… schrijft geschiedenis!

Weliswaar iets minder legendarisch dan de start van de 1e divisie van RSB-viertallen, maar ook bij de voorronden van de interne competitie werd op maandag 9 november geschiedenis geschreven!

Wie dan geschiedenis schreef? Dit maal geen spoiler-alert in de titel, maar een heuse cliffhanger. Dus lees vooral verder.

Deze ronde in totaal 14 partijen, met weer veel strijd en ook enkele mooie verrassingen!

Aan de top van het klassement stond de partij tussen Frank van Zutphen en Jan Smit op het programma. Met een dichtgeschoven stelling was het manoeuvreren op de vierkante centimeter. Van Zutphen had iets meer ruimte, maar Smit kreeg een goede aanval op de damevleugel.

Pas diep in tijdnood werd het duel beslist, omdat Van Zutphen het net iets handiger speelde. Hierdoor gaat Van Zutphen nu samen met Wim Posthumus (die een RSB-wedstrijd speelde) met 8 uit 10 aan de leiding.

Aan bord 2 maakten Cander Flanders en Paul Wilhelm er een heerlijk schaakspektakel van! Wilhelm offerde al vroeg in de opening een pion op b5, wat door Flanders werd aangenomen. Wilhelm kreeg goede compensatie voor deze pion en de witte koning van Flanders stond redelijk op de tocht in het centrum. Een partij waarvan het steeds lastig was om nu te zeggen wie het beste stond en waarbij de kansen ook steeds wisselden. Pas helemaal aan het einde van de avond viel de definitieve beslissing toen Wilhelm één pion overhield die kon promoveren! Binnenkort na te spelen op de website?

Ook een mooie strijd was te zien in de parij tussen Murdoch Mac Lean en Bernhard Ruimschoot. Ruimschoot gaf al snel in de opening een pionnetje weg en het leek een eenvoudige avond te gaan worden voor Mac Lean. Ruimschoot herpakte zich echter en bleef goede zetten spelen. Op een goed moment had Mac Lean weliswaar een kwaliteit gewonnen, maar wel ten koste van twee pionnen. Een lastige stelling, die uiteindelijk in remise eindigde. Een prima prestatie van Ruimschoot!

Leo Verhoeven speelde tegen Joram Simons. Verhoeven won al vrij snel een pionnetje op de damevleugel en had ook meer ruimte op het bord en daardoor iets actiever spel.

Simons maakte het Verhoeven nog lange tijd lastig, maar uiteindelijk ging het punt toch naar Verhoeven toe.

Ruurd Ouwehand speelde een overtuigende aanvalspartij tegen Lucian Mihailescu. Ouwehand viel aan op de koningsvleugel en toen Mihailescu een pion op g6 niet meteen terug sloeg, sloeg Ouwehand nog een keer door en keek Mihailescu tegen een pion op h7 aan.

Stap voor stap verbeterde Ouwehand zijn positie en uiteindelijk bleek dit het pionnetje op h7 beslissend! Een prima overwinning van Ouwehand.

Pim Kleinjan nam het met wit op tegen Davin Mostert. Kleinjan kreeg een overtuigende stelling in het middenspel met het loperpaar en een gat in zijn zwarte koningsstelling door een missende loper op g7. Toen Kleinjan daarna ook nog een kwaliteit won, leek het voorbij te zijn voor Mostert.

Maar Mostert knokte zich terug in de partij en wist aan het einde van de avond toch nog de overwinning zeker te stellen!

Rens Hesselmans en Frits Steenbergen speelden ook een leuke partij. Een redelijk dichtgeschoven stelling met een extra pionnetje voor Steenbergen. Alle stukken werden afgeruild tot beiden nog een paard en een serie pionnen hadden.

En zoals vaak bij paardeneindspelen is de aanvallende partij dan in het voordeel. Zo ook hier: Steenbergen had het initatief en won nog een pionnetje en uiteindelijk ook de partij!

Jan Hoek van Dijke bezorgde – schaaktechnisch uiteraard – Emil Verhoef een lastige avond. Verhoef keek al vrij snel tegen twee dubbelpionnen en een geruïneerde pionnenstelling aan. Hoek van Dijke maakte daar optimaal gebruik van en met een goede koningsaanval was het punt al vrij snel binnen!

Arie de Jong won al vroeg op de avond een pionnetje tegen Wil de Boer. En die status quo bleef lang in stand. De Jong was weliswaar in de aanval, maar kon zijn voordeel niet verder uitbouwen.

En zo wist De Boer dit eindspel uiteindelijk toch nog knap op remise te houden. Een prima resultaat van De Boer!

Op bord 10 speelde René van Es tegen Carel Keller. Van Es schrijft hierover:

“Ik opende Engels en verrassend speelde hij tot bijna 10 zetten symmetrisch! Hierna ging ik mijn stukken steeds beter plaatsen en zag dat hij een flankaanval op de damevleugel probeerde. Niet geheel onverdienstelijk, maar mijn tegenspel was toereikend. Hij kwam er niet door en moest oppassen omdat zijn koning er maar eenzaam bij stond. Uiteindelijk, mede door afruil, werd het een remisestelling, waarbij dit (zie stelling rechts) na 20 zetten de meest interessante positie was.”

“Maar wat ik niet begreep, was dat ik het schaakprogramma Shredder een histogram heb laten maken waarbij ik na ongeveer 24 zetten helemaal verloren zou moeten staan? Maar na een ‘shootout’ tussen de schaakengines Houdini en Rybka bleek het toch remise te worden… Pff, nou je mag het zeggen. Tja, ik wilde niet verliezen, speelde te voorzichtig en dan krijg je remise. En tot slot een persoonlijke mening: de Engelse opening vind ik meer geschikt tegen een veel betere tegenstander, omdat het relatief een eenvoudige en stabiele opening is, maar geef mij maar de Ruy Lopez opening!”

Gabriël Cornelisse speelde tegen Stephen Pinedo. Pinedo won een pionnetje en maakte het verder ook goed uit! Peter Hurkmans had een hele goede avond tegen Jan Bruinsma. Bruinsma was al snel uit zijn openingsboek en met een mooie combinatie maakte Hurkmans het al snel uit.

Coen van Baren speelde tegen Peter Ruimschoot. Van Baren won een pionnetje, later nog één en dat bleek doorslaggevend te zijn.

Maar wie schreef dan geschiedenis? Die eer was er voor Vincent Smol. Hij speelde een hele goede partij tegen Harry Nefkens. Hij kreeg een sterke aanval op de damevleugel en Nefkens kon promotie alleen maar voorkomen ten koste van materiaal. En die voorsprong gaf Smol niet meer uit handen!

En dus de eerste overwinning van Smol bij Erasmus! Heel erg leuk om te zien. En een logisch gevolg van zijn spel dat iedere week vooruit gaat! Dat smaakt naar meer!

Kijk hier voor alle uitslagen en de stand na de tiende ronde.