Een gruwelijke sport, melk de witte motor en donderslagen bij heldere hemel
Gelukkig is er weer een parkeerplaats op mijn geheime plekje. Scheelt weer veel gesjouw. Ik loop langs de fietsenstalling, langs de overvolle parkeerplaats. De schuifdeur gaat vanzelf open, naar rechts. De metalen trap mist net mijn hoofd. Ik mis de vertrouwde geluiden van onze schakende jeugd. O, ja, voorjaarsvakantie.
In de zaal laat een zestal vergaderende schaaktijgers zich niet storen. De jeugdcommissie heeft geen vakantie en neemt het agendapunt niveaudifferentiatie zeer serieus. Het is maandag 25 februari. Ronde 6 mag over vijf kwartier van start.
De inschrijvingen voor ons Erasmus Rapidtoernooi zijn inmiddels de 60 gepasseerd. Het zal wel weer, evenals vorig jaar, de laatste dagen voor het toernooi plotseling storm lopen. En dan zitten we uiteindelijk toch weer tussen de 80 en 90 deelnemers.
Om een toernooi op te tuigen worden tegenwoordig steeds buitenissiger fratsen verzonnen. In Heemskerk hebben ze een kasteel opgevoerd waar je kunt slapen en rapidschaken. Kunnen wij niet aan tippen. Hoewel, bij ons schijnt het best gezellig te zijn! Zeggen deelnemers vaak. Dat stelt me gerust.
Ik ben al fluks op zoek gegaan naar ook maar iets alternatiefs. Is het een leuk idee om schaaklachspiegels in onze speelzaal te plaatsen? Of een à la Tata begintune en gong om per ronde ons toernooi verder op te poetsen. Die tune is technisch lastig, lachen doen we sowieso wel naar onszelf voor de toiletspiegels en vooral om de blunders van anderen. En voor 80 euro één keer per jaar zeven keer gongen vindt onze kruidenier en penningmeester veel te duur. Dus dan maar weer proberen te imponeren met die irritant luide bel voor aanvang van een ronde. Het wordt weer gezellig!
En dan naar wat opviel in de zesde ronde. Deze week met dank aan de persoonlijke verslagen van Murdoch, Gerrit en Harrie.
Uit de A-finalegroep
In de A-groep stonden vier partijen op het programma. Wim Westerveld speelde zijn eerste partij tegen Arno van Houten. Er kwam een ingewikkeld paardeneindspel waarin Wim voordeel kreeg, maar paardeneindspelen kunnen erg ingewikkeld zijn en Arno wist goed de remiseweg te vinden!
De der partij in de A-groep ging tussen Henk de Kleijnen en Martin Rensen. Henk had paard en 3 pionnen en Martin een loper en 2 pionnen. “Potremise” dacht uw duo-commentator en “Waarom spelen ze eigenlijk nog door?” Maar ja, dan kan schaken echt een gruwelijke sport zijn. Een slippertje van Martin en pardoes liep er in één keer een pion door. Au, wat kan het leven dan hard zijn! En daarmee had Henk zijn eerste overwinning binnen!
Cander Flanders en Kees van Toor kregen een paard tegen lopereindspel op het bord met beiden nog enkele pionnen. Het zag er erg remise-achtig uit en dat was ook het logische resultaat aan het einde van de avond.
Murdoch Mac Lean – Wim Posthumus
Murdoch Mac Lean mailde over zijn partij met als titel: ‘Lang leve de melk!’
In de zwaar bevochten partij tegen Wim Posthumus had ik de volgende stand (zie diagram hiernaast).
Wit speelde 1. e6 Te2 2. Txf7 Kg8 3. Kg5 Txe6 4. Tf6 Txf6 5. Kxf6 Kh7 6. f4 Kh6 7. Ke6 Kg7 8. Ke7 Kg8 9. Kf6 Kh7 10. Kf7 Kh6 11. Kg8 1-0.
Kijk hier voor alle uitslagen en de stand in finalegroep A.
Uit de B-finalegroep
In de B-groep stonden er twee partijen op het programma. Peter Aarnoudse nam het met wit op tegen Leo de Jager. Zo rond een uur of half elf stond er een eindspel met beiden een paard en loper en zes pionnen op het bord.
