Beschouwingen van de wedstrijdleider

Wat vooraf ging

Ervaring genoeg wat betreft organisatie. Ook gezelligheid en sfeer is bij Erasmus bijna vanzelfsprekend. Maar uiteindelijk draait het vooral om voldoende aanmeldingen. Die lieten bijna gewoontegetrouw enigszins op zich wachten.

Hoewel we er bij Erasmus verschillend over denken, over wat voldoende aanmeldingen zijn, wisten we in die laatste week dat het ook dit jaar goed zou komen.

Een ruime prijzenpot (mede gevuld door een gulle bijdrage van XS2LAW) lokte bovendien extra veel sterke schakers naar de Erasmusdreven van Hillegersberg-Schiebroek. Een tiental IM’s en FM’s en een GM verdrongen zich aan de top van de ranglijst, zorgden voor hoge kwaliteit, strijd en spektakel en stonden garant voor prachtige partijen.

Ik zag zelfs in ronde 4 een dame-offer aan me voorbij trekken. Het bleek er een te zijn van de latere toernooiwinnaar Eric van den Doel. Ik vroeg hem na afloop, die stand nog eens op te zetten. Dat deed hij probleemloos. “Hoe ging het in je vierde partij geloof ik nu precies, Eric?” vroeg ik hem. We speelden in de analyseruimte vanuit de diagramstelling enkele zetten verder. Eric had zijn tegenstander eerst geknipt, gekneveld, en ge-h-lijnd. Maar hoe maak je dat in beperkte tijd af, zo wilde ik weten. En daar was het dame-offer van Eric, om vervolgens, nadat zijn tegenstander niet de beste verdediging wist te vinden, het onherroepelijke mat met de torens te geven.

Maar het is en blijft de ultieme uitdaging om ons toernooi zo in te richten dat iedereen zichtbaar geniet van de Erasmus ambiance, de gastvrijheid en de sfeer.

In de voorbereidende weken gelukkig geen schaakbreidels op sociale media of in lokale kranten, er was niets te vinden wat ons toernooi zou kunnen benadelen. Was onze nieuwe locatie wellicht een dingetje? In tegendeel! Een zeer ruime speelzaal, diverse zithoeken met tijdschriften en bloemen, een met barpersoneel (vrijwilligers!) bezette Arcadiabar in diezelfde speelzaal, een prima lunch met soep en broodjes. Schappelijke prijzen. Waar krijg je nog koffie voor 1 euro?

En tenslotte, de ruime gemakkelijke zitplaatsen voor de schakers van de A- en B-groepen. En niet te vergeten, de tafelbel die ik ons huis had ontfutseld. “Wel mee terugnemen, hoor!” hoorde ik Els nog roepen. “Antiek erfstuk!” Maar ja, wat moet je als een gong te duur is? Onze nieuwe speelzaal bleek van topkwaliteit.

De enige tegenslag kwam vanuit mijn eigen beleving. De nieuwe stukken, waarop Erasmus zich binnenkort trakteert, stonden ons, door onze eigen zorgschuldigheid bij de aankoop, nog niet ter beschikking. Volgend jaar zult u ze met eigen ogen aanschouwen. Prachtige nieuwe schaakstukken zullen dan ons rapidtoernooi verder opluisteren!

En zo bestond het dat we met een gerust hart de laatste week voor 2 maart, de week van de piekdagen rond de inschrijvingen, door gingen komen. Opgebouwde routine omtrent formaliteiten rond aanmeldingen en organisatie deed de rest.

En toen was het zover

Op die zaterdag van 2 maart stond een inmiddels vast team van vrijwilligers weer klaar om de speelzaal in te richten en mee te bouwen aan een gave schaakambiance. De Erasmus schaakarena transformeerde tot schaakparadijs. Zoiets.

Evenals vorig jaar speelden we in twee niveaugroepen. In de A-groep speelden 32 schakers met een rating van 1800+, aangevuld met diverse spelers met een 1700+ rating die voor deze groep hadden gekozen. In de B-groep deden 42 mee met een rating van tot 1700, aangevuld met een tiental spelers met een 1700+ rating.

