Derde komt op 4 punten, maar is het genoeg?

Gisteren avond toog het derde naar Moordrecht voor de finale krachtmeting tegen De IJssel 2. Door een aantal afzeggingen konden we niet ons sterkste team opstellen.

Jammer, want het ging wel ergens om. Alleen met de volle winst hadden we nog een kans op behoud van de tweede klasse hoewel we het zelfs daarmee niet geheel in eigen hand hadden. Iedereen wist wat hem te doen stond.

De avond leek bijna desastreus te beginnen. Jan Hoek van Dijke komt meestal wat later binnen dus dat verbaasde aanvankelijk nog niemand. Rond kwart over acht ging mijn telefoon af. Nu had ik die gelukkig in de stilstand gezet zodat een reglementaire nederlaag wel werd voorkomen. Het bericht loog er echter niet om. Zonder nog maar een stuk te hebben aangeraakt meldde Jan mij dat hij toch al een grote blunder had begaan. Hij dacht dat we thuis speelde en stond dus nog in Rotterdam!! Gelukkig arriveerde hij nog wel op tijd maar moest uiteraard met een ruime achterstand in tijd beginnen. Dat brak hem uiteindelijk op. Want in een stelling die er nog wel gunstig uit zag, ging hij door zijn vlag.

Gelukkig stonden we toen al wel met 2 – 0 voor door winstpartijen van Lucien en mijzelf. De stand op de overige borden zag er hoopvol uit. Beerling leek een winnende aanval te hebben, John stond ook niet slecht, en Cor leek zijn zaakjes op orde te hebben. Alleen Rens had het moeilijk en Joram gaf aan waarschijnlijk niet verder dan remise te kunnen komen.

Het pakte echter anders uit. Rens moest als eerste zijn partij opgeven. Daarmee werd de stand weer 2 – 2. Kort daarop bleek de stelling van Herman toch minder sterk dan gedacht en kwamen we zelfs met 3 – 2 achter. De partij van Helstone zag er ineens ook minder goed uit dan enige tijd daarvoor. Met het vooruitzicht van een remise van Joram kwam degradatie daarmee serieus in zicht. Cor won vervolgens zijn partij zoals de stelling dat al deed vermoeden en trok de stand weer in evenwicht.

Het leek allemaal voor niets toen John in tijdnood op verlies leek af te stevenen. Bij gelijk spel zouden we zeker degraderen. Ondanks zijn tijdnood vond hij echter toch de beste zetten en wist met een torenoffer zowaar een pat stelling te creëren: 3½ – 3½.

Alles kwam aan op de partij van Joram. Die stond in tijd licht voor wat zijn tegenstander er toe bracht een remisevoorstel te doen. Gedecideerd gaf ik opdracht door te spelen. Uiteindelijk wist Joram na wat pionnen winst in alle spanning ook de dame van zijn tegenstander te veroveren waarna het pleit was beslecht: 3½ – 4½ voor ons. Gedaan wat we doen moesten was de conclusie.

Op het moment dat ik dit schrijf wordt over ons lot in de tweede klasse beslist door RSR Ivoren Toren. Als zij verliezen, degraderen ze en blijven wij erin.

Alle uitslagen en de stand zijn te vinden op de RSB-website.

Ron Ansem

Teamcaptain