Klassement in A-groep op zijn kop!

Een uitgebreide impressie van onze wedstrijdleider Jaap van Meerkerk, die een avondje vrij had omdat zijn partij in de B-groep tegen Cander Flanders niet doorging (i.v.m. ziekte van Cander). 

C-groep

Jan Bruinsma moest het tegen Peter Ruimschoot afleggen. Zou het aan de opening liggen (1 e4 e5, 2 a3)? Nee hoor, want om 21.30 uur stond het nog gelijk. In het eindspel wint Peter een pion en krijgt een sterke loper op a3 en maakt het mooi af.

Victor Hooftman kreeg in het Siciliaans van Lucian Mihailescu een Alapin aangeboden. Dat betekent een positionele aanpak op het scherpe 1 .. c5. Ik verwachtte een d4 van Lucian, maar het werd d3. Lijkt rustig, maar wit houdt als het ware nog even zijn kaarten tegen de borst. Om half tien zat Lucian wel met een batterij van zwaar geschut over de f-lijn te dreigen. Victor hield het hoofd koel: ½ – ½

Pim Kleinjan speelde tegen Coen van Baren tegen een Konings-Indische opzet. Zwart kiest dan vaak uit e5 of c5 om het witte centrum aan te tasten. Het werd c5 en uiteindelijk remise, na een voor mij te moeilijke stelling (loperzetjes en zo).

Harry Nefkens – René van Es: een soort van Philidor dacht ik. Het stond lang gelijk, maar Harry wist na een aanval de partij naar zich toe te trekken. 1 – 0. René van Es schreef hierover:

“Harry opende e4 en ik antwoordde met de ‘Sicilian defence’. Echter we speelden beiden redelijk passief, wat resulteerde in een herhaling van zetten, waarna Harry mij remise aanbood. Ik wees dit af, omdat ik onder andere met twee vrijpionnen op winst kon spelen.”

“En tja mijn gevoel was goed, maar kon het verschil niet zien tussen Tf6 (verlies) en e4-e3 (winst). In de computeranalyse met e4-e3 (i.p.v. wat ik speelde Tf6) maakte een shoot-out korte metten met wit en stonden er uiteindelijk: drie zwarte pionnen, 0 witte pionnen en ieder een toren + koning. Maar ja of ik een dergelijk eindspel zo had kunnen spelen… Hmm…? Achteraf nog hard moeten lachen over een opmerking van Peter de Boer die mij lachend plaagde met mijn verlies en zei: “Ja… en toen deed hij ineens een wiskundige zet.” Ergo: moedige poging, maar goed gespeeld door Harry, gefeliciteerd.

Stephen Pinedo – Carel Keller: Zwart staat na de opening nog met een pion op c5, na een soort van Grünfeld/Chigorin verdediging. In het middenspel had Carel die pion met een nauwelijks te voorkomen stukwinst kunnen opspelen. Hij vergat echter even dat hij die sterke loper op g7 had staan en zag de combinatie dus geheel over het hoofd. Ook daarna kon hij die pion nog wel opspelen om in een voordelig eindspel te geraken. Carel speelde die pion echter niet door naar c4 om er een vrijpion van te maken, maar ruilde hem en toen stond het ongeveer gelijk. Remise dus als logisch vervolg: ½ – ½

En dan de twee oud-voorzitters van Schiebroek/SWR die elkaar weer eens gingen testen: Bram de Knegt tegen Herman Slavisch Beerling. Herman komt iets actiever te staan, zo meen ik te zien, maar Bram houdt het allemaal onder controle en de vrede wordt getekend: ½ – ½

Peter de Boer speelde tegen Wim Witvliet een gedegen partij, hoewel ik Wim er na 5 zetten wel wat fitter bij zag staan. Wim houdt het bovendien als oud-marathonloper en dito trainer – hij trainde een tiental Schiebroekse schakers in de jaren 80, nietwaar, Victor?, zo goed zelfs dat enkele schakers aan Wim vroegen of hun partners (toen aangeduid als vrouwen, weer wat later werden dat echtgenotes) ook mochten komen trainen – het eindspel ook heel goed vol. Peter heeft een loper op d2 en c2 en pionnen op c3, e3 en d4. Ziet er goed uit en ze spelen heel vlot. Na 15 zetten heeft Peter een minstens gelijke stelling bereikt, zich zelfs met een pluspion plus een kwaliteit verrijkt, mar vond remise wel goed genoeg, dus: ½ – ½

