Niets is wat het lijkt
Afgelopen maandag was ons derde team gastheer voor het tweede van de 3-Torens. Een wedstrijd die met een schuin oog naar de ranglijst eigenlijk wel gewonnen moest worden om nog zicht te houden op handhaving in de tweede klasse gelet op de versterkte degradatieregeling.
Gelukkig kon ik beschikken over Aad Jan Roos. Op het laatste moment bleek het zelfs mogelijk een tactische wissel door te voeren Bram de Knegt zich meldde en mee kon spelen. Zo kon er best een behoorlijk team op de been worden gebracht.
René Weerts moest het opnemen tegen een oude bekende van ons, Van der Linde. Die bood goed partij en leek er zelf met de winst van door te zullen gaan. René gaf me op enig moment aan, dat het misschien maar het beste was te streven naar een puntendeling. Een snelle analyse van de stelling gaf hem gelijk en zo geschiedde.
Ook Lucian Mihailescu leek af te stevenen op een slecht resultaat. Hij had weliswaar twee pionnen in het centrum maar die stonden wel alle twee op de d-lijn. Ook hij liet mij weten dat remise misschien het beste resultaat was en kreeg van mij toestemming dat maar aan te bieden. Ik weet niet of hij dat ook heeft gedaan. In dat geval heeft zijn tegenstander, Hoogenes, het op dat moment wijselijk van de hand gewezen. Berouw komt echter na de zonde. Want enige tijd later kwam Lucian glunderend op me afgelopen om mee te delen dat hij ging winnen! Een blik op zijn stelling leerde dat mat in 2 niet meer was te voorkomen. Hoogenes probeerde nog verwarring te zaaien door met mat in 1 nog remise aan te bieden. Lucian schatte zijn kansen echter goed in en wees dat af. Daarmee kwamen we op voorsprong.
Kort daarop bleek mijn keuze voor Bram een juiste. In een degelijke partij wist hij van Smits te winnen en bracht daarmee de stand op 2½ – ½. Goed voorbeeld doet goed volgen moet zijn buurman, Wil de Boer, hebben gedacht. Hij sleepte tegen Markus ook het volle pond binnen en bracht daarmee de overwinning binnen handbereik.
Daarmee leek de koek echter op. Rens Hesselmans kreeg een aanval over zich heen die niet te stuiten leek. Joram Simons had het moeilijk tegen Keyzer. Bij Cor van As weet je het eigenlijk sowieso nooit. Alleen Aad Jan leek heel degelijk te staan. Hij speelde tegen Mostert een Koningsgambiet en leek daar met zwart goed uit te zijn gekomen. Wie schetste echter mijn verbazing toen hij kennelijk een venijnige matwending over het hoofd zag en met lege handen achterbleef.
Rens probeerde met een tegenaanval zijn tegenstander nog in verwarring te brengen. Dat lukte aardig want die deed twee onreglementaire zetten op een rij. Kwam gelukkig met de schrik vrij, zag dat de aanval van Rens stuk liep en kon rustig een vol punt incasseren.
Gelukkig wist Joram het tij vanuit een mindere stelling weer te keren. Daarmee bracht hij de stand op 4½ – 2½ en kon Cor zonder enige druk verder spelen. In een lastige stelling met lopers van gelijke kleur en een tijdachterstand voor Cor ontstonden wat schermutselingen. Cor stootte een pion van het bord en moest in zijn eigen tijd de stand herstellen. Er ontstond een discussie of dit een tijdstraf rechtvaardigde. Kort daarop deed zijn tegenstander daadwerkelijk een onreglementaire zet. Scheidsrechter Wilhelm besloot daarop in al zijn wijsheid de ene fout tegen de andere weg te strepen. Daarop vonden beide heren het wel genoeg en werd tot remise besloten.
Daarmee werd de vijfde wedstrijd winnend afgesloten. We hebben nu 6 matchpunten uit 5 wedstrijden en doen we nog mee. De volgende ronde tegen De Pionier wordt het heel lastig. En we zullen onze huid duur moeten verkopen in de laatste (thuis)wedstrijd tegen De IJssel.
Alle uitslagen en de stand zijn te vinden op de RSB-website.
Ron Ansem
