Tartakower voor de verklaring, pat op een vol bord en een moraal van het verhaal

Om 20.00 uur klonk het startsein van de derde ronde. De zaal was er klaar voor. Nu de spelers nog. Ik riep de combattanten op vooral spektakel te laten zien.

Om vervolgens de partij mee te laten dingen voor de SMS-Prijs: De Spindler Makelaars Spektakelprijs. Kijk hier hoe je hier zelf aan mee kan doen!

Ik zag na deze oproep slechts meewarige blikken. Zo van: dat zijn wij echt niet van plan. Eerst maar eens zien te overleven, hoorde ik de Watertorentjes denken. Overleven als kunst verheven.

Aan bord 15 werd gelukkig voor spektakel gezorgd. Na een zet of drie (ik overdrijf graag) sleurde Daniël Cor mee in een zetherhaling en dwong zo een rappe remise af.

“Nú al remise?” voegde ik, op weg naar mijn eerste koffie, de ‘vechtlustigen’ toe. “Ja”, mopperde Cor, “als ik die zetherhaling uit de weg ga, kom ik in het nadeel.” Tja, Daniëls verontschuldigende blik verried onterechte schuldgevoelens. Ook dat hoort immers bij toernooischaak. Wil je zetherhaling in de opening voorkomen? Kies een preventieve variant.

Die mobieltjes toch!

55 jaar geleden. Ergens in een tweede klas van een Mulo was het. “Jongens, morgen hebben we het tweede lesuur Snor. Dan doen we allemaal onze transistor in de tas en leggen die op de bank.” Dat deden we. De leraar met snor begon zijn les. Om de beurt gingen onze transistors af. Snor rende er steeds tevergeefs op af. We lieten hem kris kras door het lokaal hollen, wanhopig zoekend waar het radiogeluid vandaan kwam. Ongelooflijk flauw natuurlijk en waarom werden wij niet aangepakt? Ik moest er even aan denken, toen in onze speelzaal twee mobieltjes binnen 3 minuten achter elkaar afgingen…

Het was een uur of negen. Ik had net Lb5+ gespeeld, de scherpste reactie op de traktatie van Ruud Bosch, een Benoni! Dat beloofde dus spektakel. En toen gebeurde het. Ik noem geen namen, maar aan bord 30 werd gebeld. Telefoon voor jou, Adam! Hij nam op. Ik liet het als wedstrijdlijder maar even op zijn beloop, al zag ik enkele hoopvolle blikken in mijn richting geopend worden. Die stapt er vast op af, hoorde ik ze denken. Adam had net opgehangen of daar was bord 13 aan de lijn. Gelukkig liet Anton zijn mobiel niet lang rinkelen.

Ruud had inmiddels op mijn Lb5+ Pf6-d7 gespeeld en bleek een Benoni-kenner. Na de opening besloot ik toch nog even te laten merken dat ook de wedstrijdleiding de doordringende beltonen niet waren ontgaan, hoewel… De tweede wedstrijdleider Jan, zat verslagen achter zijn pc en schaakte niet eens mee. Hij had dus ook geen last van gedwongen zetherhalingen en Benoni-kenners.

De RSB wil bellende spelers eerst waarschuwen. “Pas op, als je mobiel weer afgaat, krijg je een nul.” Beetje slapjes, vind ik. Wat is er niet leuker dan een vette nul uitdelen. Spektakel van de bovenste plank. Je maakt er veel vrienden mee. Nee, wat doe ik? Ik informeer beleefd of de geplaagden hun telefoon nu WEL uit hebben gezet. Adam snapte het niet, want ik sprak Nederlands. Anton mompelde verbaasd: “Ja, nu wel!”

De verrassingen

En ook in de derde ronde van het Spindler Makelaars Watertorentoernooi waren er weer verschillende verrassingen. Zo won Lucian Mihailescu van Davin Mostert, waardoor Lucian met 3 uit 3 mede aan de leiding gaat na de derde ronde van het SMWT!! Heel knap!

Op het vierde bord had topfavoriet Gert Timmerman het heel lastig tegen de sterk spelende Wybe Evenhuis. In de stelling op de foto speelde Evenhuis Pe5, waarna Timmerman vervolgde met Lxc8. Stuurlui aan wal Frank bedacht dat Lxg5 een beter perspectief bood in deze stelling. Nu kwam Evenhuis onder de druk vandaan en kreeg hij een toreneindspel met een pion extra op het bord. Timmerman kon dat nog net remise houden. Een hele knappe prestatie van Evenhuis!

Ook knap waren de remise van  Jan Smit tegen Peter Torczynski, de overwinning van jeugdspeler Elnathan Ghebreab tegen Johan van de Giend, de overwinning van Herman Beerling tegen Henk de Kleijnen, remise van Jeffrey Ouwersloot tegen Kees van Toor en het gelijkspel van Willem van Randwijck tegen Alek Dabrowski. Deze laatste partij eindigde curieus genoeg in een patstelling, terwijl er nog best veel materiaal op het bord stond! Zie de eindstelling op de foto hiernaast.

De persoonlijke verslagen

Zoals gebruikelijk zijn hieronder weer verschillende persoonlijke verslagen van onze deelnemers na te lezen!

1. Henk Ochtman – Dick Straathof

Henk schrijft: Kortgeleden had ik ook met wit tegen Dick gespeeld en met g4 geopend. Voor de afwisseling nu een rustige stelling. Hieronder is de partij na te spelen.

