De Beer is los en Smol op hol

Een verslag van voorronde 11. Met eindspelverdriet (René), onverwachtse wendingen in raadselachtige stellingen (Marcel – Cor), aanval, tegenaanval, penningen en onderbreken (Carel – Coen). spanning met sterke lopers (Jan – Pim) en nog veel meer.

Om 22.13 uur was mijn partij tegen Alik Tchavelachvili al gespeeld. Ik wilde eens na 1. d4 – d5 met zwart Half Slavisch spelen met de zwarte pionnen op d5, e6 en c6 en dat deed ik daarna te voorzichtig. Na de opening en diverse ruilen kon ik geen potten breken, en toen alle stukken er zowat af waren besloten we snel tot remise en ging ik mijn eerste rondje langs de borden lopen.

Er stonden in deze ronde 16 wedstrijden geprogrammeerd. Ons eerste team speelde thuis tegen RSR Ivoren Toren 3, een zinderend spannende wedstrijd die onze mannen na heel wat bloed zweet en een vreugdedansje achteraf wisten te winnen met 5 – 3.

In volgorde van de wandeling langs de borden van onze interne competitie.

Partij 8: Henry Pijpers – Joram Simons. Henry heeft na een black out een stuk ingeleverd maar heeft daar in de schrik wel drie pionnen en aanval voor terug geschaakt. De aanval ziet er gevaarlijk uit. Een geluk bij een ongeluk dus. Om half elf zijn de dames en beide torens in gevecht, Henry heeft een winnende aanval langs de zevende rij op een ongelukkige toren van Joram die daarna (Joram dus) capituleerde. 1 – 0

Partij 1: Marcel Tillemans – Cor van As. Cor verliest wat materiaal – al is dat in de partijen tegen Cor totaal niet relevant; als je dat niet snapt, speel dan tegen Cor. De b-pion die vanaf de derde rij door wil lopen wordt er door Marcel af geslagen. Het ziet er vrij kansloos uit voor Cor, Marcel komt een stuk voor, maar ik heb kennelijk niet zo goed gekeken, of Cor heeft weer eens getoverd, want later op de avond zie ik een eindspel van dame + paard + 5 pionnen, dat remise wordt gegeven.

Partij 6: Jan Hoek van Dijke – Pim Kleinjan. Spanning volop. Pim heeft twee sterke lopers in de witte stelling op de damevleugel geposteerd en probeert tijdelijk ingeleverd materiaal met voordeel terug te winnen. 0 – 1

Partij 2: Ruud Dröge – Bernhard Ruimschoot. Beide heren zijn vanavond heel zuinig op het eigen materiaal en willen niets ruilen. Een ware manoeuvreerpartij, een gevecht om de beste velden voor de cavalerie tussen de pionnengroepjes die kriskras over het bord staan opgesteld. De stelling is in evenwicht en blijft dat. ½ – ½

Partij 13: Carel Keller – Coen van Baren. Ziet er heel spannend uit in het middenspel. Coen en Carel hebben twee lichte stukken geruild, er zitten wat penningen in de stelling via de e-lijn en de diagonaal h7 – b1; de stand lijkt in evenwicht. Coen valt aan met dame, toren en paard, Carel heeft een actieve verdediging die ook voor een counter kan worden ingezet. Zo zet hij zijn dame heel sterk op e2 en vlecht zo een penning in de stelling. Een half uurtje later zie ik een mooie zet aankomen. Carel kan even later zijn paard gedekt op e4 zetten en zo een aanvalslijn onderbreken en de vijandelijke zwarte toren in problemen brengen. Maar er valt nog wel wat uit te rekenen. En ik weet ook niet of Carel met die zet bezig is. Lijkt me in ieder geval kansrijk voor hem. Even later bij mijn derde bezoek aan het bord blijkt Carel net de winnende zetten te hebben gespeeld. De combinatie met het paard heeft hem een vol paard opgeleverd en Coen hield het even later voor gezien. Knap gespeeld, Carel. 1 – 0

Partij 16: Roel de Graaff – Peter Ruimschoot. Om 22.30 uur hebben beide heren nog twee torens, twee lichte stukken en vijf pionnen in de strijd. Peter heeft ruimteoverwicht en heeft zijn lichte stukken centraal en actief in stelling gebracht. Roels arme toren op a1 heeft nog geen taak meegekregen en staat nog op stal, naast een nog niet gespeelde loper. Kan Peter hiervan profiteren? Denk het wel. Een half uurtje later heeft Peter inderdaad wat pionnen gescoord en met drie meer gaat hij het eindspel wel winnen. 0 – 1

Partij 9: Bram de Knegt – Rens Hesselmans. Ik had Rens vooraf een beetje bang gemaakt door te vertellen dat Bram vroeger kampioen van schaakvereniging Schiebroek was geweest. Wanneer was dat ook al weer, Bram? Rens lachte erom en trok ogenschijnlijk onaangedaan ten strijde en komt een pion voor. Er komt in het middenspel een combinatierijke stelling op het bord, er zit een penning in via de lange diagonaal b1 – h7. Rens trekt de partij om 23.00 uur keurig naar zich toe. 0 – 1

