Een bomvolle speelzaal!
Een bomvolle speelzaal. Ja dan ben je bij schaakvereniging Erasmus.
Joram Simons dacht dat hij droomde bij de aanblik van die volle speelzaal. Ja, nog even en je moet echt even zoeken naar een speelplek. Als dan ook nog het eerste thuis speelt, ben je zeker van een prachtige en sfeervolle avond.
Het eerste kon precies om 20.00 uur beginnen. Mooi toch dat de indeling al om even over half acht al klaar was en aan de pilaar in het midden van de speelzaal was bevestigd. Om vijf voor acht zat iedereen al klaar en kon onze voorzitter een mededeling doen: hij vroeg om handtekeningen van leden die woonachtig zijn in de deelgemeente Hillegersberg-Schiebroek ten behoeve van een aanvraag van een subsidie voor een buitenschaakspel. Dat wordt dus heel bijzonder!
Komend voorjaar kun je vanuit de tram of de bus ons zien schaken op het (zeg maar ons) buitenterras. Tenminste, als de subsidieaanvraag succesvol is. En daar doen we ons best voor. Erasmus op de kaart en in de picture.
Vorige week in mijn verslag van ronde 3 begon ik met mijn eigen partij, nu bij ronde 4 eerst eens bij de anderen kijken.
Arie de Jong – Ruud Dröge Om 22.30 uur staat er een gelijkstaand toreneindspel T+6 pionnen op het bord. De heren zaten er zichtbaar van te genieten en Arie deed met een tevreden smile zijn zetjes. Zal wel snel remise worden was mijn gedachte. Niets is minder waar, want de heren vochten het eindspel uit tot na sluitingstijd.
Wie tegen Arie mag aantreden moet dat thuis dus even melden, want het wordt net als in de vorige ronde nachtwerk. Die 15-secondenregel zorgt voor extra mogelijkheden de rit huiswaarts uit te kunnen stellen. Arie, die mij net voor achten vol trots (weer eens) een schriftje vol historische prachtpartijen liet inzien, koos voor zijn eindspel niet de beste zetten. Het was inmiddels 2 tegen 1 randpion geworden en nog remise te houden. Toch nog eens nakijken hoe dat moet, Arie. Sla dat schriftje er bijvoorbeeld eens op na. 0 – 1 werd het dus.
René van Es – Frits Steenberen speelden een gelijkstaand middenspel zonder dames. Met prachtige stukken, en een fraaie klok die mij niet bekend voorkwam, die moeten van René zelf zijn dacht ik. René schreef over zijn partij:
“Tja… Het tweede bord van de paringslijst en plaats 13 op de ranglijst… Hoelang zou dat gaan duren? Nou niet zolang, dit keer ging het helemaal fout in de opening.”
“Ik dacht na De2-b5 schaak een aanval op b7 en op d5 te hebben. Mooi niet, gewoon c6 en mijn dame kon weer terug naar e2. En hoe gek het ook mag klinken maar na een dameruil, waarbij hij weer een tempo won, zat ik al behoorlijk in de problemen en stond ik er verloren bij. Hierna ben ik eigenlijk alleen maar aan het verdedigen geweest en kwam ik zo compact te staan dat iemand met de schaaknaam “Frits” daar geen moeite mee had. Het is een duidelijke les, want dit soort fouten heten blunders en worden afgestraft. Mooie winst voor Frits Steenbergen.”
Marcel Tillemans – Gabriël Cornelisse: Gabriël had pech met de loting en trof een tegenstander met zo’n 900 ratingpunten meer, al is de rating van Gabriël gewoon door ons verzonnen. Tja je moet nou een keer een startrating hebben. We zullen dit jaar vanzelf gaan zien welke schaakstappen hij gaat zetten, maar die 800 punten zeggen niet zo veel. In een d4 – d5 opening kon Gabriël, die ik nog zo had gewaarschuwd voor de “kampioen van Onesimus”, het 30 zetten volhouden. Bij navraag stond hij na de opening ook al minder.