Beide groepen werden ongedeeld gewonnen. Hoewel we graag veel prijzen uitdelen is het uitdelen van één prijs aan een ongedeeld winnaar wel zo feestelijk. Stel dat je eerste wordt van de A groep samen met 16 andere gedeeld-eersteprijswinnaars… Weinig eervol en een summiere fooi van 40 euro. Daar moet je het dan mee doen. Nu kon Erik van den Doel, evenals vorig jaar voor zelf de envelop met € 300 in ontvangst nemen. Lekker thuis komen is dat.

A-groep

GM Erik van den Doel (2606) bracht het toernooi zoals we verwachtten met een score van 6 uit 7 wederom op zijn naam. Ik geef het je te doen. Onder de druk van de hoge verwachtingen geconcentreerd blijven schaken en blijven winnen. Dat deed Van den Doel heel netjes en scoorde naar verwachting. In de laatste partij kon hij het zich permitteren snel remise overeen te komen om zijn prijs zeker te stellen. Als enige hooggerate GM loop je vooral kans te verliezen. Dat overkwam hem vorig jaar. Hij verloor een partij en knokte zich daarna weer naar de eerste plaats. Kortom, fijn dat je er weer bij was, Eric!

Van den Doel bleef met zijn score een half punt vóór op de gedeeld nummers 2: FM Roger Meng en IM Jesús Garrido Dominguez. IM Pieter Claesen (2303) enRob van Helvoort (2130) vielen met 5 punten net buiten de prijzen. Rob scoorde in dit sterke veld een keurige anderhalf punt meer dan verwacht mocht worden.

De ratingprijs in groep A voor de speler met beste score met een rating onder de 2000 werd gewonnen door Erasmiaan Leo Verhoeven (rating 1803. TPR 2030), die met een mooie score van 4 uit 7 op een fraaie gedeelde tiende plaats eindigde en wist zich vergezeld door schakers met droomratings van 2200, als FM Gert Timmerman (10e met 4 punten) en zelfs een halfje boven de aimabele FM John van Baarle, onze graag geziene gast uit Schiedam. Leo wist in deze sterke groep maar liefst 6 van de 7 partijen ongeslagen te blijven en moest alleen in ronde 4 buigen voor IM Pieter Claesen. Met deze fraaie prestatie weet Leo het licht van het schaakvuur, dat reeds enige tijd ver weg onder de korenmaat roemloos leek te doven, weer te ontsteken.

Net een halfje boven Leo eindigden FM Julian van Overdam (2392) en FM Johan Quist (2300). Wist u dat FM Gert Timmerman op 45-jarige leeftijd wereldkampioen correspondentieschaken is geweest? En dat hij in 1981 meestreed om het Nederlands schaakkampioenschap?

Ook heel verdienstelijk bleek de score van Peter Torczynski, één van de vele nieuwe aanwinsten op onze vereniging. Peter eindigde als tweede beste Erasmiaan met 3½ punt op de 15e plaats, speelde al weer wat jaartjes terug bij RSR-Ivoren Toren in het eerste team. Peter krijgt zijn oude vorm steeds meer in het vizier. Derde beste Erasmiaan werd oud- clubkampioen Henk Ochtman (2052) met 3 punten.

Arjan van der Leij (2042) speelde zich heel verdienstelijk naar een achtste plaats en scoorde 4½ punt, anderhalf boven zijn verwachte score.

Kijk hier voor alle uitslagen en de eindstand in de A-groep.

B-groep

Ook 32 deelnemers tellende B-groep was met een tiental 1700+ spelers naar verhouding sterk bezet. De Erasmiaan André Boon (1769), Jan de Jonge (1684) en Henk de Kleijnen (1781) speelden een sterk toernooi. Boon scoorde maar liefst 6½ punt en moest alleen in ronde 2 een halfje afstaan aan Hans Schreuder, die daarmee een fraai resultaat mag bijschrijven. Hans reikte uiteindelijk niet verder dan de 23ste plaats.

