Over paardvorkjes, gluren bij de buren, stevige Stonewall en hutspot

Het was even puzzelen, maar dan heb je ook wat. En wat dat is: toch een mooie indeling voor ronde 2 van de finales. De wedstrijdleiding moest wel alle zeiltjes bijzetten om het deze keer op tijd voor elkaar te krijgen. En ja, Peter (W), het lukt niet voor 19.45 uur. Toch konden we ruim op tijd beginnen.

Een ieder die het gewaagd heeft mij vooraf aan te spreken wil ik hartelijk danken. Ga er maar aanstaan. Wat zeg je tegen iemand die zo bedenkelijk op het Tata Steel heeft gepresteerd? Durf je daar wel een grap of erger over te maken?

Victor nam dat risico met een lachend: “Was het leuk in Wijk aan Zee?” Ik viel pardoes ongekend fel tegen hem uit en hoop dat hij mij zulks vergeeft en zijn lidmaatschap in ere houdt. Mijn schaakidool Andrzej pakte het veel subtieler aan, nam mij even apart en gaf zinvolle schaaktips. Die vertel ik lekker niet, ik wil de lezers immers verrassen als zij in de C-groep tegen mij moeten aantreden. Nog even antwoorden op die ene vraag van Victor. Ja, het was heel leuk in WaZ en ik heb met Wim hutspot klaargemaakt voor de schaakmatties Pim, Gerard, Frans, Willem en Evert.

De A- en B- finales staan niet in Swiss op onze Erasmus-PC. Het zijn beide gesloten competities. De indeling is dus vooraf bekend en staat op de website. In de zaal zal ik deze wedstrijden op het whiteboard vermelden. De indeling voor de C-finale staat zoals gewoonlijk op twee A4tjes op de pilaren in de speelzaal aangegeven.

Ik had zelf geen tegenstander, dus mocht ik van al jullie creaties op de 64 velden gaan genieten. En van ons eerste viertal dat tegen 3-Torens uitkwam en waar ik in een zinderend slot Wim Posthumus het in Wijk aan Zee getrainde toreneindspel met 1 pion meer zag winnen. De zesde rij! Keymove! Zijn tegenstander vergat die rij met zijn toren te bezetten, waarop Wim dat dus mocht doen en daarmee de partij naar de winst voerde: 2 – 2

In willekeurige volgorde liep ik twee keer een rondje. En bij enkele wedstrijden kwam ik geregeld kijken. Sommige stellingen nodigen je (mij) als het ware net wat meer uit, en, wees nou eerlijk, zijn we niet allemaal een klein beetje vergiftigd met de kwaal der kwalen… een niet geringe zucht naar sensatie? Valt het u ook wel eens op dat zodra u een stuk – of nog erger een toren of een dame – dreigt te verliezen u plotsklaps uw Erasmiaanse schaakbroeders rond uw bord ziet opduiken, zich als aasgieren verzamelen? Nietwaar Cor? Al weer twijfelde hij, Cor dus, of hij zijn Erasmuslidmaatschapskaart niet beter aan de wilgen kon hangen, nadat hij Wim – bijna 97 – Witvliet een stuk liet wegkapen. Of Carel Keller, die Peter Hurkmans wel heel erg gul bedeelde met enkele surprises.

A-groep

Pieter Sturm – Wim Westerveld: Gelijk al een pot om van te smullen. Wim is in bloedvorm, na Wijk aan Zee. Net overwinnaar van zijn groep 2. Nee, hij won daar niet simpel met paardvorkjes hoor, zoals ik gekscherend in enkele sfeerverslagen onder de titel ‘Koolmeesverhalen’ beschreef. In dat soort groepen wordt op niveau geschaakt. Onderschat dat niet. “Het gaat om details, Jaap” wilde Wim tijdens een van onze duinwandelingen daarover wel kwijt, nadat ik hem terloops gevraagd had of hij, na de zoveelste winst, weer met een paardvorkje had gewonnen.

Na 13 zetten waren de vier paarden geruild en dan lijkt de stelling vervlakt, het bord wat beduusd achtergelaten. De stelling lijkt in evenwicht. Een uur later lijkt Wim uit niets iets te willen maken – zo heet dat toch? – en wat zetten later heeft hij licht voordelige pionnenstructuur bereikt. Pieter heeft een geïsoleerde a- en c- pion. Wim zet daar druk op met loper, toren en dame. Hij manoeuvreert net zolang tot er een mooie combinatie in de lucht hangt, een niet te pareren torenoffer op a2, met damewinst via röntgenschaak op de tweede lijn. Pieter gaf op, maar zag in de afterparty dat er toch nog een verdediging was die direct verlies kon voorkomen. Dan had Wim nog even goed moeten werken om de vis veilig en wel op het droge te trekken.

Paul Wilhelm – Andrzej Pietrow: Na de opening komt er een voor mij onbekend middenspel op het bord. Ik kon niet goed traceren vanuit welke variant deze was ontstaan. Ongeveer gelijk, dacht ik. Paul bood ergens in het middenspel remise aan en zag daarna nog goede kansen op wellicht meer. Het werd remise.

Murdoch Mac Lean – Ton Dulk: Deze partij staat lang gelijk. Murdoch ontwikkelde initiatief en viel getripleerd (dus met batterij van drie stukken) en gedecideerd aan, maar Ton weerstond de druk op zijn stelling, schiep zich tegenkansen en kon op de late avond zelfs beslissend uithalen met een mooie combinatie.

Kijk hier voor de uitslagen, de stand en het programma in de A-groep.

