Verslag Wim Posthumus vanuit Wijk aan Zee
Na 30 jaar geen serieuze schaakpartij te hebben gespeeld, werd ik in september 2014 lid van schaakvereniging Erasmus. Hoe zou dat gaan?
Na wat startproblemen – het schaken is toch wel erg veranderd in die 30 jaar – werd ik tweede in de interne wintercompetitie. Ik vatte de euvele moed op om mee te doen aan het Tata Steel Chess Tournament, voor mij nog altijd het Hoogovens Schaaktoernooi. Ik kwam terecht in dagvierkamp 4C.
De eerste ronde speelde ik met wit tegen een Fransman uit Parijs. Na tegenovergestelde rochades overschatte mijn tegenstander mijn tegenstoot in het centrum en vervolgens rolde ik hem op de damevleugel. Mat in 28 zetten.
In de tweede partij met zwart tegen een Groninger speelde ik Falkeers tegengambiet tegen een Weense opening. Achteraf gezien produceerde ik op de zesde zet een nieuwtje dat ik in niet in mijn openingsdatabase terug vond. Ik kreeg een mooie ontwikkelingsvoorsprong voor 2 pionnen. Ik hield zijn koning in het midden vast en na 23 zetten won ik de dame tegen een toren.
Nu had ik 2 uit 2 en in de laatste ronde moest ik weer met wit tegen een speler uit Leiden die ook 2 uit 2 had. In de eerste ronde had deze Leidenaar zijn dame weggeven tegen de Groninger, maar die zag het niet. Iedereen die er naast zat zag het wel. Toen de Groninger wat later in gelijke stand remise aanbood, werd dat afgeslagen. Vervolgens won de Leidenaar het eindspel. Tegen de Fransman stond de Leidenaar een pion achter met een slechtere stand, maar toch wist het hij eindspel weer te winnen.
Ik was een gewaarschuwd man en de slotronde beloofde een interessant gevecht te worden. En dat werd het ook. Het werd een Caro-Kann, weer met tegenovergestelde rochades. Hij overzag een finesse in de opening en ik sloeg zijn zwarte loper met mijn paard. Ik had druk op de e-lijn en probeerde mijn loper te activeren. De Leidenaar verdedigde goed en kreeg tegenkansen op de damevleugel. Het tempo was 40 zetten in 2 uur tot de eerste tijdcontrole. Hij had geknoeid met de notatie en toen ik mijn 40ste zet deed had hij er pas 39 genoteerd. Hij had nog 6 minuten over voor zijn 40ste zet en ik ging even naar het toilet.
Toen ik terug kwam sloeg hij f4xg3 en passant. Maar, in plaats van mijn pion op g4 van het bord te halen, pakte hij mijn pion op f3. Zo direct had ik niet in de gaten wat er gebeurde. In de vooruit berekening had ik gedacht dat ik nu zijn paard op e3 nam en de pion met Tg4 zou tegen houden. Nu zat ik ineens tegen een verloren stelling aan te kijken waarin zijn g-pion doorliep. Ik heb de wedstrijdleider erbij gehaald die mijn tegenstander uit de droom hielp. Ik schijn er 2 minuten extra tijd bij hebben gekregen vanwege de onreglementaire zet die mijn tegenstander uitvoerde. Nu stond ik een loper tegen een pion voor, maar er dreigden allerlei geintjes op de onderste rij. Toen ik die had gepareerd, was mijn pen leeg maar gelukkig heb ik altijd wat reserve schrijfhout bij me. Eindelijk kon mijn loper op b2 zijn waarde bewijzen en een batterij vormen tegen de koning op h8 in combinatie met mijn toren op g7. Het toen ontstane eindspel van 2 pionnen met loper tegen 3 pionnen was niet moeilijk meer.
Zo’n scenario kan toch niemand vooraf bedenken. Voor mij een onvergetelijke ervaring: spelen in dezelfde zaal als de complete wereldtop. Er is van veel spektakel te genieten bij de grootmeesters en de uitdagers. Veel spannende partijen, een aantal ervan zijn nu al legendarisch. Een salonremise heb ik nog niet gezien. Voor iedere schaakliefhebber leuk om eens naar te kijken, maar nog leuker natuurlijk om zelf mee te doen.
Wim Posthumus