Partij 15: Jan Bruinsma – Vincent Smol. Na zijn mooie overwinning in ronde 10 begint Vincent vol zelfvertrouwen aan ronde 11. Voor de partij prikkelde ik hem: “Wat is dat nou, Vincent? Je gaat toch niet weer winnen he? Ik hoorde dat je steeds beter gaat spelen!” Breed lachend vertelde Vincent hoe het zo’n beetje gegaan was vorige week tegen Harry Nefkens. En nu zit hij dan tegenover de altijd vrolijk gehumeurde Jan Bruinsma. Ik heb slechts achteraf vernomen hoe hun Italiaanse openingsavontuur was afgelopen. Vincent trots: “Gewonnen!” “Laat zien”, antwoordde ik en Vincent liet de eerste zetten van de Italiaan zien en na vier zetten kozen de heren een eigen variant. Jan liet zich zonder compensatie zijn centrumpion ontnemen. Daarna kon Vincent meer materiaal incasseren en de partij beslissen. 0 – 1. En dat is dus de tweede overwinning op rij.

Partij 14: Peter de Boer – Coen van Vlijmen. Beide heren zouden later komen en beginnen pas om 20.30 uur aan hun partij. Peter had de speeltijd zelf al aangepast. Mooi dus. (Zo kan dat gelukkig in onze interne competitie. Hoe zou zoiets met een bondswedstrijd gaan? Ik moest even denken aan het aankomend verhaal over de spelregeltjes, de nieuwe rubriek op onze website, waar het juist ook in een van de nummers over dit onderwerp zal gaan, als beide spelers later komen.) Om 22.31 uur nader ik hun strijdtoneel, Peter kijkt op en ziet mij met pen en papier aandachtig gewapend naar zijn stelling kijken en voert daarna maar meteen de beslissende zet uit: Pg6 aftrekschaak en torenwinst op rij 8 met mat. 1 – 0

Partij 10: Wil de Boer – René van Es. Ook deze partij heeft een directe link naar de rubriek over de spelregels. René vraagt na de wedstrijd of noteren verplicht is. Hij weet dat natuurlijk wel, maar weet niet hoe ermee om te gaan. Wil, zo vertelde René, noteerde op een gegeven moment zijn zetten niet en had nog 20 minuten op de klok. Misschien schrijft hij die straks wel bij, zal René gedacht hebben, of misschien heeft hij door de spanning het even niet in de gaten. Hoe dan ook, leuk om te weten hoe de regels zijn en hoe je er op de club mee omgaat. Nu de partij zelf. Wil komt in een toreneindspel een stuk achter. René heeft een loper meer. Wil heeft evenals René nog drie pionnen. Na een half uurtje is daar nog een naar ik meen gewonnen pionneneindspel van over. René heeft een verbonden vrijpion die slechts door een pion wordt opgevangen. Zwart kan de witte koning in tempodwang brengen en de partij beslissen. René zal er zelf wel wat over schrijven, maar tijdens de partij kon hij de winstweg even niet ontdekken. ½ – ½ En inderdaad, hieronder het verslag van René van Es:

Wit opende Spaans en dit keer was ik bij de pinken. We positioneerde onze stukken steeds beter en hier en daar kwamen lijnen naar boven borrelen. Ik zag een mogelijkheid door slim af te ruilen en een pion voor te komen. Ik plaatste een aanval aan de koningsvleugel en zag dat wit er door een dameruil vanaf wilde komen en dacht mmm… waarom ook niet, ik hou wel van dubbelpionnen… maar dan aan jouw kant. En van GM Varuzhan Akobian heb ik geleerd: Wat doe je met een vrijpion? “You push and push”. Maar ja, toen ging hij er met zijn toren voor staan.

Maar ik had Td3 nog achter de hand, een vervelende zet voor wit (zie stelling rechts). Hier heeft hij 12 minuten nagedacht en sloeg uiteindelijk mijn pion met zijn toren. Ik sloeg zijn paard, hij mijn paard en ik weer zijn loper. En zo stond ik een loper voor en uiteindelijk gewonnen. Maar ja, later heb ik, in overmoed een toren en paard geruild voor een toren en een pion. Zo stonden er nog maar twee zwarte en één witte pion (en natuurlijk twee koningen) op het bord en dacht dat gaat wit niet redden. Maar ja het voordeel van blunders maken is dat je nooit in een eindspel komt. Eindspel… wat is dat? En wist me geen raad en hoorde ineens… “Eehhh remise”, snik. Tja, hij een fout, ik een fout en weer iets geleerd.

Partij 4: Frits Steenbergen – Ruurd Ouwehand. Ik pak de partij pas in het eindspel op, een paard met vier (of drie?) pionneneindspel. Op het kijkmoment staan er twee pionnen van Ruurd in, maar die staat er wel tijdelijk twee voor. Frits’ knol staat een verre vrijpion te blokkeren en is dus flink beperkt in zijn actieradius. Een half uurtje later hebben de heren nog elk twee pionnen en een paard en besluiten tot remise.

De volgende partijen heb ik gemist voor mijn verslag.

Partij 3: Davin Mostert – Jan Smit ½ – ½

Partij 5: Herman Beerling – Aad Jan Roos 1-0. Herman is de man in vorm! Waar is het feestje? Hier bij Herman dus. Ik heb het moois gemist.

Partij 7: Lucian Mihailescu – Arie de Jong ½ – ½

Partij 12: Peter Hurkmans – Emil Verhoef 0-1

Op naar ronde 12! Kijk hier voor alle uitslagen en de stand na de elfde ronde.

Jaap van Meerkerk