Personen, partijen, eindspelen en partijfragmenten (1)

Door Andrzej Pietrow

Ik heb Victor Korchnoi in 1985 leren kennen. Ik, en Genna Skoblikov, werden toen door Corry Vreeken uitgenodigd om de trainingen, die Korchnoi aan ‘Volmac’- spelers gaf, bij te wonen. Het was vanwege ons Russisch en om Korchnoi zich meer thuis te laten voelen.

Tijdens die trainingen was ik muisstil en probeerde mij onzichtbaar te maken. Tevergeefs. Korchnoi onthield mij toch.

Het was hetzelfde jaar tijdens het snelschaakkampioenschap voor teams. Korchnoi speelde voor het eerste team op de eerste bord waar hij 100% scoorde (13 uit 13, als ik dat nog goed heb). Na de afloop kwam hij naar mij toe en zei: “Ik won alle partijen. En jij?” (Ik speelde voor het 2e of het 3e Volmacteam) “Ik scoorde 50% maar, maar toen ik ‘wakker’ werd, won ik de laatste zes partijen”, antwoordde ik. Hij keek mij aan en vroeg: “Maar jij hebt toch een reguliere baan, je werkt toch voor je brood?” Vervolgens hij draaide zich om, en weg was hij.

Korchnoi was ‘een kind van de blokkade’, de blokkade van Leningrad. De inwoners van de stad zaten 3 jaar lang in de val toen de Duitsers een blokkade rond de stad legden. Ze moesten het zien te redden zonder eten, drinkwater en brandstof, bij temperaturen ver beneden nul. Er was al die tijd praktisch niets te eten. Toen de stad in 1944 weer openging bleek dat meer dan een miljoen inwoners verhongerden. Korchnoi overleefde al de verschrikkingen, hij was toen 13 jaar oud.

Zijn debuut in de finales van de USSR kampioenschappen maakte hij al acht jaar later – in 1952. Het was gelijk een groot succes. Hij werd toen zesde voor onder andere Bronstein, Smyslov en Keres. Uit dat kampioenschap een partij – een typische voor zijn stijl.

Viktor Korchnoi – Efim Geller, USSR Championship, 1952