Monsterzege voor Erasmus 2
“Tuurlijk, zo hoort het toch?” Leuk Simon van Beek weer te zien. Kort geleden mocht ik het in de uitwedstrijd van ons V1 team aan het 4e bord tegen hem opnemen. Hij liet mij winnen natuurlijk. Nu zou ik slechts mogen toekijken hoe het hem tegen Paul zou vergaan. Ik had hem zojuist begroet met een “Zo, jullie zitten er al helemaal klaar voor, zie ik, op tijd en compleet!” De Spijkenissenaren (Spijkenissers mag ook van mij) hadden er zin in.
Met gemiddeld 200 ratingpuntjes minder hadden zij niets te verliezen. De druk lag duidelijk bij ons, al mag de uiteindelijke zege voor ons tweede team natuurlijk geen verrassing zijn. Maar om dan om 20.30 uur massaal de borden te verlaten en aan de wandel te gaan, leek me wat al te optimistisch. Wel een raar gezicht hoor, als er aan zes borden geen enkele Erasmiaan valt te bespeuren. Was men de overwinning al aan het vieren? Laten we het maar op het halen van een kop koffie voor de tegenstander houden.
Dat gold in zekere zin wel voor Henry Pijpers aan bord 8 die in het Weens een naar verluid bekend openingsvalletje kon uitzetten, en met succes. Op het eerste gezicht dacht ik dat hij geofferd had om een gevaarlijke aanval te kunnen opzetten, maar toen ik hout ging tellen kwam ik toch bij zijn tegenstander op 5 punten te weinig uit. Toen bleek dat hij een t o r e n voor stond. Tot verbazing van Henry speelde Frank Buijck door. Zou ik ook doen, want je weet in zo’n stand natuurlijk zeker dat je tegenstander niet meer oplet, en zoals Henry, eerder wat afleiding zoekt. En wie weet krijg je het voor elkaar dat je tegenstander geïrriteerd zijn plaats verlaat, op horloges gaat kijken, en, vooral als je lang in verloren stand gaat zitten nadenken, gaat zuchten en kreunen. Maar Henry’s tegenstander gooide om 21.30 uur de handdoek in de ring: 1 – 0.
Wim van de Kraats krijgt aan bord 4 na 1 e4 met 1 .. d5 van Peter Zeeman een Scandinavische verdediging voorgeschoteld, en daarna 2 … Pf6. Ik dacht even dat het een Marshall gambiet zou worden, en dat speelt best lekker voor zwart, maar Wim ging er niet op in en kiest voor een degelijke opzet met wat positioneel overwicht voor wit. Om 21.45 uur denkt zwart met Ph5 Wims aanval te neutraliseren, maar overziet een eenvoudige penning van de witte toren en Wim kijkt eerst nog even goed of het paardenvlees niet giftig is en besluit daarna het paard aan zijn dame uit te serveren: 2 – 0
Paul Wilhelm heeft na de opening van Simon van Beek een wat moeilijke stelling. Simon heeft actief spel en weet een gaatje op e6 te vinden, een veld dat hij met twee paarden aanvalt en daarmee een driedubbele aanval beoogt: twee torens op d8 en f8 en een loper op g7. Paul vraagt zich af hoe deze Simon te weerstaan en besluit er een gecompliceerde stelling van te maken. Nou, dat lukte hem aardig. Zowat alle witte en zwarte paarden, lopers en torens stonden kriskras in en rond het centrum opgesteld. Ik snapte er totaal niets van. Er telde zo’n 1234 voortzettingen, waarvan er toch minstens de helft goed voor Simon moesten zijn. Simon begon met het slaan (het winnen?) van een pion, waarna wat stukken werden geruild. Toen ik om 21.45 uur nog eens keek, stond Paul een loper tegen een pion voor. Dat moest wel voor de winst gaan zorgen, en jawel, om 21.50 uur was het 3 – 0.
Zou Davin Mostert voor de vierde zege gaan zorgen? Nee, dat deed zijn tegenstander John Dessens voor hem. Eerst werd Davin op een Van Geetje getrakteerd. Voor niet-kenners: 1 Pc3. Deze zet vraagt om een kleine toelichting. Er is een groot verschil met een zet als 1 Pf3, die positioneel van aard is. Op 1 Pc3 wil wit, na bijvoorbeeld 1 .. d5 met 2 e4 het centrum aanvallen. Een aardig recept is wat Davin deed. Hij ging verder met 1.. c5, een uitnodiging om er een Siciliaan van te maken. Toen ik even later de stelling bekeek had zwart de bekende Drakenopstelling uit het Siciliaans bereikt en Davin zijn zin. Heerlijk die draak! (maar die zou ik never nooit aantreffen aan bord 3 als de speler aldaar de zwarte stukken beRuurt. Want draken spelen immers met vuur en zoeken de keiharde combi-strijd, die van leven of dood. John bood Davin een zetherhaling en dus remise aan door de zet Pc7 en het aanvallen van de toren op a8 te herhalen. Davin ving dit combinatoir op met Dd8! En zette zijn dame in een schijnpenning van de witte loper op a4. Dat zag er link uit, maar rustige rekenaars als ik (hmm) zien natuurlijk snel dat de toren op a8 niet genomen kan worden. Wellles, dacht John en terecht. Om zijn gelijk aan te tonen sloeg hij dus, maar stond daarna een zogenaamde kleine kwal achter: hij won de toren ten koste van loper en paard. Maar om nou om 22.15 uur al op te geven is wat overdreven: 4 – 0.