Maar de strijd om eremetaal was gedurende het gehele toernooi ongekend spannend, wat natuurlijk veel kijkplezier voor de toeschouwers opleverde. Kijk even mee naar de stand na 4 ronden. Jan de Jonge en Henk de Kleijnen (met 1781 de hoogste rating) staan fier aan kop met 4 uit 4, gevolgd door een getergde Boon, die een zo later bleek beslissende eindsprint inzette, vol zelfvertrouwen.

Henk de Kleijnen was aanvankelijk niet van het eerste bord weg te branden. “Hoe kan dat nou?” voegde hij me aan het begin van de derde ronde toe. Ik heb gewonnen en mag toch bord 1 aan een ander afstaan, kennelijk jaloers op Eric van den Doel die aan bord 1 vastgelijmd leek. Maar Swiss besliste anders en zag dat er meer kapers op de kust waren.

De Jonge won in ronde 5 van De Kleijnen en stond met 5 uit 5 fier aan kop, op een halfje gevolgd door Boon en Luuk Goudemans, die zich geruisloos tussen de koplopers wist te nestelen, hoewel hij in ronde 4 van De Jonge verloor. Zo stond in ronde 6 de beslissende pot tussen Boon en De Jonge op het menu. Boon kreeg verdiend zijn loon (dus niks boontje komt om zijn loontje, slaat nergens op) en eiste met zijn zege bij het ingaan van de slotronde de eerste plaats op.

Luuk Goudemans mocht aan bord 1 aantreden tegen Boon, die nu moest zien de druk aan te kunnen. Luuk zou bij winst zeker in de vette prijzen vallen. Boon liet zich niet van zijn voorgenomen stuk brengen, won en bereikte de droomscore van 6½ punt, onbereikbaar voor zijn concurrenten. De Jonge moest het recht op de hoofdprijs bewijzen door David Berendsen (1750) te weerstaan, die door maar liefst 4 zeges op rij naar de top was opgerukt. De Jonge hield het hoofd koel, won en eindigde op de ongedeeld tweede plaats.

De Kleijnen mocht het aan bord 3 opnemen tegen drie-zeges-op-rij-Dominique Taapken, die altijd bij Erasmus in de prijzen valt. Nu zou Taapken bij winst daar waarschijnlijk net niet in slagen, maar dan zou hem ongetwijfeld een ratingprijs toegekend gaan worden. De Kleijnen, met 300 punten meer in de bagage, won en eindigde daarmee met 5½ punt op een gedeeld derde plaats.

Ook heel goed speelde Frans van der Heiden, die slechts in ronde 4 het hoofd moest buigen voor De Kleijnen. Van der Heiden eindigde eveneens op de derde plaats en keerde eveneens met een geldprijs huiswaarts.

Ook goed speelde Carlos Preuter (1686) met 5 uit 7. Zijn TPR van 1813 mag er wezen evenals Minas Avedissian (rating 1563, TPR 1776), die zich nog net voor de opening van ons toernooi wist aan te melden. Met zijn bescheiden rating wist hij na ronde 7 de zevende plaats te bereiken, scoorde net als Preuter 5 uit 7 en stond ook geen enkele remise toe. Minas won hiermee de welverdiende ratingprijs in deze groep.

En wat te denken van Joaquin Aarts (1300!) met zijn negende plaats! En een TPR van maar liefst 1720. Een topprestatie! Hij ontving zeer terecht hiermee de prijs voor de beste jeugdspeler.

Ook Gerard Kastelein kwam na twee nederlagen sterk terug en deed het met een tussensprint van 3 uit 3 niet verkeerd. Deze routinier die ongeacht de positie op het bord het ongewisse avontuur (filmkeuring boven de 14 jaar) op het bord zoekt. Zijn record is 5 normale zetten, daarna raakt hij in extase, in wielertermen en dermate ‘gekookt’ dat en sowieso ge-h-lijnd of geofferd dient te worden. Toernooitijger Gerard sleepte gisteren overigens in groep C (woensdag 6 maart) van het Senioren-Conserventoernooi (Zetten, Betuwe) met een derde jamprijs alle Betuwse jampotten in de wacht, en toog tevree met kersen, arbikozen en aardbeien huiswaarts.

