Erasmus wint degradatieduel op hardheid: 3-Torens verslagen met 3½ – 4½

Het eersteklasserschap kon alleen met winst behouden blijven. De partijen moesten dan ook scherp opgezet worden.

Nou, daar leek het niet echt op, de eerste paar speeluren. Maar as the man said: “Het wordt wel een partij, en anders is het in elk geval heel spannend.”

Rond de klok van tien wees niets erop dat we konden winnen: Frank van Zutphen (bord 1, wit) stond matig in een Engelse partij. Cander Flanders (bord 5, wit) moest door een Stonewall heen en Wim Posthumus (bord 3, wit) had een variant uitgekozen in het Frans, die goede resultaten voor zwart te zien gaf.

Olivier Vrolijk (bord 4, zwart) speelde voor de tweede keer de begraven-loper variant in een soort Ben-Oni met loper d6, c7 en uiteindelijk La5 waar die een paard stond te pennen. Dit – als het al te spelen is – kostte heel erg veel tijd, wat hem later ook zou opbreken. Leo Verhoeven (bord 6, zwart) stond een pion achter in een Lb4 damegambiet.

Marvin Dekker (bord 2, zwart) had een potentieel minder eindspel – drie tegen twee pionnenblokjes – maar speelde zeer geconcentreerd door. Rond elven stond zijn koning zo ongeveer in een matnet, maar daar kwam die met weliswaar materiële achterstand en een ongelijke loper eindspel uit.

Wat ging er wel goed? Ruud Dröge en Ruurd Ouwehand: een Slavische partij en een Caro-Kann. Ruud (bord 7, wit) drukte goed door op d6 en rondde de positie winnend af. Ruurd (bord 8, zwart) profiteerde van de gezakte dekking van zijn tegenstander, brak in op de onderste lijn en zette mat. Dus 0 – 2 voor ons.

Frank werd, na onterecht openen van de stelling, overlopen op de tweede rij, hierna verloor Olivier het overzicht in tijdnood: 2 – 2. De laatste tien minuten. We moeten winnen. Maar hoe?

Wim staat praktisch verloren, maar maakt geen extra fouten en haalt er toch nog remise uit: 2½ – 2½. Cander had wel een redelijke stelling en zat na een doorbraak, die hij zelf maar niets vond, opgescheept met een iets minder eindspel van paard en twee pionnen wederzijds. Maar hij had telkens maar twee seconden om te zetten, voor hij er weer vijf bij kreeg. Gelukkig bood zijn tegenstander remise aan, alhoewel Cander inmiddels ook op het idee gekomen was dat het door het paard tegen twee pionnen te ruilen (makkelijk te doen) gewoon remise is. 3 – 3

In de dying seconds van de avond…

Op dat moment kreeg Leo aanvalskansen tegen de jonge Hoogenes. Die raakte de kluts kwijt en verloor zijn dame: 3 – 4. Nu Marvin nog: geen tijd maar wel cool, calm and collected maakte hij het ongelijke lopereindspel remise: We blijven eerste klasser. Terecht en met wat veine volgend jaar kampioenskansen.

Lees hier het verslag “Gemengde gevoelens” op de website van 3-Torens. Alle uitslagen en de stand zijn te vinden op de RSB-website.

Paul Wilhelm