Jan Hoek van Dijke speelde tegen Rens Hesselmans een Indisch begonnen partij, die met een snel d5 tot een Geweigerd Damegambiet werd verbouwd. Op zet 20 deed Rens een loper cadeau en daarna gaf hij teleurgesteld zijn partij snel op.
Als je tegen Henry Pijpers speelt wordt het altijd snel hakken, breken en combineren. Wil je dat voorkomen dan zorgt Henry er wel voor dat je daar spijt van krijgt. Je moet mentaal dus niet al te breekbaar zijn. Voor een saaie pot komt hij niet naar Borgsate. Maar wat gebeurt als je dan Cor van As als tegenstander treft? Die zoekt altijd de aanval, gooit pionnen naar voren of offert voor open lijnen. Zelfs met een kale koning zoekt hij het initiatief. Logisch dus dat er om 21.30 uur een nogal onoverzichtelijk middenspel op hun bord stond. Beiden hadden nog 8 pionnen, die ze elk hun eigen vleugel naar voren hadden gestuurd, Cor had de damevleugel, Henry dus de koningsvleugel. Beiden zoekend naar ruimte en initiatief. Cor trok aan het langste eind en won.
Bram de Knegt kreeg van Aad Jan Roos een Nimzo voorgeschoteld. De zwarte zwartveldige loper was tegen het paard op c3 geruild en wit had dus die bekende dubbelpion. Lastig om je kansen goed te taxeren. Ook afwikkelingen naar het eindspel moet je vroegtijdig onderkennen. Net als hun rating bleef de stand ook gelijk. Remise dus.
Victor Hooftman – Alik Tchavelachvili: Victor was op zoek naar zijn eerste punten bij Erasmus, maar het zat hem vanavond niet mee. Hij verslikte zich in een goed spelende Alik, hoewel Victors opening er veelbelovend uitzag. Heet dat Reti? Of Orang Oetang? Ik vond het een mooie combinatie en kansrijk voor een initiatief op de damevleugel. Maar Alik hield het hoofd koel en won.
De 16e en laatste partij was die tussen de veel te laag geklasseerde Lucian Mihailescu en Vincent Smol, die zijn eerste puntje nog moet zien te pakken. Ook hier een te groot ratingverschil van 900 punten. Lucien had na verliespartijen tegen Frank van Zutphen en Stephan Pinedo iets recht te zetten. Het werd een soort van Schots, maar Vincent posteerde zijn loper op d6 en die stond daar niet zo best zo te zien. Als snel kwam hij beslissend materiaal achter, hoewel de stelling er wel combinatoir uitzag.
Uw verslaggever Jaap van Meerkerk had zijn handen vol aan de verrassend sterk spelende Peter Ruimschoot, die hem na drie zetten in een onbekende stelling deed verzeilen. Omgekeerd Siciliaans of Asymmetrisch Engels? Geen idee. Ik kwam er in het middenspel achter dat mijn opstelling verre van ideaal was en had moeite een juist plan te vinden.
Peter speelde sterke zetten en wist goed te dreigen met zijn opgespeelde pionnen op de koningsvleugel. Na Peters sterke 19. Ta1-g1 stond hij prima en had veelbelovende druk. Zouden zijn opgerukte pionnen de beide zwarte paarden echt pijn kunnen doen? Jaap moest iets zien te forceren om tegenspel op de damevleugel te krijgen en gooide een pion in de aanbieding. Het werd plots ingewikkeld en dat bleek in zwarts voordeel. Toen de tijd begon te dringen greep Peter mis. Jaap kon twee van die gevaarlijke boeren arresteren, een aanval opzetten en daarna een volle toren in de ruif doen, maar dat was al in flinke tijdnood van Peter.
Hebt u een leuke partij gespeeld? Deel het met uw clubgenoten, schrijf wat op, lever uw partij in of kom er even wat over vertellen. Want samen zijn wij SV Erasmus.
Kijk hier voor de uitslagen en de stand na de vierde ronde.
Jaap van Meerkerk
