De IJssel te sterk voor Erasmus
Met drie invallers voor Jaap, Pim en Emil trokken we het veen in. In een gezellige zaal bleek De IJssel toch wel te sterk: 6½ -1½. Misschien heeft er met de wind mee 4½ – 3½ ingezeten, maar meer ook niet.
Als eerste was Arie de Jong klaar: een beoordelingsfout in een toren-pionneneindspel gaf een tempotekort dat tot verlies leidde. Paul Wilhelm won van Lodeweges, die in een complexe Tchigorin in een onduidelijke / matige variant voor zwart geen kans kreeg en technisch weggeschoven werd.
Daarna was het lang wachten op nog meer uitslagen: Frits Steenbergen dacht in een Slavisch eindspel met twee schaakjes de dames te ruilen en het eindspel makkelijk te winnen: helaas zette hij de dame op e3 en dat was geen schaak; hij dacht dat ie ’m op f3 gezet had… Hierna was het meteen mat voor de ander.
Gilles Donze had een koningsgambiet, heel complex; naar eigen zeggen stond ie heel goed maar met 30 seconden tegen een half uur lijkt dat minder relevant.
De laatste vier partijen werden beslist in het laatste kwartier:
Lucien Mihailescu speelde allang met een of twee stukken minder en gaf op. Bram de Knegt maakte remise met twee losse vrijpionnen tegen een toren. John Helstone probeerde nog wel met het loperpaar tegen een kwaliteit achter aan te vallen maar verloor toch nog pionnen en moest de vlag strijken.
Hierna was alleen Jan Smit nog bezig: in voor zwart wat mindere stelling tegen Konings-Indisch fianchetto won te Lintelo (wit) een pion. Niet het beste, dacht ik. Jan counterde goed met een (gedwongen) kwaliteitsoffer, kon misschien op aanval spelen, maar ruilde voor een pion z’n zwarte loper. Daarna was het keepen, maar Pim te Linteloo bleek in het eindspel te sterk.
Kijk hier voor de huidige stand van het tweede team.
Paul Wilhelm