Aad Jan Roos speelde Spaans tegen Wilde Boer. Wil speelde zonder dat zelf te weten denk ik de Schliemannvariant (ik had daar nooit van gehoord tenminste) met Pge7. Aad Jan wist hier kennelijk wel raad mee, want hij won. Hoe dat precies ging heb ik niet meegekregen.: 1 – 0

Peter Hurkmans kreeg van Rens Hesselmans een ware Najdorf aangereikt. Dat betekent gecompliceerd spel, waarbij de openingskennis vaak doorslaggevend is, maar ook doorpakken, inpakken en het regelmatig spelen van blufpoker kunnen goed van pas komen. Volgens mij heeft Peter zich niet laten afschrikken en een heel mooie prestatie geleverd met de overwinning! 1 – 0

Kijk hier voor de uitslagen en de stand in de C-groep.

B-groep

Jan Smit had er tegen Arie de Jong veel zin in. Na zijn bekende opzet met wit (een schuifvariant met c3, d3, Pd2 of iets wat daar op lijkt) stond er al een dame op h5 met mat op h7 te dreigen. Arie kon uit twee verdedigingen kiezen, maar de toon was gezet. Om half tien konden de stukken weer in de doos. Konden. Maar ik hoorde de heren nog duidelijk analyseren. 1 – 0

Kijk hier voor de uitslagen, de stand en het programma in de B-groep.

A-groep

Andrzej Pietrow – Murdoch Mac Lean (we zitten nog steeds in Nederland) wordt een positionele pot. Tuurlijk, dat kun je verwachten, met Andrzej met wit. Ik dacht eerst aan de verkeerde kant van het bord te staan. Zag ik het nou goed? Een fianchetto op de damevleugel! Die is vast wat van plan. Het werd geen lange zit. “Ik heb het nu eens niet lositioneel afgemaakt, liet Andrzej mij met plezier weten. Hij had Murdoch al getest met een koningsaanval en ja wat wil je met die stiekeme loper op b2. Die hoort niet tot het automatisme van de schaker, tot de bekende stellingen liever gezegd. Mij overkwam zoiets tijdens het Tata. Ik had tegen Henk Timmermans net een pion op d6 gewonnen en met mijn toren geslagen. Had zijn dame net opgejaagd die nog net een vluchtveld op e5 kon vinden, speelde vlot Dd2 om de d-lijn helemaal de baas te worden en gaf prompt een volle toren op a1 weg. Ja die staat immers altijd gedekt door een toren op f1? Zo overzag Murdoch die gluiperd op b2 en daarmee een dreigend mat op h8. Andrzej kon het nu mooi uitcombineren: 1 – 0

Wim Posthumus – Marcel Tillemans: Hongaars, Giuoco Pianissimo zegt mijn computer, want dit ken ik niet en ook nooit van gehoord; ik zat aan Twee-paardenspel in de nahand te denken, maar zag helemaal geen nahand: ik miste namelijk het paard op f6; dus ff opgezocht natuurlijk, en toen kwam ik op deze voor mij onbekende naam. Wim wat zit je allemaal te doen? Of is het een geheim plan van Marcel? Volgens mij wisten ze zelf ook niet goed raad met de stelling want om 20.30 uur mag je toch wel verwachten dat de heren uit de opening zijn. Nee dus, ze hadden pas 4 zetten gespeeld of waren net met de vijfde bezig. Toen ik einde avond ging kijken voerde Wim net de winnende zet uit en gaf Marcel op.

Veel belangstelling ging natuurlijk uit naar de partij Frank van Zutphen – Leo Verhoeven. Dat het Engels werd verbaasde me niet. Leo zal zich er graag op hebben ingelaten. Hij speelde rustig zijn voorbereide variant met het best wel scherpe en kansrijke eerst e5 en daarna snel d5, voordat de loper op g2 verschijnt. Om 21.30 uur is een positionele strijd ontbrand, en proberen beide kemphanen het initiatief te grijpen. Frank doet dat over de c-lijn, Leo over de d-lijn. Maar in het vroege eindspel vergist Leo zich in een kleine combi en laat zich een kwal ontfutselen. Hij krijgt daar een sterk paard voor terug. Helaas voor Leo gaat het punt uiteindelijk naar Frank die het na veel touwtrekken naar zich toe weet te halen.

Kijk hier voor de uitslagen, de stand en het programma in de A-groep.