Een modern kerstverhaal

Dinsdag 11 december trokken in een koude winternacht acht wijzen uit het noorden naar het zuiden. Midden in de winternacht, ging de hemel open. Die ons heil der wereld bracht, antwoord op ons hopen.

En zo gingen de acht wijzen op stap. Waarheen zij gingen? Zij hadden een ster aan de hemel zien staan, maar door de lichtvervuiling in Rotterdam was deze niet goed meer zichtbaar. Gelukkig kwam er een teken van boven. Een mobiel ging af. “Ga naar de grote gele kerstboom” was het bericht. En zo gingen de wijzen verder. Zij zagen al snel een kerstboom. Zij belden aan. Geen gehoor. Was dit wel het juiste kerstboom? Zij belden nog een keer aan. Bij de huismeester ditmaal. Geen gehoor. Niemand deed open. De herberg leek vol.

Waarheen te gaan? Een nieuw teken. “Ga naar de andere kant.” De reis ging verder, ze passeerden een groepje bewoners. In hogere sferen. Dankzij een plant. Een groene plant. Een welriekende plant. Een grote en sterke. Ja, een nuttige plant.

Snel ging de reis weer verder, want het was bijna 20.00 uur! Langs een woonwagenkamp. En daar zagen zij in de verte de gele kerstboom. De herberg was nog open. Tante Sjaar stond achter de bar. Met een consumptiebon werden de wijzen uit het noorden welkom geheten.

Er heerste aan het begin van de avond een serene rust. Op de achtergrond een muziekje. Ter verhoging van de kerstsfeer? Het bleek Mariah Carey.

I don’t want a lot for Christmas. There is just one thing I need. And I don’t care about the presents. Underneath the Christmas tree.

En nu levert dit liedje haar in de kerstperiode iedere week weliswaar een presentje op van € 60.000 (twee keer een modaal salaris). Maar het blijft natuurlijk een jeukliedje. En wie deelt dit soort liedjes eigenlijk? Zo word je er alleen maar vaker mee geconfronteerd…

In jedem Fall; de wijzen uit het noorden hadden wel degelijk cadeaus meegenomen. Geen goud, wierook en mirre. Veel waardevollere cadeaus. Voor hun gastheren. Althans, alle wijzen? Nee, één wijze werd pas op maandag gevraagd of hij mee wilde gaan. En hij probeerde het nog wel om een mooi cadeau aan te schaffen via SponsorKliks (om zo gratis Erasmus te sponsoren), maar dat konden de webwinkels in deze drukke decembermaand helaas niet meer op tijd leveren.

Binnen warmden de wijzen zich op. Ter vergroting van de feestvreugde vielen de lichtmasten uit. Blijkbaar was de energierekening niet betaald. Schijnt wel vaker voor te komen in het zuiden. Maar daardoor lieten de wijzen zich niet van de wijs brengen. Want de kerst-sfeerverlichting was wel automatisch aangegaan.

Tante Sjaar zorgde goed voor de wijzen: “Wat willen jullie drinken?” Ja! Wat zullen we drinken? Zeven dagen lang. Wat zullen we drinken? Wat een dorst!

Er is genoeg voor iedereen! Dus drinken we samen. Sla het vat maar aan. Want in de hemel is geen bier, daarom drinken we het hier!

Frank ‘Kramer‘ van Zutphen