FM Gert Timmerman winnaar

Wat een geweldig mooie slotronde, die ronde 7 van ons Spindler Makelaars Watertorentoernooi. Nee, niet een vlotte remise aan bord 1. Gelukkig.

Maar we hadden de beide combattanten niets kunnen verwijten. Uw verslaggever geeft weer wat hij heeft meegekregen…

Gert Timmerman – Andrzej Pietrow

Pietrow moest winnen om het toernooi op zijn naam te kunnen schijven. Timmerman had aan remise voldoende voor de ongedeeld eerste plaats. Gert (Timmerman dus) verwachtte ongetwijfeld de Tarrasch op 1. d4, maar speelde 1. e4. Andrzej (Pietrow dus) reageerde met c6, de half open en solide Caro Kann, een heel oude opening, reeds gespeeld in de 16e eeuw. Later tegen het einde van de 19e eeuw door de Brit Haratio Caro en de Oostenrijker Marcus Kann geanalyseerd. Maar pas nadat Capablanca en Nimzowitsch haar gingen (be)spelen kwam hij pas als gerenommeerde opening te boek te staan. Ook Botwinnik had er succes mee tegen Smyslov tijdens het WK van 1958.

Gert koos voor de hoofdvariant, waarbij een witte pion naar h5 oprukt om de naar buiten gespeelde loper van zwart, die op g6 terecht komt, te bedreigen. Andrzej had eerst natuurlijk een gaatje moeten maken met h6 en koos voor een opstelling met de lange rokade. Mocht het tot een eindspel geraken. En dat was het geval. Dan heeft zwart bepaald geen slechte vooruitzichten. Kortom, een bewuste keuze van onze Andrzej, geloof dat maar.

Ik heb daarna niets meer van deze partij meegekregen, veel te druk bezig met het verknoeien van mijn eigen toch best kansrijke stelling. Gert bereikte een eindspel en wikkelde af naar remise.

Daarmee schreef FM Gert Timmerman (2255) met vijf zeges en slechts twee remises het Spindler Makelaars Watertoren 2018 ongeslagen op zijn naam. Gefeliciteerd, Gert!

Wybe Evenhuis (1848) leverde een zeer respectabele prestatie met zijn ongeslagen tweede plaats. Met vier overwinningen en twee remises konden we hem de prijs voor de gedeelde tweede plaats uitreiken. In de laatste ronde trof hij de in vorm verkerende Paul Dekker tegenover zich, nou berg je dan maar. Maar Wybe bleef ook in deze partij keurig overeind en maakte remise. Paul handhaafde zijn toptienpositie met dit resultaat, waarmee ook hij kan thuiskomen.

Frank van Zutphen (1985) bleef eveneens keurig ongeslagen, versloeg in de laatste ronde Leo Verhoeven – het stond lang gelijk, dacht ik – en bereikte dezelfde respectabele score, goed voor de derde plaats en de gedeeld tweede prijs. Gefeliciteerd, Frank.

Andrzej Pietrow eindigde met zijn remise in de slotpartij ook tot 5½ punt. Goed voor de vierde plaats en gedeeld tweede prijs.

Nathanaël Spaan kwam na zijn verlies uit ronde 6 tegen de latere toernooiwinnaar sterk terug. Versloeg in de laatste ronde Cor de Wit, kwam ook tot 5½ punt. Schaakte zich toch weer in de prijzen: een vijfde plaats en gedeeld tweede prijs. Toch, want Nathanaël heeft ons Watertorentoernooi het meest op zijn naam geschreven.

Ratinggroep tot en met 1850:

Wybe Evenhuis (1848) heeft het dus waargemaakt en voor de grootste verrassing van het toernooi gezorgd.

Hij bezorgde zich niet alleen een tweede plaats op de eindranglijst, maar eindigde in deze ratinggroep vanzelfsprekend ook bovenaan. Dubbele felicitaties voor Wybe dus!

Ratinggroep tot en met 1700:

Best spannend in deze groep, want na ronde 6 ging Marcel van der Linden (1692), die de laatste ronde moest afzeggen, nog aan kop. Uiteindelijk wist niemand minder dan Herman Beerling (1663) deze groep te winnen door op de 18e plaast te eindigen met 4½ punt. Hij wist de laatste twee ronden te winnen van de goed op dreef zijnde Wim Witvliet.

Ratinggroep tot en met 1500:

Met 4 punten, op de 31e plaats eindigde Jeffrey Ouwersloot (1475). In ronde 5 maakte hij zich al onsterfelijk met een onverwachte zege. In de laatste ronde speelde hij remise tegen Shakir Salih. Gefeliciteerd, Jeffrey!

SMS-prijs

Andrzej Pietrow wint voor de meest spectaculaire partij de Spektakelprijs, daarbij geassisteerd door brandstichter Marcel Tillemans die het vuur ontstak met twee stukoffers.

Grote denkers

In de rondeverslagen 5 en 6 trokken foto’s van Erasmianen in gezelschap van grote denkers de aandacht. Ik nodigde de schakende lezers uit dergelijke foto’s met de daarachter lonkende verhalen met ons te delen. Volgens mijn heeft Wim Westerveld een schoenendoos vol, ergens op zolder. Hij nam de gevraagde moeite, zocht en vond. Ik zou trots als een aap zijn. En, zo te zien, straalt Wim die trots ook uit en vond hij het niet echt vervelend daar te poseren. EN DAN NU Zijn verhaal erbij:

Volmac Kampioen. Wim Westerveld op de voorgrond als tiendebordspeler van het kampioensteam.

