Erasmus door in beker na een geflatteerde overwinning

Maandag 25 november speelde het bekerteam al weer de tweede ronde van het RSB bekertoernooi. Deze ronde moesten wij het opnemen bij en tegen Krimpen aan den IJssel. In de eerste ronde van de RSB competitie speelden wij ook tegen Krimpen en toen behaalden we nog een nipte 4½ – 3½ overwinning.

Een gelijkwaardige tegenstander dus, zelfs zo gelijkwaardig dat de ratingverhoudingen exact in evenwicht waren: 1872 versus 1872. Uw verslaggever kwam zo rond een uur of tien de zaal binnen en trof daar het volgende tafereel aan.

Op bord 4 speelde Ruurd Ouwehand tegen Jan Sluiter. Rond 10 uur waren de zware stukken net geruild en was de stelling nog in evenwicht. Ouwehand speelde echter op een bepaald moment zijn loper naar een mooi veld, wat an sich een goed idee was, maar dan wel een zet later… Nu verloor hij direct een pion en moest hij een pionnenminderheid op de damevleugel keepen.

Verderop in de partij ging de hartslag van uw verslaggever sterk omhoog toen Sluiter de mogelijkheid had om via een petit-combination de pion door te laten lopen naar het gewenste promotieveld, maar hij overzag dit. Ouwehand won later zijn pion terug en net voor de echte tijdnoodfase werd tot remise besloten.

Op bord 3 speelde Paul Wilhelm tegen Remco Moerkerken. Rond 10 uur stond Wilhelm in hogere zin al gewonnen en had hij zijn tegenstander volledig ingesnoerd. De stelling schreeuwde om de pionnenmanoeuvre f4 – f5 – f6 om op die manier een loper op h8 in te sluiten en daarmee in het vervolg een stuk meer te hebben. Wilhelm dacht daar anders over en speelde rustige zetjes om steeds iets verder de druk op te voeren op een achtergebleven pion op d6.

Olivier Vrolijk mocht het op bord 2 opnemen tegen Jason Zondag. Hij was slecht uit de opening gekomen en had eigenlijk niet heel veel opties. Maar die werden in zijn schoot geworpen toen Zondag vrijwillig en onnodig zijn eigen koningstelling begon te verzwakken. Er ontstonden rommelkansen voor Vrolijk, dus dat bood perspectief. Al tikte de tijd wel erg snel weg voor Vrolijk.

Op bord 1 tot slot speelde Leo Verhoeven tegen Rick Verhoog. Optisch had Verhoog de betere stelling, allleen het was niet 1, 2, 3 duidelijk hoe dit voordeel nu precies te verzilveren.

Toen bij Wilhelm het moment van doorbraak eenmaal daar was, liet hij Moerkerken uit de houdgreep ontsnappen. En waar dan naar toe? Meteen naar de witte koning! De koningsaanval van Moerkerken zag er erg eng uit voor de witte koning, maar het bleek uiteindelijk gelukkig allemaal met heel zorgvuldig schaken nog net te keepen. Nadat de aanval tot stand was gebracht resulteerde een stellling van een loper tegen een paard, maar wel met twee pionnen meer voor Wilhelm. Het eerste volle punt was binnen! Met een schoonheidsprijs voor al het spektakel, wellicht kunnen wij de partij binnenkort ook op deze website plaatsen.

Ondertussen had Vrolijk zijn a-pion geofferd om daardoor in een dubbel toreneindspel de stelling van zijn tegenstander binnen te komen. An sich was er nog weinig aan de hand, maar Zondag onderschatte het potentiële gevaar. De vergelijking met de match Carlsen – Anand ging hier door mijn gedachten: Maximaliseer de kans op fouten van de tegenstander. En die werden gemaakt. Na een serie van schaakjes en verkeerde keuzes van Zondag vlocht Vrolijk een matnet in de stelling, wat slechts voorkomen kon worden door een toren te geven. En daarmee was de tussenstand 2½ – ½ en de bekeroverwinning een feit.

Als laatste was Verhoeven nog bezig op bord 1 in een stevig tijdnoodduel. Een toren van Verhoeven op de zevende rij was een handenbindertje en toen er ook nog een paard bij kwam wist hij via een truc met het paard een volle toren te winnen. Ondanks de beperkte tijd wist hij dit voordeel ook tot een vol punt uit de bouwen.

Daarmee stond een eindstand van 3½ – ½ op de borden. Weliswaar een geflatteerde overwinning, maar een kniesoor die daarover klaagt. In de volgende ronde mogen wij het nu opnemen tegen de winnaar van de partij Dordrecht – Zwijndrecht.

Alle uitslagen en de stand zijn te vinden op de RSB-website.

Frank van Zutphen