Aljechin in de rebound en allemaal aan de Rossolimo?

Twee bondswedstrijden thuis, ons vierde team (Erasmus 4 verliest nipt) en ons eerste viertal (kwartet kabbelend naar gelijkspel).

Daarnaast nog 18 wedstrijden voor de interne competitie. Al weer een topdrukte in onze speelzaal!

Schreeuw van de eeuw

“O ja? Welk wereldkampioenschap?” gaf een kennis van mij verbouwereerd terug. Ik vertelde hem terloops het WK te volgen en dus, net als tijdens mijn voorlaatste partij krap in mijn tijd zat.

Inmiddels zijn we zes remises in de tweekamp van 12 partijen om het wereldkampioenschap schaken verder. Opvallend vind ik de oorverdovende stilte in de media hierover. En de media bepalen. Onze aandacht wordt gestuurd, aangewakkerd of getemperd. In 1972 speelde een grillige, geniaal excentrieke Amerikaan tegen een mysterieuze tot dan onverslaanbaar geachte Rus. Sensatie volop. En dus ongekend veel media-aandacht voor dit onvergetelijke schaakspektakel. Een Amerikaanse Italiaan en evenwichtig rekenwonder neemt het nu op tegen een onverslaanbaar geachte en populair nukkige Noor.

De media vinden dit remisegebeuren tussen twee twintigers onze aandacht niet waard. Totdat Carlsen het bord in brand steekt en de rook over Hilversum trekt. Totdat Caruana Carlsen een loer draait en de laatste uit woede de stukken van het bord slaat. Dan krijgt de tweekamp de aandacht die het verdient. Ik hoop niet dat het gebeurt.

De schaaksport schreeuwt om aandacht.

En nu allemaal aan de Rossolimo!

Verrassingen van ronde 11

Kees van Toor houdt clubkampioen op remise. Kees is in topvorm. Speelde hij tijdens de eerste helft van de competitie wat wisselvallig – het was erop of eronder – nu is Kees in de echte top terecht gekomen. Hij hield topspelers als Frank van Zutphen en nu Henk Ochtman op remise. Geweldige prestatie, Kees!

Martin Rensen verslaat Ton Dulk. Geniet mee en speel maar na, want Martin heeft op mijn verzoek zijn partij ingeleverd en van commentaar voorzien. Dank, Martin!

Arie de Jong geeft Anton van Berkel schaakles in een onvergetelijke Aljechin. Nu heeft Arie in zijn roemruchte schaakleven al vaker tegen grootmeesters gespeeld en zelfs een schaakboek over de Aljechin geschreven en dus mag zijn winst op Anton niet echt een verrassing heten. Het werd in ieder geval een prachtige en leerzame partij. Toen Arie hem voor me naspeelde dacht ik steeds dat Anton heel goed stond. Arie kende alles en heerste. Indrukwekkend hoor. Deze partij verdient zeker een plaats op onze website.

Carel (Keller, 1428) verslaat Karel (de Neef, 1600). Nu weet ik dat Carel een te lage rating heeft en Karel de schaakstukken vele jaren in de kast heeft gehad. Dus zo verrassend is Carels winst ook weer niet, maar al naspelend zag ik een mooie pot aan me voorbij trekken, met een verrassend slot. Toen Karel, met wit spelend, zijn torens even niet meer liet samenwerken, kon Carel, zijn zwarte dame beslissend laten binnenvallen.

Hoe staat het aan de top

Na elf ronden staat Pieter Sturm met 8½ punt nog steeds aan kop, een halfje los van zijn achtervolgers. Zijn verlies van Hans Brobbel in ronde 10 bracht hem in ronde 11 tegen Cander Flanders niet van zijn stuk, al was het een bloedspannende partij, en was de einduitslag lang onzeker.

Frank van Zutphen volgt met 8 punten en heeft in ronde 11 een bye opgenomen, ongetwijfeld momenteel genietend van een heerlijke vakantie.

Op de derde plaats volgt onze clubkampioen Henk Ochtman met 7½ punt, gevolgd door een subtop van zeven zeven-punters: Peter Torczynski, Wim Westerveld, Wim Posthumus, Kees van Toor, Cander Flanders, Hans Brobbel, Martin Rensen en Henk de Kleijnen.

Individuele inzendingen partijverslagen

Deze keer slechts een enkele inzending met dank aan Martin Rensen.

Ton Dulk – Martin Rensen

Afgelopen maandag speelde ik met zwart tegen Ton Dulk. In een grijs verleden heb ik al eens hard van hem verloren. Er kwam een Réti op het bord waarbij wit beide lopers op de lange diagonalen kreeg.

Ik speelde bewust op verzwakking van de witte structuur, en offerde daarna een pion voor twee actieve torens, druk op de witte d-pion en controle van veld d5 met mijn twee paarden. Het leek er lang op dat ik voldoende compensatie had, maar het was lastig om dat in een concreet plan naar voordeel om te zetten.

Ton verdedigde nauwkeurig en kwam langzaam maar zeker los. Met beiden nog weinig tijd op de klok, kon ik met mijn dame de witte stelling binnenvallen. Het bleef nog steeds in evenwicht, totdat wit een dubbele aanval toeliet, waarna hij moest opgeven. Een erg spannende partij die met een klein gelukje mijn kant op viel uiteindelijk.

Ton Dulk – Martin Rensen

Zo, dat was het weer. Op naar uw volgende schaakbelevenis, ronde 12. Veel suc6!

Kijk hier voor alle uitslagen en de stand na ronde 11 van de interne competitie.

Jaap van Meerkerk