Top 10 van Robert Fischer (1)

Door Andrzej Pietrow

Elke schaker heeft een eigen lijst met beste of meest geliefde schaakmeesters uit het verleden.

Vanzelfsprekend denken wij in de eerste instantie aan de namen zoals Kasparov, Fischer of Karpov, maar het is toch altijd interessant om een mening van een derde te horen, vooral als het van een insider is.

In 1962 in een interview door Ralph Ginsberg maakte ook Robert J. Fischer zijn lijst bekend.

Hij noemde op volgorde de volgende namen: 1. Paul Morphy, 2. Howard Staunton, 3. Wilhelm Steinitz, 4. Siegbert Tarrasch, 5. Mikhail Tchigorin, 6. Alexander Alekhine, 7. Jose Capablanca, 8. Boris Spassky, 9. Mikail Tal enĀ 10. Samuel Reshevsky. Omdat het interview was afgenomen in 1962 was het niet mogelijk dat hij de namen van Karpov en Kasparov zou noemen. Toch zijn keuze zou voor sommigen verrassend klinken. Het meest opvallende is natuurlijk de afwezigheid van drie wereld kampioenen, die van M. Euwe, M. Botvinnik en V. Smyslov (B. Spassky was toen nog geen wereld kampioen!). Maar zoals gezegd, iedereen heeft recht op eigen mening.

Ik heb me voorgenomen om in een serie van 10 artikelen een partij van de al door Fischer genoemde namen aan de lezer te presenteren, een partij die het best volgens mij bij de omschrijving past. Ik wil beginnen met Fischer’s no. 10. Fischer zei over Reshevsky het volgende: “From 1946 to 1956 probably the best in the world, though his opening knowledge was less than any other leading player. Like a machine calculating every variation, he found moves over the board by a process of elimination and often got into fantastic time pressure.” DeĀ partij is S. Reshevsky – J. Averbakh, Kandidatentoernooi in Zurich, 1953.

De partij is zonder commentaar wat ook de bedoeling is (er is maar 1 aanwijzing!). Analyseer de partij zelf (het liefst zonder computer) en stuur je bevindingen naar webmaster@sv-erasmus.nl. In een latere aflevering van PvdW of op een clubavond kunnen deze dan besproken worden. Veel plezier!

S. Reshevsky – Y. Averbakh, Kandidatentoernooi Zurich, 1953