En ben ik nu deelnemers vergeten te noemen? Deelnemers die ook goed hebben gepresteerd? Jazeker. Dat gebeurt altijd als je je niet plichtmatig in termen uitlaat als ‘iedereen’. Wie namen noemt stelt teleur.

Toch even verder de ranglijst afspeuren.

Ik zie Dirk Brinkman (1561) die met 4 punten een TPR van 1689 haalde en daarmee ruim boven verwachting scoorde.

Ik zie Hans Brobbel, die slechts één keer verloor, maar door vier remises niet verder reikte dan plek 16.

En niet te vergeten de vriendin van Julian van Overdam (2392), Yuelin Wu, die elke keer na een nul vrolijk lachend haar score kwam melden. Dat werkte zelfs op mij aanstekelijk, waardoor ik met nog meer enthousiasme de bel durfde luiden.

Presteerde niemand ondermaats? Ja, natuurlijk. Sommigen bakten er zelfs geen enkele pepernoot van. Zo hadden Pim Kleinjan en Carel Keller bepaald hun dag niet en scoorden 2 punten onder de maat.

Zo vergaat het mij overigens ook al jaren tijdens toernooien met een versneld speeltempo. Na een prima start denk je dat het niet meer stuk kan. En dan gaat het plots mis. En weer mis. Dat voelt lullig. Je wilt wild om je heen gaan slaan, houd je in, maar hoort jezelf vervolgens taal uitslaan als “ik speel hier puur voor de lol” en “wat een gezellig toernooi, het gaat niet om winnen.”

Omdat ik zelf niet kan meespelen tijdens ons eigen rapidtoernooi, dan maar een anekdote uit een ander toernooi, en met een knipoog naar het onze.

“Ik kan geen zet meer doen!” zei mijn tegenstander van ronde 2 te Zetten in de Betuwe. Volgens uw GPS is dat richting Moskou. Ik heb het over het Geurts Conserven Schaaktoernooi. Hij stond een dame en loper achter en gaf niet op. We speelden namelijk niet met 5 seconden per zet extra, en ik moest maar zien in die 7 resterende secondjes hem mat te krijgen. Stond die rotloper me nog in de weg ook. Hij viel. Tik tik tik. Nog 1 seconde en nog 1 zet. Ging dus lukken. Na zijn vreugdekreet heb ik hem niet omgebracht. “Ha ha, pat, hoe is het mogelijk”, zei ik zuur. Kijk, die ellende hebben wij met 5 seconden per zet extra tijdens ons rapidtoernooi definitief afgeschaft.

Enkele rondes later vernaggelde ik mijn score in een wederom in de tijdnoodsituatie, om daarna een ongeremde glijvlucht op de ranglijst mee te mogen maken. Ook ik toog met jam huiswaarts. Allemaal een prijs: drie potten jam. Zucht, wat een ellende. Die van Gerard had Karel de Neef, de derde Erasmiaan te Zetten, in een aanhangwagen gezeuld. Volgend jaar gaan er vast weer 200 grijsaards de Zettense schaakdreven bezoeken. Ongekend. Maar probeer niet in te schrijven. Er is een gigantische wachtlijst. De enige manier om daarvan af te geraken is te slagen voor de geblinddoekte jamproef.

Kijk hier voor alle uitslagen en de eindstand in groep B.

Of kijk hier voor een uitgebreide fotocollage op de website om de prettige sfeer van deze dag nog eens rustig her te beleven.

Nogmaals dank voor al uw gezelligheid, inzet, schaakpassie, en inbreng. Ik kijk al uit naar volgend jaar.

Jaap van Meerkerk