SV Erasmus opent een bijzonder Spindler Makelaars Watertorentoernooi

Lekker druk en gezellig was het, zo vlak voor de aanvang het bekende Watertorentoernooi van Erasmus, met die nieuwe, wat nog onwennige naam. Spindler Makelaars, het bekende makelaarsbedrijf uit Rotterdam, met onder andere een kantoor in het centrum van Schiebroek, sponsort nu ons visitekaartje, het jaarlijkse open schaaktoernooi.

56 enthousiaste schakers schaken in deze bijzondere editie om de prijzen. Dat is bijna een record aantal deelnemers.

Fijn dat er vooraf weer flink geholpen werd met het inrichten van de gezellige en ruime speelzaal van Laurens Borgsate. Bij het binnenkomen van de meeste deelnemers stond alles mooi op tijd klaar.

Zelf was ik om 18.55 uur al in de zaal om Kees van Toor net even voor te kunnen zijn. En ja hoor, om 19.00 uur stond hij al achter me. Logisch. Kees komt namelijk zó graag naar Erasmus dat het me eigenlijk verbaast dat hij nog steeds geen Erasmiaan is. Komt wel.

Zo vreselijk op tijd hoeft u natuurlijk niet te komen, maar een ieder die na 19.45 uur binnendruppelt bezorgt uw wedstrijdleider natuurlijk wel de nodige onzekerheid of hij de knop ‘Do Pairing’ al zal indrukken. Om u gerust te stellen: dat doe ik vanaf ronde 2 dus wel. Bij Erasmus zijn ze er al aan gewend. Om kwart voor acht staat de indeling vast en worden afmeldingen niet meer verwerkt. Heel fijn voor alle deelnemers die er dan al zijn en zeker weten aan welke tafel ze gaan spelen en tegen wie. Tafelnummers wezen nieuwkomers de weg. Peper en zoutstellen hadden plaats moeten maken voor strak opgestelde borden en stukken, nieuwe uitslagenbriefjes en digitale klokken op 1.40 uur, die nu de fraaie tafels sierden. Jan Hoek van Dijke als co-wedstrijdleider had er echt zin in en maakte indruk door om 20.00 uur relaxed te melden dat alles “er in stond”. In Swiss dus.

Als Henry Pijpers en Coen van Vlijmen om 19.59 al relaxed komen binnenwandelen, weet je dat je echt kunt beginnen. Na een laatste professionele check van de door wedstrijdleider Jaap afgevinkte deelnemers, kon Jan de knop ‘Do Pairing’ definitief omlaag brengen. In één keer perfect! Dus kon de wedstrijdleider een ieder om stilte verzoeken. Jan ratelde zelfs de achternaam van Alik Tja (of liever Tchavelachvili) er na een kleine aarzeling toch lekker uit.

Jaap deed het saaie gedeelte van de opening: de waarschijnlijk noodzakelijke mededelingen van bekend veronderstelde zaken, zoals het aantal ronden, het speeltempo, de wijze van afmelding en de extra speciale prijs van 50 euro voor de mooiste partij. Jury: Arie de Jong, Frank van Zutphen en uw verslaggever. Bescheiden als wij allemaal natuurlijk zijn, zullen de meesten onder u de nodige aarzeling hebben hun partij in te leveren. Terecht? Nee natuurlijk niet. Maar soms heb je het gevoel dat je partij toch wel bijzonder is door bijvoorbeeld een mooie combinatie, een mooie aanval die nu eens wel lekker doorslaat (Tal speelde ook niet foutloos overigens, maar wel prachtig!), of een onverwacht stille zet waarna het uit is. Inleveren die partij dus!