Een gelijkwaardige stelling al had Leo wel een pionnenmeerderheid op de damevleugel en vooral een veel actievere koning. Aan de manier waarop hij achter het bord zat, zag ik dat hij deze stelling echt wilde gaan winnen. Echt zo’n mooi eindspelletje om eens goed voor te gaan zitten. En dat deed Leo. Hoe het precies gebeurde is niet helemaal bekend, maar hij haalde het punt binnen en gaat daarmee met 3½ uit 4 aan de leiding!
Leo Verhoeven speelde met wit tegen Gerard Kastelein. Leo kreeg druk op de damevleugel en won zo een pionnetje. Dat werd er later nog eentje en zo haalde Leo zijn eerste volle punt binnen!
Kijk hier voor alle uitslagen en de stand in finalegroep B.
Uit de C-finalegroep
Marcel Tillemans (1772) wint van onze ongeslagen kopman Eric Hoogenes (1999). In een ingewikkeld middenspel kreeg Marcel prachtige druk op de zwarte koningsstelling en vooral de witte loper op b2 was een ware plaag voor de halfopen koningsstelling van Eric. Via een fraaie combinatie werd de definitieve mokerslag uitgedeeld!
Jannieko Scheele (1740) remiseert tegen de sterke Ruud Dröge (1835). Hoewel, niet echt opvallend met een ratingverschil van minder dan 100 punten. Toch een fraai resultaat van Jannieko.
De beide oud-voorzitters en voormalig clubkampioenen van schaakvereniging Schiebroek en SWR kruisten weer eens de degens. Bram de Knegt won deze keer van Herman Beerling.
Jeroen Landsheer, onlangs ons jeugdtalent genoemd, won van Bernhard Ruimschoot.
Nieuwkomer Ruud Neumeijer mocht het in zijn eerste wedstrijd voor de interne opnemen tegen jeugdleider Peter Ruimschoot. Beide heren kennen elkaar. Ook Ruud geeft schaakles. Het is zelfs zijn dagelijks werk! Deze oud-voorzitter van Onésimus gaat kijken of hij op de maandagen na het schoolschaken nog enigszins op tijd onze speelzaal kan bereiken. Moet lukken toch? Anders laat je die kids gewoon zelfstandig een potje schaken en peer jij hem al vast naar Arcadia. Ruud won zijn eerste wedstrijd, maar dat mag niet als verrassing tellen met 350 punten meer op zak.
Daan Gijsbertse wint van de alleskunner, en meest ervaren schaker die ook nog onvolprezen schaakboeken op zijn naam heeft, Arie de Jong. Over Arie de Jong gesproken. Een jaar of drie geleden schaakte ik mijn Grünfeld tegen de d4 van Arie, die de Russische variant koos met 4. Pf3 en 5. Db3 koos, waarop je met zwart na 5. ..-dxc4 6. Dxc4 0-0 7. e4, vier goede antwoorden hebt. Een daarvan is 7. ..-Pa6. “Aha, De Prins!”, zei Arie opvallend monter en luid. En dat klopte. Had ie toevallig of niet die middag nog thuis op het bord gehad. Let wel, we hebben het hier over een zijvariant van een zijvariant van de Grünfeld-Indische Verdediging, hè (opzoeken maar weer, Jurriaan).
Je mag natuurlijk niet praten tijdens een partij. Eigenlijk onzin, want er wordt heel wat afgekakeld tijdens het clubschaken. Zo stoorde niemand zich toch aan Beerlings: “Zo, dat zijn er zeven … Koffie?” Al heb ik hem die frase de laatste tijd niet meer horen uiten. In het boekje Een greep uit 50 jaar Schiebroekse schaakhistorie staan vele en nog eens vele van dergelijke onvergetelijke anekdotes. Roemrucht zijn de luidruchtige opmerkingen ener Versteeg. Die strooide wekelijks zijn oneliners de speelzaal in en er werd vreselijk om gelachen. Een ‘Versteegje’ zijn we die humoristische kreten van dit bestuurslid van het eerste uur gaan noemen.
Maar tijdens het Tata hoor ik zelden van dit soort geneuzel tijdens een partij. Bij de grootmeesters bedoel ik. Ik heb Carlsen Giri geen koffie op de zevende zet horen aanbieden.
