Struikelend het nieuwe jaar in
Die wijze van voortbewegen overkwam ons derde op 3 januari tegen RSR Ivoren Toren 5. Op papier een tegenstander waartegen succes mogelijk moest zijn. En zo dik waren de van tevoren behaalde punten nu ook weer niet. Een overwinning, een nederlaag en een gelijkspel, dat betekende drie wedstrijdpunten, niet overtuigend! Ons derde is niet zo sterk als vorig jaar, maar het is ook nu een aardig homogeen team, zonder uitgesproken zwakke plekken.
Het begin van de wedstrijd voorspelde al niet veel goeds. Herman Beerling was bij het tellen van de stukken al snel de tel kwijt en even later moest hij al de vlag strijken. Lucian Mihailescu was ook al gauw klaar met beroeren van stukken. Al na 17 zetten werden de stukken opgeborgen nadat remise was afgesproken. En met een pion minder mocht hij daar niet eens ontevreden mee zijn.
Emiel Verhoef kreeg het aan de stok met Martin Jasper Focks, op onze club niet onbekend! Emiel miste in de opening enkele malen een behoorlijke kans de partij naar zich toe te trekken. Al na twaalf zetten schoof hij de c-pion een veldje op, waar een loperruil op f6 hem prima kansen had verschaft. Een zet later opnieuw die loperruil op f6 en na wat geharrewar op het bord had er een goede kans voor hem ingezeten. Nu ging het langzaam aan steeds minder en moest ook hij de vlag strijken. Al vroeg in de avond kampten we dus met een ½ – 2½ achterstand. Veel, maar niet te veel!
De ommekeer kwam bij uw scribent, die kon profiteren van een minder goede zet van de tegenstander, waarna het eindspel een technisch verhaaltje was, dat goed werd verteld. Het volgende punt kwam uit handen van Cor van As, die uit een ingewikkelde situatie een pion extra wist te destilleren. Geen garantie, maar het punt kwam toch binnen. En toen Bram de Knegt ook al glunderend rond liep nadat hij een gelijkstaand pionneneindspel tot een goed einde had weten te brengen, waren we zowaar aan de leiding gekomen.
Het wachten was op het ontbrekende punt! Maar dat kwam maar niet… John Helstone had, naar het zich liet aanzien, wat aanvalsmogelijkheden, maar een foutieve pionzet verknalde de stelling en de kansen keerden, wat uitmondde in een nul voor John.
Nog was de zaak niet verloren, maar het paardoffer, dat Patrick van der Velden, als laatste nog schaaklievend bezig, bracht was uitstekend, maar de voortzetting was dat niet. En daardoor was een directe k.o. niet te zien. Erger nog, een verkeerde loperruil deed ook hier de kansen keren. Maar kansen brengen nog geen zege! Dat was aan het einde wel het geval, toen een onjuiste manoeuvre met een toren de deur voor de tegenstander open zette. De juiste torenzet had het evenwicht nog bewaard!
En zo gingen we weer onderuit met 3½ – 4½ en wordt het zaak in de volgende ronden beter voor de dag te komen, wil het seizoen niet onplezierig eindigen. Alle uitslagen en de standen in klasse 2B van de RSB competitie zijn hier terug te vinden.
Arie de Jong