Voorzitter Frank van Zutphen opende vervolgens nog eens het toernooi, dat vanaf nu officieel het Spindler Makelaars Watertorentoernooi heet. Nu wordt meteen duidelijk waarom deze editie om een tweede reden echt bijzonder is: Frank stelt Marlijn Melis aan ons voor. Marlijn is de dochter van onze veel te vroeg overleden penningmeester Jan Melis. Zij is door het bestuur uitgenodigd om de eerste zet van het aan haar vader opgedragen toernooi uit te voeren. Jan moet in zijn laatste dagen vooral ook aan zijn schaakcluppie hebben gedacht en vroeg zijn dochter en ex-echtgenote of zij bij zijn uitvaart een inzameling voor dit toernooi wilden organiseren. En toen dachten wij allen weer terug aan Jan, die bij een schaaktoernooi de bardienst zo graag voor zijn rekening nam. Marlijn vertelde dat ze het heel bijzonder vond om nu eens te zien waarover haar vader zo vaak enthousiast kon vertellen. Marlijn begaf zich daarna naar de witte stukken van bord 1, die van onze – je zou bijna zeggen traditionele toernooiwinnaar – Nathanaël Spaan, die het in ronde 1 zal gaan opnemen tegen Jan Smit. Gelukkig voor Nathanaël zette zij de e-pion niet op de derde maar vierde rij. “Mag dat in één keer?” vraagt Marlijn nog. Vader Jan heeft zijn dochter veel bijgebracht, over schaakopeningen ontbrak toch wel een voorleesboekje op de leesplank in huize Melis.

Het toernooi was nu begonnen.

Een rondreis langs de borden.

Met een indeling op rating lijken veel uitslagen heel voorspelbaar. Dat waren de meeste ook. Het gemiddelde ratingverschil was 450 schat ik. Toch zag het er in de loop van de avond op veel borden toch aardig gelijk opgaand uit. Soms moest er heel hard geknokt worden om het punt binnen te halen, zoals aan bord 1 Nathanaël Spaan tegen Jan Smit, Frank van Zutphen aan bord 2 tegen Harry Stroosma en aan bord 12 Dik van de Pluijm tegen Peter van Soest en Frits Steenbergen tegen René van Es. Aan bord 15 moest de sterke Arend Bongers zelfs een remise afstaan aan zijn RSR-maatje Arnold Rijken en op bord 20 kon Marcel Tillemans het niet bolwerken tegen de sterk spelende en zelfverzekerd ogende Peter de Boer en moest aan Peter het volle punt inleveren.

Wat meer bijzonderheden, met excuus voor de niet besproken partijen. Voor deze spelers meer aandacht in ronde 2 natuurlijk.

Bord 1. Jan Smit heeft in het middenspel een gelijkwaardige stelling tegen Nathanaël Spaan opgezet met wat druk over de b-lijn. Spaan had lang gerokeerd. Op de koningsvleugel had Spaan meer ruimte en goed spel. Wederzijdse kansen dus. Een doorbraak van wit door het centrum blijkt beslissend en zo weet Spaan de partij naar zich toe te trekken en het punt binnen te halen.

Bord 2. Frank van Zutphen met de zwarte stukken kreeg de ervaren Tata-deelnemer Harry Stroosma tegenover zich. Harry weet de stelling vrij lang in evenwicht te houden en heeft met enige regelmaat goede resultaten tegen sterke tegenstanders geboekt. Na zijn remiseaanbod, in iets betere stelling, raakte hij onverwachts het spoor bijster en gaf in een kleine combi zijn centrale pion op d4 cadeau, waarna het van kwaad tot erger ging en Frank de winst naar zich toe kon trekken. Topfavoriet Frank heeft hier hard voor moeten knokken en lang het geduld moeten bewaren.

Bord 3. Aad Jan Roos met zwart heeft in het middenspel tegen Andrzej Pietrow druk op de damevleugel opgebouwd. Beiden hebben kort gerokeerd. Witte torens en wat lichte stukken moeten de zwarte druk weerstaan. Staan ze elkaar in de weg? Kan Aad Jan hiervan profiteren? Andrzej heeft in een paard-pionnen-eindspel een pion meer overgehouden. Meestal is dat voor hem dan genoeg voor de winst. Andrzej als sluipmoordenaar in het eindspel. Hij zal het wel gewoon eindspelinzicht willen noemen. Of zoiets.

Bord 4. Henry Pijpers gaat tegen titelkandidaat Marvin Dekker – pas maar op, Nathanaël – al snel op de ‘alles-of-niks’ toer door na 20 minuten nadenken een licht stuk te offeren voor een pionnenstorm door het centrum, recht op de vijandelijke monarch af. Zo snel al in de opening! Marvin was nog niet eens naar het toilet geweest, had nog niet gerokeerd. Alsof Mohammed Ali een opstoot tegen de kaak incasseerde, zo schudde Marvin de dreigingen van zich af, ging met de koning van e8 naar d8, leverde f7 in en bevrijdde zich met de krachtzet De5! En had daarmee het venijn uit de toch wel bizarre stelling geblazen: een gevecht op het middenveld (derde tot en met zesde rij) van twee dames met aan beide kanten elkaar gepasseerde boeren.