Zie link http://wikideu.com/wiki/index.php?title=Hoofdklasse_(Schach)_1976/77

Op de foto van links naar rechts: ondergetekende (sommigen dachten dat ik de trotse sponsor was), John van Baarle, Henny Vijgeboom (op de achtergrond), Viktor Kortsnoj, Arend van Dop, Fred van der Vliet, Leo Kerkhoff, Jef (of Jos) Boeij, en wethouder Roel den Dunnen van sportzaken.

Op de foto ontbraken drie teamleden, niet de eerste de besten nl. Jan Timman, Max Euwe en Hans Böhm. We werden feestelijk op het stadhuis ontvangen, als ik me goed herinner als sportteam van het jaar maar dat weet ik niet zeker.

Het was mijn eerste seizoen bij Volmac Rotterdam. Leo Kerkhoff en ik waren beiden overgekomen van Charlois. Ik speelde aan het tiende bord en scoorde 7½ uit 9.

Those were the days !

Wim Westerveld

En dan nu de ingeleverde persoonlijke verslagen

Han Everaaars – Fred de Wild

Fred de Wild stuurde me een enthousiaste mail over zijn partij. Fred mailt wat hij denkt, en dat geeft mij een warm gevoel. Daarom neem ik zijn mail integraal in dit verslag over.

Han Everaars – Fred de Wild

Amon Alemyar – Jeroen Landsheer

Ook Jeroen Landsheer stuurde spontaan zijn partij in en mailde mij: “Ik heb afgelopen maandag tegen Amon een heerlijke partij gespeeld, die wel het delen waard is denk ik! Het werd een Ruy Lopez, waarbij normaal ontwikkeld werd. Uiteindelijk sloot wit het centrum en verhuisde ik mijn paard naar de koningsvleugel. Nadat wit kort gerokeerd had besloot ik met f5 de aanval te beginnen. Zie de partij hierbij.”

Amon Alemyar - Jeroen Landsheer

Wim Posthumus – Jaap van Meerkerk

Wim Posthumus nam het met wit op tegen uw wedstrijdleider en verslaggever Jaap van Meerkerk. Hij had duidelijk een Najdorf voorbereid en ik was aanvankelijk van plan hem te verrassen met een Scandinavische Mieses, waarin ik dan een pion offer voor aanvalsspel. Of toch maar mijn andere favoriet, een gevaarlijke Draak serveren? Toch was ik te benieuwd naar zijn witte gedachtegoed en kon het niet laten. Najdorf dus met in het Siciliaans 5. ... a6. Wit heeft nu een zet of zes met prima antwoorden. Allemaal op zichzelf staande stevige varianten. Wim trakteerde me op de hoofdvariant, 6. Lg5.

Omdat ik dol op giftige pionnen ben … koos ik na 6. e6 7. f4 – ja hoor, Wim heeft het keurig voorbereid - en hupsakeetje 7. ... Db6 de Vergiftigde pionvariant. 8. Dd2 die bereikt wordt met 8. ... Dxb2. Nu wordt het scherp. Zwart heeft zijn dame middenin de nesten gewerkt, zo lijkt het, maar bindt veel witte stukken en loopt daarbij opvallend weinig gevaar. Voorlopig. Even later had ik een tweede pion kunnen winnen, maar ja, je kunt niet alles zien, al had ik wel gekeken naar h6. Daarmee wordt de witte loper bevraagd. En daarna had ik pas met die paardaanval op het zwakke veld c3 (dat door een paard is bezet) moeten komen.

Wim hield het hoofd koel, voerde de druk wat op en bezorgde zich een fraaie pion op f6 die zwarts koningsvleugel lam legde en daardoor voor hem een winnend eindspel op het bord bracht. Ik dacht nog even via een Vencuraatje (zie zomerschaak 2016) het remise te kunnen houden, zie diagram) maar dat feestje ging net niet door omdat Wit zowel een vrij a- als h-pion had.

Er was slechts één weg naar winst. Wim wist die aanvankelijk niet te vinden, maar op een gegeven moment ging bij hem het licht aan en offerde hij zijn h-pion, waardoor zijn koning aan de Vencura (=remise) wist te ontkomen. Een beslissende ingreep naar winst. Knap gespeeld, Wim!

En wat zagen we nog meer...

Davin Mostert - Peter van Oevelen

Davin Mostert en Peter van Oevelen hielden de kijkers nog lang na sluitingstijd aan hun bord gekluisterd. Peter zette Davin flink onder druk en Davin moest eigenlijk wel onder de druk van torens en paard en oprukkende pionnen bezwijken.

Zijn eigen torens zochten elkaar tevergeefs op om samen sterker tegenspel te bewerkstelligen. Toch wist Davin zijn koppie koel te houden en verdedigde koel. Met luttele minuten resterend op de klok deed Peter een onterechte claim, in verwarring gebracht door zijn er- of aanvaring met een KNSB-arbiter. Hij vond dat Davin moest blijven noteren. En dat bleek dus onterecht. Davin kreeg er 2 minuten bij. Uiteindelijk moest Van Oevelen berusten in de enige remiseweg die Davin knap wist te vinden.

Carel Keller - Marcel Tillemans

Carel Keller wist met wit Marcel Tillemans, die al snel met een Benoni-achtige c5-opstoot het witte centrum aanviel, met een van tevoren bepaalde openingsstrategie aanvankelijk probleemloos een gelijk middenspel in te loodsen, maar miste net even een tweetal beste zetten en moest toch uiteindelijk in zijn nederlaag berusten. Marcel nam het initiatief en liet niet meer los. Maar de aanpak van Keller heeft voor hem prima gewerkt en smaakt naar meer!

Zie hier voor alle uitslagen en de eindstand.

Jaap van Meerkerk