Fraaie rentree in KNSB met 6-2 overwinning

Zaterdag 15 september om 13.00 uur. Te gast in de Grote Kerk van Overschie, de speellocatie van SG Overschie. Het begin van een mooi nieuw schaakseizoen voor Erasmus in de nieuwe vierde klasse van de KNSB.

Alle teamleden hadden er vooral heel veel zin in om op zaterdag voor Erasmus in de KNSB te gaan spelen! Dat beloofde dus veel goeds.

Arno van Houten verwoordde zijn fraaie gedachten hierover toe aan het papier: “Lang geleden, ongeveer drie decennia, speelde ik op 15 jarige leeftijd mijn eerste wedstrijd in de KNSB competitie voor clubteams in de leeftijdscategorie tot en met 20 jaar. Erg leuk én spannend om weer je rentree te maken in de landelijke competitie. …”

13.00 uur

Om 13.00 uur gingen de klokken aan en nam iedereen plaats achter de borden. Iedereen behalve ondergetekende. Aan bord 1 kreeg ik als tegenstander de welbekende en gevreesde N.O. tegenover me. Bummer, zo wil je geen punten scoren voor je team.

Dat bood wel de mogelijkheid om eens bij te praten met onze schaakvrienden van SG Overschie (veel dank voor jullie gastvrijheid en ook veel dank aan Monique voor de foto’s!), de verrichtingen op de borden nauwkeurig te volgen en wat aantekeningen te maken voor een uitgebreid verslag.

Van Houten schreef over de openingsfase: “… Op bord 8 speelde ik tegen de sympathieke Henk van Ketel. Henk vertelde me na afloop dat deze wedstrijd voor hem de eerste partij in lange tijd was. In een grijs verleden heeft Henk nog voor Schiebroek (!) gespeeld. Nu dus aan de andere kant van het strijdveld. Op het bord kwam de Caro-Kann. Via een zetverwisseling kwamen we in de hoofdvariant met 4. …-Lf5 terecht. …” Later bleken de connecties nog nauwer, want Henk was een oom van onze eigen Henk Ochtman!

14.00 uur

Het eerste uur was er nog weinig tekening in de strijd. Aan bord 2 had Olivier Vrolijk met wit al snel een klein plusje. Vrolijk schreef hier zelf over: “In mijn eerste partij had ik wit en begon met 1. d4-d5 2. Lg5. Ik heb nog even gecheckt, de naam van de opening is bekend als Levitsky aanval, Queens Bishop gambit, pseudo Trompowsky en Hodgson attack. Mijn tegenstander vervolgde met 2. …-h6, maar het meest venijnige is een variant met 2. …-f6; daar was ik een beetje op voorbereid. Met wit stond ik na de opening goed ontwikkeld om daarna een plan te gaan verzinnen, bij zwart stonden een aantal stukken net wat verkeerd. In plaats van rustig afwachten koos mijn tegenstander voor een actie op de flank en aansluitend brak hij ook het centrum open(…-g5 en …-e5). Veel activiteit maar erg voordelig voor wit. …”

Opvallend om te zien was dat bijna alle spelers in deze fase iets meer tijd hadden op de klok! Dat is wel eens anders geweest met het eerste team van Erasmus!

14.45 uur

Aan bord 5 ging Peter Torczynski actief op zoek naar de witte koning van zijn tegenstander. Op het moment dat ik voor het eerst kwam kijken was het lastig om de kansen in te schatten. Was het paard op h3 (met een witte koning op g2) nu sterk of zwak (weinig goede velden om naar toe te gaan)?

Na een uitgebreide analyse koos Torczynski voor eeuwig schaak. Een verstandige keuze, omdat het paard anders wel eens een zorgenkindje zou kunnen gaan worden. De tussenstand was daarmee 1½-½.

15.00 uur

Vrolijk vervolgde: “… Ik won vervolgens heel snel een isolani, zijn pion op d5. En tineven later nog een pion, omdat zijn loper van c8 nog ontwikkeld moest worden. …”

En Van Houten schreef: “… Mijn 16e zet was onnauwkeurig, ik moest dameruil toestaan. In de zetten die volgden kwam er een gelijkstaand eindspel op het bord. …”

Dat was het moment voor Van Ketel om remise aan te bieden. Desgevraagd door Van Houten gaf ik als teamleider het advies, dat hij die beslissing zelf kon nemen. Na lang nadenken besloot Van Houten om toch door te spelen. Een goede wedstrijdmentaliteit!

15.30 uur

Goed nieuws op bord 2! Vrolijk rondde zijn verslag af:  “… Het toreneindspel met 2 pionnen meer was daarna voldoende om te winnen.” Een snelle 2½-½ voorsprong!

Van Houten schreef over deze fase: “… De 21e zet van zwart was naar mijn idee te agressief. Hierdoor kon ik afruilen en kreeg ik het volgende toreneindspel op het bord: een actieve toren op de zevende rij én een actieve koning. De zwarte toren en koning hadden uitsluitend verdedigende taken. De zwarte pionnen waren zwak. …”

Ondertussen had Leo de Jager (zwart) op bord 7 een wat bijzondere stelling gekregen. Er waren nog niet heel veel zetten gespeeld en ik zag een sterk zwart paard tegen een wat zwakke witte loper. Ongeveer een kwartiertje later: een zwak zwart paard tegen een sterke witte loper. Huh? En ondertussen was wit ook aan een pionnenstorm begonnen op de damevleugel. De Jager werd wat in de verdediging gedrukt, maar an sich nog geen reden tot zorg.