Henk Ochtman – Dick Straathof

6. Frank van Zutphen - Arnout van Kempen

Frank vertelt: Ik kwam wel prettig uit de opening, we hadden beiden allemaal logische zetten gespeeld, maar toch had ik een mooi aanknopingspunt met een half open c-lijn. Ik kon met goede zetjes de druk steeds wat verder opvoeren en Arnout koos er op een goed moment voor om de druk in het centrum te verlichten, maar wel ten koste van een batterij torens die binnenkwamen over de c-lijn.

Met een fraaie slotcombinatie kon ik een stuk winnen en dat was reden voor Arnout om op te geven. Het was in de nazit nog lang zoeken naar waar de beslissende fout was gemaakt. Zoiets is altijd een goed teken, dat geeft aan dat er door beide spelers een goede partij was gespeeld!

7. Henk van der Velde – Ton Dulk

Henk geeft zijn gevoelens bij deze partij prijs: Mijn partij uit de derde ronde tart welbeschouwd alle beschrijving. Het evaluatieprofiel van een computer laat een zorgelijk patroon zien, een grillig verloop met pieken en dalen, iets pathologisch. Hoe kan het dat een debacle in de opening niet tot een schandelijk verlies heeft geleid, maar zelfs nog beloond is met een heel punt? Welk geheim schuilt er achter goede en slechte zetten? Voor een beter begrip sla ik de aforismen van Tartakower erop na, want wat moet je anders?

“Im Fehler steckt immer etwas Richtiges.”Hum, ik hoop het; “Fehler kann (und darf!) nur ein starker Spieler machen.” Lijkt me zeer onwaarschijnlijk, aangezien ik ze regelmatig bega; “Die Fehlzüge sind oft sehr schwer zu finden.” Ik heb er anders geen enkele moeite mee; “Die Schachpartie ist gewöhnlich ein Märchen von 1001 Fehler.” Herkenbaar; “Pessimistische Spielauffassung: Man verliert meistens nur durch starke Züge und siegt durch Fehler.” Die zocht ik. Verklaring gevonden.

13. Jaap van Meerkerk – Ruud Bosch

Ruud en Jaap doen samen verslag in de hieronder na te spelen partij.

Jaap van Meerkerk - Ruud Bosch

21. Rogier Verkaik – Gerrit Boer

Gerrit doet verslag van zijn partij: Ik kreeg een tegenstander toebedeeld van ongeveer gelijke sterkte, een groot voordeel na de eerste ronden. Maar al op zet 11 verloor ik door mijn gebruikelijke onbesuisdheid een stuk tegen een pion. Mijn illusies voor een beter resultaat lagen in diggelen, het was duidelijk dat dit een verloren partij werd.

We speelden door, waarbij kleine dreigingen van mijn kant superieur werden doorzien en onschadelijk gemaakt. Steeds meer stukken verdwenen van het bord totdat een eindspel overbleef van loper plus 2 pionnen van Rogier tegen 3 pionnen voor mij. En onder andere doordat mijn pionnen op zwart stonden en Rogier een witte loper had, kwam hij niet verder dan een gelijk spel.

Moraal van het verhaal: blijf doorspelen ook al lijkt de stelling nog zo verloren!

23. Leo de Jager - Wim Posthumus

Leo doet verslag: Alweer een tijdje geleden speelden we tegen elkaar. Met dezelfde kleuren ook nog dus we hadden alle gelegenheid om naar verbeteringen te zoeken. Wim, met zwart, was degene die afweek. Maar net als de vorige partij kwam er al snel een eindspel op het bord waar ik dankzij een voorpost op d6 meer ruimte had. Wim stond weliswaar solide maar voortdurend waren er kleine dreiginkjes en vervelende speldenprikken. En dat kostte tijd, want een onnauwkeurigheid kan al snel tot groot onheil leiden.

Wim bood een pion aan om onder de druk uit te komen en rekende daarbij op zijn loperpaar voor compensatie. Ik sloeg het aanbod beleefd af en zocht een nieuw doelwit op e6. Met veel hangen en wurgen hield Wim alles gedekt en leek zelfs los te komen met een actie tegen de witte koning. Het blijft altijd moeilijk kiezen tussen passief blijven staan en ‘wat doen’. Helaas voor Wim creëerde hij daarmee inderdaad een tweede zwakte en dat kostte hem een pion. Daarna zorgde de klok ervoor dat hij een taaie verdediging miste en een stuk voor een nieuwe witte dame moest inleveren en de strijd staken.

27. Anton van Bokhoven - Leo de Rooij

Anton: Ja, de tijd vliegt... de derde ronde is alweer gepasseerd. Na de volgende speelavond zijn we al over de helft. Na een week nadenken, ‘zonder drank en vroeg naar bed’ en extra trainen om Peter R. goed partij te geven, mocht ik om 19.55 uur handje raden, zwart of wit, maar niet voor een partij tegen Peter R. wat ik verwachtte , maar tegen Leo de Rooij.

Het werd een fijne partij, zeker voor mij, daar ik met wit een positioneel voordeeltje wist te realiseren. De half open f-lijn en een ijzersterke pion op e5. Op de 20ste zet was mijn stelling rijp om een aanval op Leo's koningsstelling te beginnen met een paardoffer op g7 en wonder boven wonder ... alles klopte. Voor Leo's koning was na Df6 schaak en loper slaat h6, geen uitweg meer. Hij kon mat niet meer ontwijken.

Hieronder is de partij na te spelen!

Anton van Bokhoven - Leo de Rooij

Kijk hier voor alle uitslagen en de tussenstand na de derde ronde van het Spindler Makelaars Watertorentoernooi.

Jaap van Meerkerk