Zelf zondigde ik, net als vele anderen, opvallend vaak tegen deze regel van de zwijgplicht. Iemand hoorde mij een keer zeggen tegen een guppie van, wat zal het zijn, zeven of acht, zeggen: “Zou jij niet liever in de speeltuin gaan spelen?” Na elke zet fladderde ze olijk op, weg van die saaie tafels, zoekend naar haar mamma, ergens in de buurt van erwtensoep. “Pap”, zal ze gezegd hebben, “moet ik die loper nou ruilen of niet?” “Ruilen” zei haar vader. En daar kwam ze al weer aanhollen, en sloeg mijn loper met haar peerd. Ze had talent, bleek later, maar 4 uur lang stil zitten zwijgen? Het wordt tijd voor een speelhoek in Mondriaan.
Weer terug naar de rubriek opmerkelijk. Coen tegen Coen, vond ik ook apart. Coen van Vlijmen moest tegen Coen van der Bijl het onderspit delven (wat een cliché, brrr). We hebben Van der Bijls rating op zijn verzoek wat naar beneden bijgesteld, hoewel de rating alleen voor de eerste ronden wordt gebruikt voor de indeling. Deze Coen krijgt aan het eind van de finales vanzelf een eigen KNSB-rating op basis van zijn geleverde prestaties. Dat geldt ook voor de andere nieuwkomers die aan de lastige en uitdagende weg van huis- naar clubschaker zijn begonnen.
En dat schaken een gruwelijke sport kan zijn ervoer ook Cor van As. Hij overzag in een stelling waar hij weliswaar iets minder stond een mat in één over het hoofd tegen Aad Jan Roos.
In deze ronde stond er ook een partij op het programma tussen de nieuwkomers Danny Hetharia en Jurriaan Verhofstad. Beiden zetten hun partij goed op en na enige tijd won Danny een stuk en mede daardoor uiteindelijk ook de partij. Naderhand bleven beide heren nog lang analyseren in de aparte analyseruimte. Jurriaan is het inmiddels zo goed bevallen bij Erasmus dat hij na een paar weken kijken inmiddels ook echt lid is geworden bij Erasmus! Welkom Jurrian!
Gerrit Boer – Henry Pijpers
Gerrit heeft zijn partij ingestuurd. Volgens eigen zeggen een avontuurlijkere partij dan gewoonlijk. Extra goede reden om na te spelen dus, hieronder is de hele partij na te spelen!
Gerrit Boer – Henry Pijpers, Erasmus intern finale C, 25 februari 2019
Harrie Jansen – Peter de Boer
Harrie Jansen won van Peter de Boer. En dat is een opvallend goede prestatie van Harrie tegen een speler die op papier 300 punten in de plus heeft en zich ongetwijfeld nog met zijn gedachten nog in de zon van de Spaanse stranden waande. “Best een temperatuurverschil”, zei Peter. “Dat scheelde een stuk.” Dat scheelde het achter het bord tegen Harrie ook. Een stuk. Beetje flauw, maar Peter gaf een stuk cadeau en Harrie bereikte ongeschonden de finish.
Harrie schreef hierover zelf: 'Een donderslag bij heldere hemel'
Met wit speelde ik tegen Peter de Boer. Na 1. e4 d6 2. Pf3 Pd7 kabbelde de ontwikkeling aan beide kanten rustig door. Zwart bouwde een bastion op de damesvleugel, terwijl wit een meer open stelling ontwikkelde. De eerste scherpe aanvalsbeweging kwam van zwart op de koningsvleugel: g7-g5 waarmee de witte loper werd overvallen; ik verweet mezelf dat ik de loper daar zo kwetsbaar had staan. Maar bij nader inzien stond het juist gewonnen. Voor wit dus eerder een geval van geluk dan het resultaat van een goed uitgekiende aanval, en voor zwart een donderslag bij heldere hemel. Er stond een mat-in-vijf op het bord.
Met g7-g5 had zwart de brug over de slotgracht neergelaten en daarmee stond de koning hopeloos klem. Er volgde 11. Pxg5 Pc5 12. Dh5+ Kd7 13. Lh3+ f5 14. Lxf5+ Pe6 15. Lxe6#
Kijk hier voor alle uitslagen en de stand in finalegroep C.
Jaap van Meerkerk & Frank van Zutphen