15.45 uur

Aan bord 4 speelde Pieter Sturm met wit en zijn stelling zag er wat wiebelig uit. Pionnen op f2, g3 en h2. De witte loper die op g2 zou moeten staan was echter al afgeruild. En zwart had veel activiteit met zijn paarden.

Eric Hoogenes had op dat moment op bord 3 met zwart een wat lastige stelling. Met twee torens en twee lopers voor beide spelers, maar de witte lopers stonden prachtig gericht op de zwarte koningsstelling en wit ontwikkelde een gevaarlijke koningsaanval. Secuur verdedigen was dus nodig!

16.00 uur

Van Houten bleef sterk spelen en zette goed door. Van Houten eindigde zijn verslag met: “… Op de 36e zet gaf mijn tegenstander op. Ik kijk terug op een enerverende wedstrijd.” Een tussenstand van 3½-½!

16.15 uur

De tegenstander van Sturm had een kwaliteit geofferd voor een pion. Gelukkig leek het ergste gevaar inmiddels nu toch wel achter de rug!

De opmars van de pionnen van de tegenstander van De Jager ging door, maar net iets te ver. Dankzij een fraaie combinatie won De Jager twee pionnen en toen waren er plotseling geen pionnen meer op de damevleugel. Dat kon niet meer misgaan!

Leo Verhoeven speelde ondertussen met wit een rustige en degelijke partij. Zelf schreef hij hierover (iets bescheidener, zoals we kennen van Verhoeven): “Ik kreeg op bord 6 de bekende stenen muur te bestrijden. Dat viel niet mee. Mijn tegenstander speelde het actief en stond lange tijd ietsje beter. Het spel kantelde nadat de zwarte dame-loper ongelukkig op d7 stond. Om die loper niet te verliezen, moest zwart een pion inleveren. …”

De aanval die Eric Hoogenes over zich heen kreeg werd gevaarlijker en gevaarlijker… Er zat heel veel in de stelling en dat betekende veel rekenen voor beide heren!

16.30 uur

Inmiddels was de echte tijdnoodfase aangebroken. Een remiseaanbod van Verhoeven werd aangenomen. Verhoeven schreef hierover in zijn verslag: “… Technisch gezien moest de stelling daarna voor wit gewonnen zijn geweest, maar dat kwam er niet uit. Gelet op de wisselende kansen was de remise een fair resultaat.” Hiermee was wel het eerste matchpunt van het seizoen binnen: 4-1!

Op hetzelfde moment overzag de tegenstander van De Jager dat zijn dame stond aangevallen. De Jager aanvaardde het cadeautje met beide handen, al stond hij op dat moment al huizenhoog gewonnen. De twee matchpunten waren binnen: 5-1.

Niet heel veel later. Het sloeg in als een bom. Au! Pijnlijk! Sturm gaf materiaal weg op f1 en hij kon meteen opgeven. Zonde, want de stelling begon er steeds beter uit te zien. Tussenstand: 5-2.

Als laatste was Hoogenes nog bezig. Het gevaarlijkste leek er wel af te zijn met betrekking tot de koningsaanval en Hoogenes kon een contour plaatsen, waarmee hij het punt ook nog binnenhaalde! En daarmee was het resultaat een 6-2 eindstand voor Erasmus. “Een mooie teamprestatie en start voor Erasmus 1”, aldus Vrolijk!

Het teametentje achteraf

Nu is het een van de mooie traditie van de KNSB-competitie om na de wedstrijd met zijn allen nog een hapje te gaan eten. Waarbij ik had geïntroduceerd dat de winnaars mogen bepalen waar we gaan eten! Maar om nu om vijf uur een hapje te gaan eten? Dat was toch wel erg vroeg. En zo gingen de spelers ieders hun weg.

Van Houten vertrouwde hierover nog toe aan zijn verslag: “Maar hoe zit dat nu precies met dat eten na afloop? Ik had gewonnen dus had ik samen met de andere 4 winnaars volgens de spelregels een stem in de keuze van het restaurant. Maar toen ik met mijn ogen knipperde waren de meeste teamgenoten al vertrokken. Dat is nog een leerpuntje voor de volgende keer 🙂 Ik wil jullie natuurlijk niet onthouden wat ik uiteindelijk thuis op tafel had staan. Natuurlijk schrijf ik dat met een knipoog.”

De volgende ronde spelen we op 5 oktober uit tegen LSG 5 in het Denksportcentrum Leiden. Dat belooft een mooie confrontatie te gaan worden tussen de nummers 1 en 2 op rating! ’s Avonds gaan we dan zeker een hapje eten met het team in de Leidse binnenstad. Van Houten krijgt dan bij deze een extra stem in de keuze van het restaurant!

Kijk hier voor alle uitslagen en de stand van het eerste team in de KNSB competitie.

Frank van Zutphen