Ruime overwinning Erasmus 1 op Fianchetto 2
Op 3 maart speelden we alweer de voorlaatste wedstrijd van dit seizoen, tegen Fianchetto 2. De ranglijst leerde dat Fianchetto 2 van ons moest winnen om kans te maken zich te handhaven. En dat wij vooral niet moesten verliezen. We moesten dat doen zonder Olivier Vrolijk (op een laat moment verhinderd), Joop van ’t Hoenderdaal, Paul Wilhelm en Pim Kleinjan.
Net voordat Paul de Spaanse zon of regenbui instapte (dat moet ik nog eens vragen), liet hij weten op de laagste borden vooral niet te snel remise te geven. Zo begon ik met een Cocu/Hiddink-gevoel aan de avond.
De wedstrijd begon goed. Binnen twee uur spelen stonden we met 2½ – ½ voor. Jan Smit had midden op het bord een pion gesnoept, smoorde de vijandelijke aanvalskansen en won even later materiaal. Daarna maakte ik remise in een stelling waarin niet veel aan de hand was. Jaap van Meerkerk won met een kleine combinatie op een vol bord een stuk. Zijn tegenstander probeerde nog wat met matgrapjes op de onderste lijn. Jaap had er geen moeite mee en maakte het kort via de andere onderste rij.
Op dat moment was het echter nog niet zo duidelijk. Frank van Zutphen en Cander Flanders stonden zo op het oog gelijk tot ietsje minder. Ruurd Ouwehand had wat materiaal ten koste van een enorme achterstand in ontwikkeling, Henry Pijpers verloor in een ingewikkelde stelling een pion en Frits Steenbergen ging een harde nederlaag tegemoet, met een hopeloos slechte loper op c8 (wat is dat toch met Frits en de zwarte stukken in een Damegambiet?) en een te verzwakte koningsstelling.
Nog een uurtje later hadden we de wind goed mee. Frank ontwikkelde tegenspel, kon alles gedekt houden, met alle gelegenheid voor zijn tegenstander om het fout te doen. Aldus geschiedde en Frank won overtuigend.
Bij Cander werd het evenwicht niet verbroken, zodat remise een logisch resultaat was. Ruurd bleef in de touwen hangen en dat werd ook remise.
Nog een remise was er voor Henry. Hij kreeg de overhand in een stelling met zwaar materiaal en ongelijke lopers. De aanvallende partij – en dat kan alleen maar Henry zijn – is dan al gauw in het voordeel. Vermoedelijk heeft er een winst in gezeten, maar die werd niet gevonden.
Frits had direct beslissend onheil afgewend ten koste van een kwaliteit, met een nog verdedigbare stelling. Een groot probleem voor zijn tegenstander was het gebrek aan tijd. En dat deed hem de das om. Wel erg sneu voor hem: een goede partij spelen, gewonnen staan en dan gaat het toch nog helemaal mis. Daartegenover staat dat de veerkracht van Frits een compliment waard is.
Zo eindigde de wedstrijd in een 6-2 overwinning. Een overwinning die wat mij betreft verdiend was, maar wel geflatteerd. Deze keer zat het mee. En we hebben ons zeer ruim gehandhaafd. Dank vanavond vooral aan de invallers.
Alle uitslagen en de stand zijn te vinden op de RSB-website.
Leo Verhoeven
