Derde pakt de winst in Maassluis
Op 14 november trokken we voor alweer de derde ronde naar Maassluis. Ook dit keer konden we niet gehinderd door afzeggingen op volle oorlogssterkte ten strijde trekken. Op voorhand hadden we ons kansen toegedicht, kijkend naar de ratingsterktes van onze tegenstanders. Daar deden we niet veel voor onder. Duidelijk was dat de hoogste borden het zwaar zouden krijgen, maar als de lagere borden hun mannetje zouden staan waren er mogelijkheden.
Het begon goed. Rond de klok van half negen stond Joram met zwart tegen Blok in een Spaanse opening al stuk voor tegen twee pionnen. Wit leek voor die materiële achterstand compensatie te ontberen. Iets later echter kwam René Weerts ietwat zenuwachtig voorbij geschuifeld met het verzoek of hij met alleen zijn initialen of desnoods helemaal zonder naam in het verslag kon worden omschreven. In iets wat op een Oostenrijkse variatie had moeten lijken kwam hij tegen Corry Vreeken op het vierde bord erg in de verdrukking. Hoewel hij even een pion voor had gestaan, stond zijn koning op een plaats waar je dat liever niet hebt. Hij had de situatie echter somberder ingeschat dan nodig bleek en kreeg rond de klok van tienen zowaar een remise aanbod. Geheel volgens de regels kwam hij eerst overleggen met de teamcaptain.
Een blik op de overige borden leerde dat inmiddels de stelling op bord 8 bij Cor en die op bord 7 bij mijzelf een prettig aanzien gaven. Met nog steeds te weinig compensatie voor Blok tegen Joram op bord 6 bood dat voldoende perspectief om René in te laten stemmen met een halfje en kwam hij met de schrik vrij.
In het uur daarna leek het toch nog mis te gaan. Alsof de punten in de aanbieding waren moesten achtereenvolgens Mihailescu, Bram en John de volle buit aan hun tegenstander laten en stonden we plotsklaps met 3½ – ½ achter! Bram had een Konings-Indische partij. Boog zich voortdurend het hoofd over waar hij iets anders moest kiezen, maar moest toch constateren dat hij ergens iets fout had gedaan. Mihailescu had aanvankelijk een pion minder tegen wat meer ruimte maar kon het dus ook niet bolwerken. John tenslotte speelde een Engelse partij tegen Dijkstra. Die verstond deze taal wat beter en trok rond elven aan het langste eind.
Toen kwam het er op aan vooral rustig te blijven en de ogenschijnlijk betere standen op de borden 6 tot en met 8 ook daadwerkelijk tot een goed einde te brengen. Quak op bord 5 tegen Hoek van Dijke trachtte alvast een deel van de buit te verzilveren door remise aan te bieden. In dit geval was Jan goed geïnformeerd over de stand van de wedstrijd en de stelling op de overige borden. Zonder noodzakelijk overleg met de teamcaptain besloot hij zelf, dat doorspelen aangewezen was. Een goede beslissing die hem een kwartier later het volle punt opleverde.
Daarmee ontstond toch weer zicht op een goed eindresultaat. Door zorgvuldig te blijven spelen wist eerst Cor een stuk voorsprong tot een vol punt te promoveren. Joram had het stuk tegen twee pionnen inmiddels omgebogen tot een eindspel met drie pionnen voor en kwam verder ook niet meer in gevaar. De teamcaptain zelf kwam nog in een stelling met knap ingewikkelde combinaties. Daarbij lukte het eerst om een stelling met een kwaliteit voor in een stelling met een stuk voor om te zetten. Mijn tegenstander Striks meende terecht dat er nog best een paar ingewikkelde varianten met kansen voor zwart mogelijk waren. Het doorrekenen daarvan koste echter wel zo veel tijd dat naast een materiële achterstand ook dit hem begon op te breken en ook het volle punt op bord 7 voor ons was.
Daarmee werd rond half twaalf alsnog een 3½ – ½ achterstand omgebogen in een 4½ – 3½ winst voor ons!!
Kijk hier voor alle uitslagen en de huidige stand in de tweede klasse van de RSB competitie.
Ron Ansem