubbeldam, (zucht), dat ben ik niet. Maar ik vind het toch leuk met u gesproken te hebben. Heeft u wellicht nog iets te vragen?”
“Ja kaik, nou we `t toch over schake hebbe, `k hep pas geleje dus unne schaakkussus gevolg. Weetu nou nie unne clup in de buurt?”
“Tuurlijk, meneer Dubbelman. Wat dacht u van club “De Wip?”
