‘Glibberend’ naar puntendeling

Kans op kampioenschap voor viertal vrijwel verkeken

Ondanks een surplus van zo’n 150 ratingpunten slaagde ons eerste viertal er niet in om het kwartet van Spijkenisse te bedwingen. En dat betekent vrijwel zeker dat het kampioenschap in klasse 1A niet voor de onzen is weggelegd.

Het 2 – 2 gelijkspel mocht achteraf zelfs fortuinlijk worden genoemd. Pluspunt: Wim Posthumus behield zijn score van honderd procent (nu 5 uit 5).

De twee jaar geleden ingevoerde viertallencompetitie begint volwassen te worden. In het eerste seizoen werd er wat geringschattend op gereageerd, maar de interesse en de waardering zijn opgeschroefd. Het duel Erasmus V1 – Spijkenisse V1 illustreerde de ernst waarmee gebikkeld wordt. Pas tegen elf uur werd de eerste partij beslist. Elders in de speelzaal waren de (interne) partijen al afgerond. Alle resterende duels kenden felle tijdnood. Dat was dus ’tot het gaatje’, met de apotheose rond half twaalf. En wéér verdrong het talrijke publiek zich rond de borden om niets van de spektakelstukken te hoeven missen.

Teamcaptain Henk de Kleijnen behoorde tot de kijkers, want hij had Erasmus aan een 1 – 0 voorsprong geholpen. “Een lekkere partij,” sprak Peter Weeda – de man die terug is van weggeweest en vastbesloten is om zijn rating richting 2000 te stuwen. De winnaar voelde dat ook zo: initiatief vanuit de opening, koningsaanval, winst van materiaal en koeltjes de inventieve stuiptrekkingen van de tegenstander opgevangen.

Aan de andere tafels stapelden de problemen zich op voor de thuisploeg. Kopman Leo, aanvankelijk een pluspion beherend, raakte in de verdrukking en de tijd begon meer en meer te dringen. Arno, bereid gevonden om de plaats van Davin Mostert in te nemen, moest al snel veel tijd investeren om zijn ongemakkelijke stelling te repareren. Dat laatste mislukte, waarna een eindspel met enkele pionnen minder overbleef. “Met het verdwijnen van de lichte stukken was het eigenlijk gedaan”, verzuchtte hij na afloop. Ook topscorer Wim belandde in een ongunstig eindspel, maar behield wat tegenkansen in een gecompliceerde positie.

Leo, aan handen en voeten gebonden door een loper die zijn koningsstelling beloerde, wendde zijn niet geringe krachten aan om aan de steeds groter wordende druk te ontkomen. Dat lukte lang, maar de klok gaf voortdurend slechts enkele resterende seconden aan. Zijn volhardende opponent maakte behendig gebruik van één seconde onoplettendheid: ondekbaar mat (1 – 1).

Arno worstelde als een leeuw in een eindspel met dames plus pionnen, steeds weer kleine valletjes in de stelling vlechtend. Dat hield de ‘wals’ van verbonden vrijpionnen weliswaar nog enige tijd op, maar het was slechts uitstel van executie (1 – 2). Vanaf dat moment was het wachten op een wonder dat de teamnederlaag zou voorkomen. En het mirakel kwam, met voor beide spelers luttele seconden op de klok. Wim sloeg met een schaakje triomfantelijk toe op het moment dat de man uit Spijkenisse een volle toren in de aanbieding deed.

Nog één wedstrijd resteert in 1A. Uit tegen RSR Ivoren Toren, een sterk team. Stunten kunnen we, dat is eerder dit seizoen wel gebleken. Maar zelfs bij winst zal de eerste plaats hoogstwaarschijnlijk buiten bereik blijven.

Kijk hier voor alle uitslagen van het eerste viertal in de RSB viertallencompetitie.

Henk de Kleijnen