Derde verbijsterd met lege handen naar huis

Op 12 november togen we voor al weer de derde ronde partij naar Hendrik Ido Ambacht. Op voorhand een zware klus. Immers onze tegenstander had een gemiddelde rating van een slordige 150 punten meer. Met een fors verlies werd dus rekening gehouden.

Al snel zag het daar ook naar uit. René Weerts moest het op het tweede bord opnemen tegen Xander van Doorn (ratingverschil circa 200 punten). Hij speelde een fianchetto. Waar het nu precies misging kan hij het beste zelf uitleggen maar al dra stond hij een stuk achter en leek op een verloren partij af te steven. Hij weerde zich echter kranig, hield een moeilijk middenspel dat zijn tegenstander steeds meer tijd koste. Of het nu door de tijdnood kwam zullen we wel nooit te weten komen maar uiteindelijk wist René het materiaalverlies ruimschoots te compenseren en sleepte hij voor ons het tweede volle punt binnen! De partij Van Doorn – Weerts is na te spelen op de website.

Wil de Boer was toen al klaar. Op bord 6 opende hij met een Siciliaan tegen Klaas Bax (ratingverschil 100 punten). In een gewonnen eindspel gaf zijn tegenstander op en zette Wil ons op 1 – 0.

Kort daarop kon ik Bram de Knegt feliciteren met een onverwacht goed resultaat. Onverwacht omdat hij het op het eerste bord moest opnemen tegen Jeroen van Gijzen (rating verschil circa 300 punten!!). Misschien ook weer niet onverwacht omdat Bram mij van te voren al een goed resultaat had beloofd. Hij wist een koningsaanval knap af te slaan waarna zijn tegenstander – waarschijnlijk wel mokkend – instemde met remise. Op dat moment stonden we al met 2½ – ½ voor!

Lucien Mihailescu verging het op het derde bord tegen Kleinbloesem minder. In een vroeg stadium kwam hij met mij overleggen – heel goed – of hij op remise kon spelen. Op dat moment had ik al een 0 ingecalculeerd van René en sommeerde ik hem door te spelen zonder de stelling goed bekeken te hebben. Uiteindelijk redde hij het niet en werd het 1½ – 2½.

Op dat moment had ik zelf in een kansrijke stelling tegen Piet de Jonge door een verkeerde loper zet mijn d-pion weggegeven waardoor ik het overwicht in het centrum kwijtraakte. Beduusd door die fout beging ik de zet daarop een nog grotere fout die me een kwaliteit kostte. Ietwat ontdaan kwam ik Cor van As een moment later aan de bar tegen. Die vertelde me dat hij op het punt stond een heel belangrijke zet te gaan doen en had stellig de indruk zijn partij te kunnen winnen.

Rens Hesselmans hield op dat moment nog kranig stand tegen Piet van de Berg (rating verschil ruim 200 punten). Vanuit een Engels opening had hij goed spel en leek zijn stelling zeker remise te houden. Toen ik hem naast mij ineens goede zet hoorde mompelen tegen zijn tegenstander vreesde ik het ergste. Een blik op de stelling leerde dat hij een dame ging verliezen waarmee het pleit was beslecht. 2½ tegen 2½.

Met mijn eigen mindere stand leek het toch op de verwachte nederlaag uit te gaan lopen. Een rondje langs de resterende partijen gaf echter weer moed. Joram zowel als Cor stonden gewonnen! Dus kon ik me wat minder schuldig voelen over mijn eigen blunders.

Joram Simons had geopend met een Caro-Kann. Een solide stelling opgebouwd. Zijn tegenstander verbruikte veel tijd. Trachtte met wat merkwaardige offers Joram nog in verwarring te brengen maar slaagde daar niet in. Als zesde speler haalde hij een vol punt binnen en leek alles weer mogelijk.

Op dat moment ging het dus nog om mijn partij en die van Cor. Vanuit een stelling met inmiddels een kwaliteit en een pion minder trachtte ik het nog zo complex mogelijk te houden. Dat lukte vrij aardig maar koste me wel veel tijd. Uiteindelijk werd me dat noodlottig in een stelling die op zich al wel verloren was. 3½ – 3½.

Vlak voordat ik door mijn tijd ging hoorde ik Joram zeggen dat Cor remise aangeboden had gekregen. Hij meende zelf gewonnen te staan, hetgeen later door anderen werd bevestigd. Zag daarom geen reden met mij te overleggen (foei) en speelde door. Omdat ik zelf op het punt stond mijn partij op tijd te verliezen kon ik niet direct ingrijpen en had Cor met een zet het remisevoorstel al afgewezen.

Daarna gebeurde het ongelofelijke. In een stelling die waarschijnlijk wel gewonnen was maar toch zeker remise had moeten opleveren wist Cor maar liefst 3 zetten op rij de slechtste voortzetting te kiezen. Cor verloor eerst een dame. Kwam in een stelling met twee torens tegen een dame, nog steeds perspectief op een resultaat. Verloor vervolgens met tussenschaakjes beide torens en moest opgeven.

Zo glipte een onverwacht goed resultaat ons op het allerlaatste moment door de vingers.

Echter niet getreurd. Als we met vormbehoud verder kunnen spelen licht er nog genoeg in het verschiet om ons verblijf in de tweede klasse nog een jaar te prolongeren.

Alle uitslagen en de stand zijn te vinden op de RSB-website.

Ron Ansem