Zakelijke overwinning voor het eerste
Woensdag 1 februari speelde het eerste van Erasmus tegen het tweede van SO Rotterdam.
Een redelijk volle ziekenboeg zorgde ervoor dat wij met drie invallers moesten aantreden. Maar ook met de invallers Henk de Kleijnen, Cander Flanders en Paul Wilhelm was Erasmus favoriet!
Zo rond een uur of acht was iedereen van Erasmus aanwezig in de nieuwe speelzaal van SO Rotterdam. En dat was best schrikken.
Van de eens zo roemruchte en levendige vereniging (18 keer kampioen van Nederland geweest!) was heel weinig meer terug te zien. Naast onze wedstrijd werden er slechts vier of vijf partijtjes gespeeld. Zonde om te zien, maar tegelijkertijd mogen we ons des te gelukkiger prijzen bij Erasmus!
De teloorgang van SO Rotterdam had ook zijn weerslag op onze wedstrijd. Aan bord 2 (Andrzej Pietrow) en bord 7 (Cander Flanders) werd tevergeefs gewacht op een tegenstander. Tja… Om 21.00 uur stond het eerste dus al voor met 2 – 0. Deze tussenstand was aanleiding voor Henk de Kleijnen (die pas ’s middags om 16.00 uur de vraag kreeg om mee te spelen) om het remiseaanbod van zijn tegenstander Adri Helfrich aan te nemen.
Minder dan een kwartier later. Murdoch Mac Lean (bord 6) had tegen Theo Hoogesteeger een stelling met prettige druk afgewikkeld naar een dubbel toreneindspel. Ondertussen waren er twee vrijpionnen verschenen op de d-lijn en c-lijn. En daar was eigenlijk niet heel veel meer tegen te doen. Een snelle overwinning voor Mac Lean dus. En een tussenstand van ½ – 3½.
Niet heel veel later bood ook Paul Wilhelm met zwart op bord 8 remise aan tegen Cor Treure. Wit stond iets beter, de tussenstand was duidelijk, maar desondanks werd het remiseaanbod toch aangenomen. En zo was het eerste matchpunt al binnen om 21.15 uur: een 4 – 1 tussenstand!
Nog drie partijen te gaan. Het moest toch niet al te moeilijk gaan worden om een ruime overwinning binnen te gaan halen. Maar dat bleek toch nog lastiger te zijn dan gedacht. Het duurde minder lang om het eerste matchpunt binnen te halen, dan om het tweede matchpunt binnen te halen!
De volgende uitslag viel aan bord 1. Bij afwezigheid van Wim Westerveld speelde Marvin Dekker met wit op bord 1 tegen Marc Schroeder. As usual stond het bord al na een paar zetten in vuur en vlam. Tegengestelde rokades, beiden een levensgevaarlijke koningsaanval, zeg maar een soort van roulette waar niets over de uitslag te zeggen viel. Dekker offerde een kwaliteit en kreeg daar drie pionnen voor terug. Qua stelling leek het allemaal nog wel te behappen, maar Dekker verloor twee belangrijke dingen. Het initiatief (vervelend, maar oké valt nog mee te leven) en erger heel veel tijd. En in diepe tijdnood is het lastig om alle complexe variantjes door te rekenen en zo stond Dekker van het ene op het andere moment zomaar mat. Oeps! Een 4 – 2 tussenstand. Maar gelukkig waren er nog twee kansen op punten!
Op bord 4 speelde Pieter Sturm met zwart tegen Marius Strijdhorst. Sturm kwam niet heel erg lekker uit de opening en had nogal wat zwakke velden, die hij dicht moest houden. Lang leek Sturm alles te kunnen keepen, maar Strijdhorst speelde het sterk en bleef de druk opvoeren. Met een offer van de dame tegen twee torens kwam Sturm toch wel serieus in de problemen. Het opeten van een giftig pionnetje versnelde het einde van de partij. Helaas een nederlaag voor Sturm. En toen was het ineens 4 – 3. Het zou toch niet?
Nog één partij te gaan. Frank van Zutphen (uw verslaggever) met wit op bord 3 tegen Frans Vreugdenhil. De stelling was redelijk dicht en zwart ontwikkelde wat initiatief op de damevleugel, terwijl wit het probeerde op de koningsvleugel. Met eerst een heel fraai pionoffer en direct daarna een kwaliteitsoffer kreeg uw verslaggever een heerlijke stelling. Zwart moest om direct verlies te voorkomen terug met zijn stukken, de lichte witte stukken domineerden het bord en toen de witte dame de zwarte stelling binnenkwam stortte de stelling al snel in elkaar. Wit won verschillende pionnen en een stuk, maar moest nog wel een ver opgerukte a-pion tegenhouden. Toen deze gewonnen was, gaf zwart op. Een lekker gespeelde partij, maar belangrijker: een eindstand van 5 – 3!
Daarmee heeft het eerste gedaan wat wij moesten doen. Nu afwachten of concurrenten nog een misstap gaan maken.
Kijk hier voor alle uitslagen van het eerste team in de RSB competitie.
Frank van Zutphen
