Tata Chess 2014, door Jaap van Meerkerk

Wijk aan Zee, voor twee weken omgetoverd in mondiaal schaakcentrum.

TSCT (Tata Steel Chess Tournament) incasseerde in 2012 de prijs “beste schaaktoernooi van het jaar. En terecht.

Ondanks halvering van de financiële middelen kon de inmiddels 76-ste editie van deze geweldige schaakhappening toch weer plaatsvinden. Er was flink geknabbeld aan het prijzen- en startgeld, geen C-meestergroep, waardoor meerdere Nederlandse schaaktalenten niet meespeelden, de grote tent op de centraal gelegen dorpsweide was er niet, prijzen amateurgroepen in natura, en tenslotte geen gemeenschappelijke gratis erwtensoepmaaltijd voor alle deelnemers. Een verbazingwekkend perfecte organisatie, het onvoorstelbaar grote en diverse deelnemersveld, de tot de verbeelding sprekende entourage en sfeervolle aankleding van de imposante speelzaal, zorgden voor een prachtig toernooi.

De organisatie vond het voor het voortbestaan van het toernooi belangrijk een breder podium aan te spreken en verruilde – gelukkig alleen voor de grootmeestergroep – De Moriaan twee dagen voor het Rijksmuseum en de High Tech Campus in Eindhoven.

Erasmus liet zich vertegenwoordigen door Pim Kleinjan, Lucian Mihailescu, Jaap van Meerkerk, Marcel Tillemans, Olivier Vrolijk en Frank van Zutphen. Ook speelden mee ons erelid Henk de Kleijnen en de oud-leden Hans van Calmthout, Gerard Kastelein en Jan Seeleman. Nathanael Spaan, één van de vaste prijswinnaars van ons Watertorentoernooi, speelde een goed toernooi en scoorde 6 punten in groep 2A, goed voor plek 3. Frans Maas, onze oud-voorzitter van de RSB en vaste klant van de Banjaert, speelde in groep 7.

Resultaten Erasmianen tienkampen:   
Naam                Groep   Plaats    Score     TPR   
Marcel Tillemans     4B       9     2½ uit 9    1664  
Henk de Kleijnen     4C       8     3  uit 9    1702 
Pim Kleinjan         4H       8     3  uit 9    1693  
Jaap van Meerkerk    5D       2     5½ uit 9    1776  
Lucian Mihailescu    6B       4     4½ uit 9    1611

Hans van Calmthout eindigde in groep 4C op de 5e plaats met 4½ punt. In groep 4I speelde Gerard Kastelein een slecht teleurstellende toernooi met 2½ punt uit de eerste drie partijen, maar tevens, maar daarna scoorde hij geen punt meer, hoewel zijn partijen het aanzien zeker waard waren. Henk de Kleijnen deed het niet zo best met zijn 8e plaats en 3 punten in groep 4C. Voor de dagelijks uit Haarlem fietsende (!) Jan Seeleman was met 4 punten in groep 3E de vijfde plek weggelegd.

Het hotel voor natuurvrienden, de Banjaert, bood aan mij evenals vorig jaar een prima kamer met ontbijt. Er heerste een zeer ontspannen en gezellige sfeer, met een aantal als min of meer vaste gasten. Pim Logeerde in het exclusieve hotel Het hoge Duin, maar zal zich volgend jaar bij het gezelschap van de Banjaert aansluiten.

De dagen in Wijk aan Zee hadden voor mij een vaste indeling:

8.30 uur ontbijten, 9.30 uur duin-bos-strandwandeling, 11.00 uur partij voorbereiden, koffie, 12.30 uur naar de speelzaal via de Spar om wat eten en drinken in te slaan, om 13.30 uur ging de gong voor de volgende rondepartij, vanaf 18.00 uur (of later) partijen uit de grootmeestergroep A en B bekijken, 19.30 uur eten in een gezellige tent (er zijn er meer dan genoeg!), tenslotte werd vanaf ongeveer 21.30 uur de dag afgesloten 22.00 in een van de twee gemeenschappelijke huiskamers, waar wij elkaars partijen belachelijk maakten, bekritiseerden, en bewonderden.

Pim Kleinjan, Hans van Calmthout, Frans Maas, Gerard Kastelein en ik vormden een vaste eetgroep, maar op zaterdag, de voorlaatste dag, maakte ik voor 7 schakers zelf een maaltijd klaar in de grote en goed geoutilleerde Banjaertkeuken. Het leek op Chinese nasi.

Tijdens het ontbijt werd de tussenstand voor de Banjaert-Cup, waarvoor 16 natuurschakers streden, op een grote flap-over bijgehouden. Daarna werd het prachtige bronzen beeldje uitgereikt aan degene met de hoogste score op dat moment. De cup ging uiteindelijk naar Evert Hondema uit Emmen, overigens ook enthousiast lid van de ons wandelgroepje. Hij scoorde 7 uit 9.

Een heel bijzondere ervaring vind ik het toernooispelen op zich. Elke dag een lange wedstrijd, de oplopende spanning vooraf, de concentratie vasthouden, elke dag weer 4 tot 6 uur achter elkaar, omgaan met tegenslag, voorbereiden van partijen. Heel apart. Tenslotte. Het speeltempo was heerlijk ontspannen, zou je haast zeggen, want met 40 zetten in 2 uur moet je het kunnen redden. Daarna per speler nog eens een uur. Je kunt dus 6 uur bezig zijn en dan is het inmiddels 19.30 uur. Ik speelde 1 partij tot na zeven uur en maakte toen in remisestand, na in een toreneindspel een pion voor te hebben gestaan, een enorme bok. Ik durf het niet te laten zien. Zal wel concentratieverlies zijn geweest. Heeft onze vriend Timman ook geregeld last van, begrijp ik.

Uw verslaggever,

Jaap van Meerkerk