Tegeltjeswijsheden in het schaakspel

Het lijkt er soms wel op alsof er voor dubbele punten gespeeld wordt tegen het einde van het seizoen. Op maandag 13 maart speelde het verstrekte vierde van Erasmus voor een promotieplaats tegen de reeds kampioen geworden tweede van Onésimus. En ons bekerteam speelde voor een finaleplaats tegen het bekerteam van Spijkenisse!

En in de interne competitie werd hard en veel gestreden om de punten in de finalegroepen. Weer veel te zien en te genieten dus.

Maar we beginnen met een mededeling van huishoudelijke aard. Op het Erasmus rapidtoernooi op 18 februari is Pim Kleinjan zijn leesbril kwijtgeraakt. Het was een leesbril met dikke glazen in een koker met een pen daarbij. Heeft iemand die gezien? Laat het ons dan weten!

En dan naar het echte werk! Het spits werd deze avond afgebeten door Peter Hurkmans tegen Jan Bruinsma. Hurkmans was even daarvoor al langs geweest om tevreden te vertellen dat hij twee stukken voor stond tegen een pion. Een kleine aanmoediging van onze meest trouwe supporter, Gilles Donze, met “dat win je nooit” nam Hurkmans ter harte en 10 minuten later kwam hij als eerste zijn uitslagenbriefje inleveren. Een mooie en snelle overwinning voor Hurkmans!

De volgende uitslag niet lang op zich wachten: Vincent Smol had van Anton van Bokhoven gewonnen. Ik vroeg Vincent naar het heroïsche verhaal van zijn overwinning. Hij kwam niet verder dan “Hij gaf een stuk weg en toen won ik”. Ik gaf nog aan dat het dan wel een heel erg saai verhaal voor de website zou worden. “Heb je niet een smeuïger verhaal?” “Nee, zo ging het” Tja, Vincent is zo’n jongen die met beide benen op de grond blijft staan. Ook alleen maar goed eigenlijk.

In finalegroep B kregen we een iets uitgebreider verhaal te horen. Davin Mostert had zich voorgenomen om te winnen tegen Frits Steenbergen en ging vol in de aanval. Die bleek echter toch niet helemaal door te slaan en toen kwam er een remise-achtige stelling op het bord. En omdat het wel eens een “langdradige partij” (die bestaan toch helemaal niet in het schaken?) kon worden, kwamen de heren remise overeen.

Niet veel later ging René van Es ten onder tegen Harry Nefkens. Van Es had de aanval ingezet en dacht er wel doorheen te komen. Maar ja, die Nefkens moet je natuurlijk nooit onderschatten en als je dat toch doet… Nefkens won een paar pionnetjes en dat bleek beslissend. Puntje voor Nefkens dus!

En de uitslagen bleven maar binnen komen. Carel Keller en Aad Jan Roos speelden beiden een prima partij en om 22.15 uur stond er een eindspel op het bord met allebei een dame en een paard en nog vijf of zes pionnen op het bord. Heel lastig om te winnen en remise was dan ook het logische resultaat. Een prima prestatie van Keller tegen de qua rating sterkere Roos!

Ondertussen had Alik Tchavelachvili gewonnen van Harrie Jansen. “Soms speel ik goed en soms speel ik niet goed. Vandaag speelde ik goed.” En inderdaad, dat maakt zo maar het verschil tussen winnen en verliezen;-)

Een finalegroep omhoog. Cander Flanders nam het met de witte stukken op tegen Jan Smit. In eerste instantie had ik het vermoeden dat Flanders zijn pionnen net iets te ver naar voren waren opgerukt, maar dat had ik verkeerd gezien. Nadat Flanders een toren in liet staan (die ook werd aangenomen), kwam er een prachtig niet te stoppen koningsaanval op het bord met Pg5, waarna er geen houden meer aan was op veld f7. Een heel fraai zetje en een mooie overwinning van Flanders!

