Ronde 10 eindigt in feestavond bij Erasmus!

Het was wel sjouwen op de avond van voorronde 10! Die avond zouden we met ons eerste het feest der kampioenen kunnen gaan bouwen.

Daar geef je natuurlijk van tevoren niet al te veel ruchtbaarheid aan, dat zou de druk op onze spelers alleen maar vergroten. En dan kunnen er wel eens rare dingen gebeuren. Je moet de kat niet op het spek binden.

Dus verstopte ik die zeven zware flessen champagne op ons buitenterras, om ze rond 23.15 uur geloof ik triomfantelijk gekoeld tevoorschijn te mogen halen. Paul had toen zojuist als teamcaptain van alle teams onze mannen in het maantje gezet. Het feest kon beginnen.

Maar de mannen van ons eerste wisten het lang spannend te houden, zoals het bij een spannende voorstelling hoort. Nou eerlijk gezegd begreep ik de wat bezorgde blik van Paul Wilhelm niet zo goed, want ik zag de gedroomde zege van ons eerste never nooit in gevaar komen, ondanks het verlies van Murdoch aan bord zeven.

Genoten heb ik van de spannende stellingen. En zo tegen elven, toen de spanning aan de borden van Andrzej, Frank, Leo en Wim opliep was er plotseling de ontlading. Snel na elkaar werden vier partijen beslist.

De witspeler aan bord 1 gaf op in een D+L tegen D+P eindspel waarin Pietrow de regie niet uit handen gaf. Frank, aan bord 2, zag dat 2 verbonden vrijpionnen op de zesde rij op hem afkwamen, maar met een kwaliteit meer wist hij dit goed te keepen, sterker, hij eiste de winst in tijdnood op, echt klasse.

Dan Leo die een toreneindspel met 2 en later 3 pionnen meer rustig en beheerst uitschoof en tenslotte Wim aan 6 die na een veelbelovend middenspel toch geen potten kon breken en in remise mocht berusten.

En toen begon het feest, we hadden met 6 – 2 de Waddinxsveners geklopt, terwijl er nog 3 interne wedstrijden gaande waren. Sorry jongens, voor de herrie en voor al onze pogingen jullie af te leiden.

Leuk dat jullie je even later dan toch blij lieten opgaan in het feestgedruis. En geen klacht gehoord! Veel aandacht dus uiteraard voor de kampioenswedstrijd van ons eerste team.

Daarom maar een beperkt relaas van ronde 10:

A-groep

Ruud Dröge wist Cor van As in een bekende slotstelling te manoeuvreren. Cor liet tot zijn eigen verrassing een stikmat toe met het paard op f7. Mooi om te zien, maar niet voor Cor.

Kijk hier voor de uitslagen, de stand en het programma in de A-groep.

B-groep

De partij Davin Mostert – Arie de Jong. Laat ik hier maar heel kort over zijn. Davin wint een pion en later de partij. Ik heb erg te doen met Arie, hij heeft het heel erg moeilijk in zijn privé situatie. Arie wilde toch komen schaken, maar kon er gewoon niet goed bij zijn met zijn hoofd. Ik kan Arie vanaf deze plek alleen maar sterkte wensen.

Jaap van Meerkerk had voor Paul Wilhelm een 1. e4 opening voorbereid, waarin hij een loper op g7 verwachtte. Voor zichzelf had hij een loper op c4 bedacht en een dame op e2 om zodoende een opstoot met de e-pion te dreigen. De beoogde stelling kwam niet helemaal op het bord. Paul wist de tegenstoot f5 wel uit te voeren en bereikte daarmee minstens gelijkspel en stelde remise voor die ik direct accepteerde. Wellicht is dit voor mij dan het begin van de ommekeer. Want ik ben het wel een beetje zat, steeds in de voorronde lekker scoren, en dan met twee keer de winst uit handen te hebben gegeven, het toch weer volledig te laten afweten in de finales.

Kijk hier voor de uitslagen, de stand en het programma in de B-groep.

C-groep

Henry Pijpers vocht een keihard duel uit met Frits Steenbergen. Beide heren gingen volop in de aanval. Voor Henry is dit zijn normale schaak, maar voor Frits niet. Die is wat meer van het rustige combinatiespel. Nu liet hij zich heerlijk meenemen in een ordinair straatgevecht, met wederzijdse kansen. Wie zou in de steeds ingewikkelder wordende stelling kunnen overleven. Even later waren wat stukken geruild en bleek Henry in het eindspel de meeste kansen te hebben, die hij ook wist te verzilveren.

Carel Keller had fraai twee paarden naast elkaar geposteerd, maar greep tot zijn ergernis de verkeerde beet en leverde daardoor een pion in zonder compensatie. Dat dacht hij. Hij werd zo boos op zichzelf dat hij zich wellicht wat tekort deed met de remise, waarin hij wel degelijk voldoende compensatie had. Maar goed, het werd remise tegen Peter Hurkmans.

Emil Verhoef had tegen Victor Hooftman een hele klus om na een lange strijd dat kleine voordeeltje om te zetten in een pion meer. In het eindspel, tijdens de luidruchtige champagne-orgie moest Victor dan eindelijk de vlag strijken.

Vincent Smol zat in het middenspel tegen Peter Ruimschoot wat somber tegen een stelling aan te kijken met een stuk minder. Peter had ook nog eens enkele veelbelovende aanvalslijnen tot zijn beschikking, bewaarde zijn kalmte (want zoals veel schakers uit eigen ervaring wel weten, je adrenaline gaat pas goed gieren als je in een winststelling komt die je eigenlijk niet mag verliezen, misschien wel vergelijkbaar met een nemen van een strafschop?) en wist het punt te scoren.

René van Es schreef over zijn partij tegen Jan Bruinsma:

“Ondanks mijn blijdschap met betrekking tot het eerste team, zou ik deze 14e maart, Alexey Alexeyevich Troitsky willen herdenken met zijn geboortedag (14 maart 1866 – augustus 1942). Troitsky werd beschouwd als één van de grootste schaak composers van eindstudies en ik wil jullie graag mijn laatste drie zetten laten raden van mijn partij tegen Jan Bruinsma. Zwart aan zet, wit geeft zich na drie zetten gewonnen.”

“Na Kg2-h2 speelde ik: 32. … – Txe5, 33. Txe5 – Td2+, 34. Kh1 – Lg3.”

“De beste oplossing was: 32. … – Txe5, 33. Txe5 – Lg3+, 34. Kxg3 Td2. Wit kan zwart schaak geven, de loper niet pakken, voor de toren gaan staan of h4 spelen, maar uiteindelijk volgt Tg2#, Td1# of Te1#.”

Rens Hesselmans had in het middenspel een wat mindere stelling tegen Stephen Pinedo, die uiteindelijk het volle punt wist binnen te halen.

Wil de Boer zal zich binnenkort weer in zijn tweede huis in Frankrijk gaan terugtrekken en doet dus niet mee aan het Watertorentoernooi. Ik zeg niet waar hij zit in Frankrijk, anders komen jullie straks allemaal natuurlijk op bezoek. Ik ga er zeker eens een kijkje nemen. Om te schaken natuurlijk. Maar goed, tegen Lucian Mihailescu kon onze halve Fransman het niet bolwerken. Punt erbij voor Lucian.

Kijk hier voor de uitslagen en de stand in de C-groep.

Jaap van Meerkerk