Nipte mazzelwinst: 3½ – 4½
Dat het lastig zou worden wisten we wel: op de topborden hadden de mensen uit Krimpen aan den IJssel een ratingoverwicht van 1883 versus 1772, de lagere vier borden waren iets meer gelijkwaardig: 1822 versus 1766. De partijen in vogelvlucht.
Frits tegen een Konings-Indische opening: wel ruilen op e5, maar niet ook de dames. Zwart ontwikkelde druk op de koningsvleugel en wit ging uiteindelijk mat. 1 – 0.
Vlak hierna moest Paul opgeven. Na een blunder van Vroegindewey verzuimde hij de gewonnen pion te behouden, speelde een paar grafzetten en werd vervolgens vakkundig opgeknoopt. 2 – 0.
Maar… de staart stond aardig: Gilles’ tegenstander verbruikte veel tijd in een Siciliaan en moest een stuk inleveren. Toen had Arie de Jong al remise gemaakt in een Jansensysteem. 2½ – 1½.
Nog vier te gaan: Jaap kon niet echt door de Stonewall van Hans Ranft heenkomen en Jan Smit had al veel tijd verbruikt tegen Mulder. Met zwart tegen een sloom opgezette Pirc is het vaak erg lastig. Pim Kleinjan stond redelijk gelijk en Emil Verhoef had het beste van het spel en ook nog meer tijd.
De apotheose: de laatste tien minuten. Jan verloor een stuk en gaf op. 3½ – 1½. Pim nam geen remise en won door een bok van de tegenstander. 3½ – 2½. Hierna Emil en Jaap nog. Bij Jaap (ook doorspelen in plaats van remise nemen) was er na pionverlies voor ons een toreneindspel met 2 versus 3 pionnen op één vleugel ontstaan met tijdsnadeel voor Ranft. Emil had ondertussen keurig gewonnen. 3½ – 3½. Jaap en Hans speelden nog door totdat in een remise te houden stelling Hans zijn toren weggaf en zo de overwinning voor Erasmus bewerkstelligde.
Het tweede toonde aan de noodzakelijke hardheid te bezitten om ook eens een mazzeltje te kunnen krijgen. Een voorbeeld…
Alle uitslagen zijn hier na te lezen.
Paul Wilhelm