Op het topbord in de C-groep speelde Bernhard Ruimschoot tegen Kees van Toor. Er kwam een leuk eindspel op het bord met beiden twee torens en een paard, maar wel een pionnetje extra voor Van Toor. Precies zo’n stelling om lekker uit te kauwen, wat er allemaal wel niet mogelijk is. Van Toor kauwde net wat beter dan Ruimschoot, want toen Van Toor nog een tweede pion won duurde het niet lang meer voor de winst binnen was.

En soms kom je precies op het ‘goede’ moment bij een schaakbord aan. Het was pas de eerste keer dat ik die avond zo rond 22.45 uur langskwam bij de partij tussen Henry Pijpers en René de Wild, maar dat was wel meteen op het cruciale moment. De Wild had een beter toreneindspel met twee pionnen meer, maar precies op dat moment speelde hij het niet goed. Au, een pijnlijke blunder! Ik aanschouwde het tafereel, de blik van Pijpers veranderde, hij zag de winstweg (na een torenoffer was promotie niet meer te voorkomen!). Minder dan een halve minuut later, de blik van De Wilde veranderde, ook hij zag dat Pijpers kon winnen. Tegen beter weten in, want niet geschoten is altijd mis, bood hij nog remise aan. Maar Pijpers nam rustig de tijd om alles nog eens door te rekenen en won gedecideerd!

Over naar de A-groep voor de partij tussen Leo Verhoeven en Murdoch Mac Lean. Verhoeven had een klein plusje met een koningsaanval. Dat plusje werd een plus toen Mac Lean een pion weggaf in het centrum en toen Verhoeven nog een tweede pion kon winnen, was het helemaal klaar. Verhoeven blijft meedoen om de podiumplaatsen en Mac Lean zit in de finalegroep A duidelijk in een dip. Terwijl hij gek genoeg wel weer zijn punten blijft scoren in het eerste. Toch opmerkelijk!

In de B-groep kwam er op dat moment ook een einde aan de partij tussen Wim Posthumus en Henk de Kleijnen. Posthumus kwam heerlijk uit de opening en de koningsstelling van De Kleijnen kwam maar niet tot ontwikkeling (met een paard op g8 en een loper of f8). Later op de avond kwam ik terug en precies op dat moment zag ik De Kleijnen de zet Le7-f8 uitvoeren. Huh? Het grote verschil was dat De Kleijnen inmiddels had kunnen rokeren en toch wel een goede stelling had opgebouwd. Posthumus had wat problemen om alles op de damevleugel dicht te houden. En dit bleek beslissend, want De Kleijnen won weer! De Kleijnen gaat met 4 uit 6 samen met Davin Mostert aan de leiding! Dit zal spannend blijven tot de laatste ronde op 3 april!

“Vertel verder” zullen jullie denken! (of niet, maar dan stop je hier toch met lezen…) Maar ja, helaas. Vanaf dat moment werd mijn aandacht voor de volle 100% opgeëist door de ongemeend spannende ontknoping van Bram de Knegt met het vierde (helaas net niet gewonnen…).

En zo kan ik dus alleen maar toevoegen dat Pieter Sturm en Ton Dulk in de A-groep remiseerden. Dat in de partijen tussen Emil Verhoef en Ruud Dröge en tussen René Geuskens en Jan Hoek van Dijke de punten ook werden gedeeld. Dat Pim Kleinjan won van Marcel Tillemans. En dat Gerard Kastelein zijn eerste overwinning in de B-groep behaalde tegen Arno van Houten. En dat ook Peter Ruimschoot een zwaar bevochten overwinning tegen Coen van Vlijmen over de streep trok. Het lot van de sportverslaggever die maar op 1 plek tegelijk kan zijn;-)

Kijk hier voor de uitslagen, de stand en het programma in de A-groep. Of kijk hier voor het overzicht inclusief de TPR’s.

Kijk hier voor de uitslagen, de stand en het programma in de B-groep. Of kijk hier voor het overzicht inclusief de TPR’s.

Kijk hier voor de uitslagen en de stand in de C-groep.