B-groep

Frits Steenbergen – Gerard Kastelein: Al na 12 zetten staat de zwarte koning op g7. Beide heren hadden na de opening slechts twee stukken – zo leek het – ontwikkeld: hun beide koningsparen. Uniek. Maar ik zag toch echt alleen beide koningen en dames in stelling gebracht. En we zitten dus niet in het eindspel, maar net na de opening, he! Gerard had een foutje gemaakt, probeerde zich nog best aardig terug te knokken in de wedstrijd. Kwam echter net tekort en Frits won.

Henk de Kleijnen – Jan Smit: een evenwichtige stelling hebben de heren na de opening op het bord, met volgens Henk een heel klein plusje. Dat bouwde Henk vakkundig uit en trok het punt knap naar zich toe.

Arno van Houten – Cander Flanders: Een gelijke stelling met een vrijpion op de b-lijn voor Arno, maar een extra pionnetje in het centrum voor Cander. Zeg maar een dynamisch evenwicht. En dat blijft het, beide heren komen al snel remise overeen.

Kijk hier voor de uitslagen, de stand en het programma in de B-groep.

C-groep

Wim Verkerk – Foek Tsai: Wim komt pas vanaf de finales bij Erasmus schaken en heeft er flink zin in. Hij mag het opnemen tegen een andere bijna nieuwkomer. Geweldig toch! Rond 21.00 uur heeft Wim via het centrum een flinke aanval opgezet, Foek heeft met zwart nog niet kunnen rokeren en heeft een toren op a7 ongelukkig opgesteld. Met een dame op e7 en de koning op e8 zien de open e-lijn er voor wit kansrijk uit. Wim wint de partij.

Jan Hoek van Dijke – Ruud Dröge: Ik kom pas tijdens mijn tweede rondje even kijken, tegen 22.30 uur was het inmiddels. Ruud heeft Jan gehalijnd met zijn complete zware geschut. Jan kijkt terecht heel bezorgd en moet even later het hoofd buigen.

Carel Keller – Peter Hurkmans: Na 13 zetten heeft Carel een pion meer en beheerst het centrum met twee boeren. Daarna kleunde Carel twee keer flink mis, gewoon door onoplettendheid. Kon daarna eenvoudig het punt pakken.

René de Wild – Coen van Vlijmen: Na 13 zetten heeft René een pion meer en beheerst het centrum met twee boeren. Hij staat ook twee pionnen voor. Opvallend: net na de opening, zo rond zet 13, zie ik beide dames uithuizig, nieuwsgierig glurend op de helft van de buurman tegenover.

Anton van Bokhoven – Henry Pijpers: Anton is best een beetje onder de indruk van die meneer met de veel hogere rating (400 punten) die tegenover hem plaats neemt. “Wat moet ik daar nou tegen beginnen”, ontboezemt hij mij na afloop. Ik bouw dan maar een degelijke muur, besloot onze kersverse Erasmiaan. Zie daar, en er wordt een stevige Stonewall op het bord gemetseld. Een witte wel te verstaan. Het staat na de opening gelijk en in het middenspel staat hij zelfs een kleine kwal voor. Henry heeft echter met al zijn zware geschut een keiharde aanval via het centrum in stelling gebracht. Ziet er dreigend uit, maar Anton weet goed te keepen en even later is de partij remise. Netjes gemetseld, Anton.

Cor van As – Wim Witvliet, zojuist al even aangestipt, werd remise. Daar had voor Wim meer in gezeten, maar onze nestor was er terecht dik tevreden mee. Cor klaagde dat hij van plan was zijn twee maal aangevallen stuk moest weghalen, keek nog even verder naar de stelling, zag zeker in de stelling mooie dingetjes groeien en bloeien om vervolgens glad het stuk in nood te vergeten. Dag knol. Kranig knokte hij zich enigszins terug in de stelling, grabbelde wat zwarte pionnekes weg en wist er nog een halfje uit te slepen ook.

Peter de Boer – Arie de Jong: Arie moet noodzakelijkerwijs flink tempo maken. Peter weet zijn hoofd erg koel te houden en komt beslissend materiaal voor, ondanks enkele onverwachte krachtzetten die Arie uit de toverhoed haalt. Arie kan de stelling met alle dreigingen van Peter niet houden. Peter wint en glom terecht van trots na zijn prestatie.

Bernhard Ruimschoot – René Geuskens: werd remise. Loper en paard van wit tegen loperpaar van zwart met beiden zes pionnen en beide torens in het middenspel. Mooie bijna gelijke stelling zo te zien, hoewel Bernhards schimmel meer perspectief heeft dan de slechte zwartwitte loper.

Emil Verhoef – Kees van Toor: Al in de opening kan Emil een, met alle respect, toch wel bekend openingsvalletje uitvoeren: Na Kees’ … – Lg4 pent hij het paard op f3, waarna Lc4xf7, Ke8xf7 en wit met het paard schaak geeft op g4, wint het stuk terug en staat een pion voor, terwijl de zwarte stelling verzwakt is. Emil wint, na deze vliegende start, later als logisch gevolg wellicht, de partij.

Rens Hesselmans – Victor Hooftman: Een Siciliaan met zwart die lang heeft gerokeerd. Dat moet spektakel op gaan leveren, maar de dames zijn al snel geruild. Toch heeft Victor zijn opponent Rens met zijn torens dreigend op de g- en h-lijn. Victor wint gedecideerd.

Kijk hier voor de uitslagen en de stand in de C-groep.

Volgende week ronde 3 met nieuwe en mooie kansen!

Jaap van Meerkerk