Bord 5. Johan van de Griend speelde tegen Andries Schukking een positioneel sterke partij (inleveren!). De vraag in het middenspel was of Andries zijn wat zwakkere centrum staande kon houden. Johan wist uiteindelijk de stug tegenspartelende vis binnen te trekken door de inzet van zijn halve cavalerie die voor te veel dreiging zorgde en Andries de haak maar inslikte.

Bord 6. Bram de Knegt tegen Arnout van Kempen: 0-1. Direct vanuit de opening wint Van Kempen een pionnetje en na een lange strijd blijkt dat beslissend.

Bord 7. Leo Verhoeven met wit tegen Gerrit Boer. Er zit rond 22.30 veel spanning in de stelling. Gerrit heeft een pion meer, Leo heeft wat druk in het centrum. Leo wint een stuk en haalt zo het punt binnen.

Bord 8. Cor van As, voert zoals gewoonlijk bij aanvang van ons toernooi de ranglijst aan. Maar Cor kan deze hoge klassering na zijn partij tegen Wijnand Rijnders niet volhouden, want hij weet niet te voorkomen dat zijn paard wordt ingesloten en verliest daarmee de partij.

Bord 9. Murdoch MacLean tegen Coen van Baren werd een positionele strijd. Murdoch, voormalig eerste bordspeler van SWR/ Schiebroek, heeft veel jaren geen echt wedstrijdschaak gespeeld. Wij hebben hem 1900 rating meegegeven en of dat juist is zullen we wel zien. Hij nam geen risico geloof ik en maakte er een positionele strijd van, die Coen uiteindelijk teveel werd.

Bord 10. Wim Posthumus, ook dit jaar sterk terug in de schaakarena via omwegen en lang niet geschaakt (ook op 1900 ingeschaald) – wint van Koos de Hoog in een regelmatige partij die ogenschijnlijk aardig gelijk opgaat. Wim zag echter al heel vroeg in de partij voldoende aanknopingspunten om naar een gewonnen stelling te spelen. Inleveren die partij dus.

Bord 11. Selman Ercan wist tegen Alik Tchavelachvili vanuit de opening positionele voordelen te behalen aan beide kanten van het bord en kon daarna het punt binnenhalen.

Bord 12. Peter van Soest met wit heeft om 22.00 uur gelijke stelling tegen Dik van de Pluijm. Dames + 1 stel paarden geruild, maar zijn zwakkere pionnenstelling (geïsoleerde dubbelpion op de c-lijn) kan een nadeel worden. Daar staat het loperpaar van Peter tegenover. Uiteindelijk gaan beide heren een interessant toreneindspel in. Het zal de langstdurende partij worden van deze eerste ronde. Met nog enkele minuten op de klok ziet Dik kans een bres te slaan in de stugge verdediging van Peter en eet een pion, daarna nog eentje, en Peter maakt wat laat zijn eigen toren zeer actief op de zevende rij en weet een pion terug te pakken. Dik trekt aan het langste eind door zijn toren aan beide kanten goed te benutten en pakt het volle punt. Het is dan al 23.45 uur.

Bord 13. Onze nieuwe lid in spé, Guido Paulsen werd al snel in de opening verrast door Kees van Toor. Logisch, die had al meer dan een uur in de speelzaal warmgelopen. Het stond nog zowat gelijk na 1 e4 e5, 2 f4. Daarna raakte Guido pas van de leg en kon geen ei meer produceren. Maar nu weet Guido inmiddels ook wel dat je het Koningsgambiet beter kan weigeren met 2 .. Lc5 of 2 .. d5. Ik geloof dat hij nog wat treurigs als 2 .. d6 probeerde, maar om 21.00 uur bestelde hij al wat alcohol of erger.

Bord 14. Frits Steenbergen met zwart en René van Es, een open gevecht met kansen voor beiden. Het is 22.00 uur en In een onoverzichtelijk veld met veel open lijnen grepen dames en stukken elkaar naar de keel. Ik dacht dat er een winstcombinatie voor René inzat, maar dat moeten Fritz en Frits thuis maar uitzoeken. En René natuurlijk.

Aan bord 15 moest de sterke Arend Bongers zelfs een remise afstaan aan zijn RSR-maatje Arnold Rijken en op bord 20 kon Marcel Tillemans het niet bolwerken tegen de sterk spelende en zelfverzekerd ogende Peter de Boer en moest aan Peter het volle punt inleveren.

