Erasmus 2 laat kansen liggen
Ons tweede team heeft verzuimd om haar goede competitiestart een passend vervolg te geven.
In een spannend duel tegen het vierde team van RSR Ivoren Toren, dat ook haar eerste wedstrijd ruim gewonnen had, bleek een 4 – 1 voorsprong toch niet voldoende te zijn voor de winst: 4 – 4.
Op bord 4 was Wim van de Kraats snel klaar. Wim liet zien dat het “als stoffig” bekend staande 4-paardenspel tot goed aanvalsspel kan leiden. Na een familieschaak op c7 won Wim een toren en daarmee de partij: 1 – 0. Paul Wilhelm (bord 5) boekte stukwinst en was ook snel klaar: 2 – 0.
Op het zevende bord kreeg Frits Steenbergen de sterke invaller John Ruitenberg (1843) tegenover zich. Frits stond onder grote druk en moest de gehele wedstrijd keepen, maar wist toch nog af te wikkelen naar een remisestelling. Hierin zag Frits ten onrechte een winstkans en in plaats van de zekere remise te pakken, verloor hij: 2 – 1.
Gilles Donze speelde op het tweede bord een zeer sterke aanvalspartij tegen Arrian Rutten. Het Koningsgambiet ging over in een sterke koningsaanval die voor Arrian niet meer te houden was: 3 – 1.
Emil Verhoef (bord 8) leek af te wikkelen naar een gelijkwaardig eindspel, maar bereikte uiteindelijk toch een voorsprong van twee vrijpionnen; de rest was een kwestie van techniek: 4 – 1.
We hadden nog slechts een halfje nodig voor de overwinning, echter uw verslaggever stond slecht en Davin Mostert stond verloren. Mijn hoop was gevestigd op Ruud Dröge.
Ondergetekende (Ruurd Ouwehand), op bord 3, schoot tekort in de openingstheorie en mijn pion op d6 kwam onder grote druk te staan. Nadat mijn tegenstander Leo van Dongen ook nog druk opbouwde op de e-lijn leek het pleit beslecht. Ik moest een pion prijs geven en Leo had ook een actief loperpaar. Mijn taaie verzet brak toen ik een stuk weggaf: 4 – 2.
Davin (bord 6) kwam matig uit de opening (dubbelpion op de c-lijn) en stond wat onder druk. Om mat te voorkomen moest hij zijn dame geven. Langdurig verzet mocht uiteindelijk niet helpen: 4 – 3.
Kopman Ruud Dröge stond tegen Paul Dekker de hele partij onder druk van een batterij aan zware stukken; toch leek hij zijn stelling te kunnen houden. Leek, want Paul wist toch een opening te vinden en kon zijn team ternauwernood redden: 4 – 4.
Wellicht had er iets meer in gezeten dan een gelijkspel, al moet RSR een compliment worden gegeven voor haar strijdlust. We hebben alles nog in eigen hand maar moeten de volgende wedstrijd tegen titelfavoriet Onésimus wel een hoger niveau laten zien.
Kijk hier voor alle uitslagen en de stand in klasse 2C.
Ruurd Ouwehand