Aan bord 6 zat onze Frits Steenbergen met wit een Spanjaard te spelen en leek wat initialief te krijgen. Peter Leentvaar zat met een achtergebleven c-pion. Toen ik om 20.45 uur hout telde miste ik ook nog eens een licht stuk in het zwarte kamp. Kortom, Frits staat glad gewonnen. Maar zo simpel is dat dus niet! Dat heb ik nou altijd, zuchtte Frits na afloop. Sta ik eerst gewonnen (hoe herkenbaar! voor uw verslaggever) en daarna geef ik het weer weg. Stom. En ook nu is dat weer eens het geval. Om 21.40 uur had Frits de zaak weer lekker recht getrokken, maar stond nog wel een enkel boertje voor in een D+T+T eindspel. Weer wat later werd dit een T+3pi vs T+pi eindspel, en een ren-je-rot race waarbij Frits net wat eerder mocht promoveren: 5 – 0
Ruurd Ouwehand aan bord 3 speelde een Caro-Kann. In een uiteraard overzichtelijke stelling had Ruurd een luie loper vermomd als pion op c6 opgesteld. Dat kan actiever, dacht ik. Ruurd zocht en vocht op zoek naar wat voordeel. Om 21.45 uur staat hij een stuk voor, maar wel met een onveilige koningsstelling. Toen werd het plotseling waarachtig prachtig. Er verschenen 4 dames op het bord. Karel van den Burg wilde voor de tweede van zwart geen omgekeerde toren als vijandige dame en griste fluks de zwarte van bord 4. Waarmee Ruurd direct een onverdedigbaar mat in de stelling had gevlochten. Zijn dames stonden immers op b1 en d1 en niemand zag hoe wit het dreigend mat nog kon voorkomen. Karel haalde pro forma ook maar een dame die zijn dame op de h-lijn kwam vergezellen. Met een paardpromotie had de partij door het schaak net één zetje langer geduurd: 6 – 0
De partij van de avond werd ons door Gilles Donze voorgeschoteld. Hij speelde met wit na 1 .. e6 (Frans) de Chigorin-variant (zelf in een wel heel grijs verleden op een vakantie in de Savoie bekeken en daarna maar 1x gespeeld, geloof ik). Zwart wil na 1 .. e6 graag met 2 .. d5 het centrum aanvallen en wit zegt eigenlijk met 2 De2: “Durf je dat nu wel te spelen?” Het mooie is dat wit nu het spel bepaalt, en heeft daarvoor het blokkeren van zijn loper op f1 voor over. Die moet dan op g2 (kost een tempo) een plekje vinden. Maar bescheiden Gilles zette zelf na de wedstrijd wat vraagtekens bij de witte opzet. Beetje raar natuurlijk, als je na zet 2 al kritiek hebt op je eigen opzet. Maar Gilles had voor Herman een spannende reeks combinaties in petto. Op de 17e zet rokeert zwart eindelijk. Wit heeft om 22.15 uur een licht initiatief opgebouwd met een witte pion op h6 en h5 bedreigt Gilles de zwarte stelling. Daarna weet zwart de dreigingen niet te neutraliseren en wit maakt het heel fraai combinatoir uit. Ik zeg: inleveren die partij. Het sluitstuk is erg fraai, waarin Gilles zijn faam als koele kikker, weer helemaal waarmaakt: 7 – 0
Tenslotte bord 1: Ruud Dröge aan bord 1 krijgt van Patrick Meijer een flankopzet 1 Pf3 aangeboden, hoewel, je kunt met zwart heel veel antwoorden geven en het kan nog alle kanten op natuurlijk. Ruud komt in gelijke stand uit de opening en dat blijft zo ongeveer tot 22.00 uur als er een grappige stand op het bord ie gekomen. Het lijkt alsof de zetten een aantal keertjes kunnen worden gekopieerd. Beide spelers hebben met een loper de paarden geruild (op f3 en f6) en staan dus beide in. Patrick is aan zet en slaat de pion op g7 en valt de toren op f8 aan. Tweesnijdend zo lijkt het. Ruuds koning kan worden bedreigd, maar dat ziet er gevaarlijker uit dan het is. Wit krijgt er dan een open torenlijn voor terug en zijn loper en dame vormen al een batterijtje tegen de koningsveste. Gaat Ruud deze zet kopiëren? Hoe het precies verder ging is me ontgaan, maar om 23.20 uur heeft Ruud een loper + 4 pionnen tegen een toren met 2 pionnen op het bord. Ik hoorde iemand zeggen dat Ruud uit verloren stand met remise wegkwam. Of dat waar is weet ik niet. Maar het werd uiteindelijk 7½ – ½.
En hoe je het ook wendt of keert, Spijkenisse degradeert. Maar dat komt niet alleen door ons.
Erasmus 2 1777 - Spijkenisse 4 1569 7½ - ½ 1. Ruud Dröge 1882 - Patrick Meijer 1685 ½ - ½ 2. Gilles Donze 1823 - Herman van Os 1473 1 - 0 3. Ruurd Ouwehand 1779 - Karel van den Burg 1613 1 - 0 4. Wim v.d. Kraats 1758 - Peter Zeeman 1720 1 - 0 5. Paul Wilhelm 1745 - Simon van der Beek 1499 1 - 0 6. Frits Steenbergen 1749 - Peter Leentvaar 1522 1 - 0 7. Davin Mostert 1747 - John Dessens 1407 1 - 0 8. Henry Pijpers 1732 - Frank Buijck 1632 1 - 0
Kijk hier voor alle uitslagen en de stand in klasse 2C.
Jaap van Meerkerk