Bord 16. Jeffrey Ouwersloot – Ruud Dröge: 0 – 1. De stelling gaat lang gelijk op en er resulteert een dame-paard eindspel met beiden nog vijf of zes pionnen op het bord. Enige verschil, Dröge is in de aanval en Ouwersloot moet verdedigen. En dat is niet gemakkelijk in dit type stellingen. Een venijnige paardvork wordt Ouwersloot fataal.

Bord 17. Stephen Pinedo, die zich na zijn verliespartij tegen Gilles Donze direct als lid van Erasmus kwam aanmelden (Welkom!), kreeg het dus in zijn eerste partij niet gemakkelijk tegen deze sterkte tegenstander. Eens kijken tegen wie we Gilles de volgende ronde laten spelen.

Bord 18. Harry Nefkens kon tegen Paul Wilhelm niet excelleren en moest het punt aan Paul geven.

Bord 19. Gerard Kastelein, mijn schaakmaat van schaakvereniging Dubbelschaak uit Boxtel (richting Moskou, maar even daarvoor rechtsaf; (die naam Dubbelschaak suggereert geen hoog niveau, maar weinig is minder waar: ik mag blij zijn dat ik mag meedoen in team 2) hongert net als ik naar wat meer ratingpunten. Dan moest hij wel winnen van Rens Hesselmans, mijn angstgegner die in soms hopeloze standen zuchtend bizarre ontsnappingsroutes op het bord tovert. Dat lukte Gerard.

Op bord 20 kon Marcel Tillemans, vaak tactisch sterk met fraai combinatiespel, het nu niet bolwerken tegen de sterk spelende en zelfverzekerd ogende Peter de Boer en moest aan Peter het volle punt laten. Een heel goede prestatie van Peter.

Bord 21. Henk de Heer – Roel de Graaff: 1 – 0

Bord 22. Marius Middendorp – Lucas Gortemaker: 0 – 1

Bord 23. Ergens bij het raam aan de Meidoornsingel. Jan Bruinsma krijgt tegen onze Pim Kleinjan flinke klappen. Geen feest voor Jan dus, die indeling op rating. Na zet 20 is Pim’s dame al bij hem op visite, niet om te babbelen, wel om te knabbelen, te drukken en te sjorren. Kunst, Jan heeft geen dame meer, ingeleverd voor een toren en dat speelt lastig op de zevende lijn. Kortom, Jan kon om 22.00 uur de stukken in de beginopstelling manoeuvreren. Dat lukte best goed. Jan, we zien elkaar wel een keer in het zwembad te Berkel. Duw mij dan maar, al banen zwemmend – je moet wat als je met pensioen bent – koppie onder.

Bord 24. Peter Ruimschoot met wit tegen Aljechin Arie (de Jong), die zich ondanks zijn laten we maar zeggen flinke fysieke belemmeringen naar de speelzaal wist te slepen, waarvoor een diepe buiging op zijn plaats is. Peter speelt een zowat gave partij tegen de ervaren Arie en kijkt op zet 23 tegen een gelijke stelling aan. Pc3 had remise opgeleverd, memoreerde ons Arie nog na afloop. Peter “offert” echter een pion en krijgt daarvoor in het geheel niets terug. Daarna komt Arie steeds meer materiaal voor en Peter kan opgeven.

Bord 25. Ger Schraa, ook een regelmatige toernooideelnemer, weet met zwart in een Siciliaan geen enkele pot te breken tegen de voor hem te sterke Bernhard Ruimschoot. Ger speelt heel vroeg e5 en daarna a5. Ik denk niet dat hij die opzet nog eens zal kiezen. Bernhard plaatst rap een knol op g5, krijgt aanval en wint even later Ger’s dame.

Bord 26. Herman Beerling komt in een Italiaan tegen Coen van Vlijmen een stuk tegen een pion voor en wint.

Bord 27. Carel Keller tegen Peter Hurkmans vochten nog een duel uit de B-finale uit. Al even na 21.00 uur waren veel stukken van het bord verdwenen en was daarmee veel muziek uit de stelling. Er ontstond een lastig te taxeren toreneindspel waarin Peter uiteindelijk aan het langste eindje trok.

Zelf scoorde ik een mooi regelmatig halfje door mezelf niet in te delen. Spelen is toch vele malen leuker.

Jaap van Meerkerk