Parallelle universums
Maandag 14 november. Om 20.00 uur gaat de klok aan in New York, tegelijkertijd starten er 19 klokken in Rotterdam Schiebroek. In New York de strijd om het wereldkampioenschap. In Rotterdam Schiebroek de strijd om het clubkampioenschap. Zoek de verschillen!
Het grootste verschil? In New York eindigt de partij in remise. In Rotterdam Schiebroek niet. Slechts 5 remises en 14 overwinningen. En dan vooral overwinningen door de zwartspelers! Zwart haalt in ronde 11 meer punten binnen dan wit! Het is wel duidelijk dat het echte spektakel afgelopen maandag te vinden was in Rotterdam Schiebroek;-)
Aan Pim Kleinjan de belangrijke taak om koploper Andrzej Pietrow te beletten om nog verder uit te lopen. Geen gemakkelijke opdracht natuurlijk, maar de aanval van Pietrow sloeg niet door en Kleinjan kreeg een eindspel met een ijzersterk loperpaar op het bord. Remise was het resultaat. Knappe prestatie van Kleinjan.
Mogelijkheden dus voor de achtervolgers om in te lopen. Op bord 2 nam André Boon het met wit op tegen Pieter Sturm. Het werd een stevige strijd in het middenspel. Toen ik later op de avond weer keek zag ik dat Sturm wat pionnetjes had opgesnoept. Zoals ze dan zeggen “de rest is techniek” en dat kan je wel aan Sturm overlaten.
Op het derde bord nam de verrassend sterk spelende Victor Hooftman het op tegen Murdoch Mac Lean. Het werd een wat bijzondere partij. De stelling was erg dichtgeschoven, maar na een kwaliteitsoffer van Murdoch kwam er een dame naar binnen gezet en die hield op een verschrikkelijke manier huis. Tja, daar was niet veel aan te doen, mooi om te zien hoe Mac Lean het afmaakte.
Op bod 4 nam uw verslaggever (Frank van Zutphen) het met wit op tegen Henk de Kleijnen. Het centrum was dichtgeschoven al had wit wel enig ruimteoverwicht. De witte pionnen op de koningsvleugel gingen als een soort stormram naar voren en trokken de hele zwarte koningsstelling open. Mat of materiaalverlies was niet meer te voorkomen, reden voor De Kleijnen om het op te geven.
Op bord 5 ontstond een klein drama, zoals zelfs Shakespeare het niet had kunnen bedenken. Wim Posthumus speelde een goede partij tegen Bernhard Ruimschoot. Zijn stukken stonden actief, hij snoepte wat pionnen op en het leek een soepele overwinning voor Posthumus te gaan worden. Steeds meer pionnen verdwenen van het bord, waardoor er meer ruimte op het bord ontstond en de zware stukken meer tot hun recht kwamen.
Ruimschoot loerde naar een kansje. En toen. Plotseling. Uit het niets. Mat! Bam! Klaar! Posthumus – Ruimschoot: 0 – 1. Tja, it ain’t over till it’s over… En Ruimschoot is in vorm op dit moment, hij heeft al 2,32 punt meer gescoord dan op grond van zijn rating verwacht zou mogen worden! Met 7 uit 11 staat hij in de top van het klassement. Heel knap!
En dan nog een rondje langs de andere borden, mijn eigen partij nam een groot deel van de avond in beslag, dus ik heb niet alles kunnen zien. Maar er zaten toch wel een paar mooie pareltjes en verrassingen tussen!
Wat te denken van de partij tussen Leo Verhoeven en Lucian Mihailescu op bord 7. Verhoeven won een kwaliteit en ik ging er al vanuit dat dat wel voldoende zou zijn voor de winst. Maar als een heuse Karjakin in New York verdedigde Mihailescu zich en zo wist hij een stelling te creëren waar Verhoeven toch niet verder kwam. De remise was een mooi resultaat voor Mihailescu!
Op bord 9 de mooie strijd tussen Cander Flanders en Coen van Baren. Flanders kreeg een heerlijke koningsaanval (zie foto hiernaast) en toen zijn dame binnenkwam op f8 was het snel over. Een mooie partij!
Op bord 10 een andere man in vorm! Jaap van Meerkerk speelde tegen Bram de Knegt. De partij duurde lang en Van Meerkerk kreeg toch wel een betere stelling. Maar als een heuse Carlsen in New York wist Jaap de betere stelling niet tot winst te brengen. En zo stond er aan het einde van de avond stond er een grootmeesterlijke ½ – ½ op het scorebriefje.
Van Meerkerk blijft het daarmee goed doen, maar liefst 2,33 punten meer bij elkaar verzameld dan op grond van zijn rating verwacht zou mogen worden! Heel knap? Nee, want eigenlijk is de huidige rating van Van Meerkerk natuurlijk veel te laag! Maar wel goed om te zien dat Van Meerkerk weer terug op zijn niveau begint te komen!
En op bord 11 ook zo’n mooi voorbeeld van een speler die het dit jaar in de interne competitie uitstekend doet: Peter Hurkmans! In deze ronde was Rens Hesselmans weliswaar te sterk voor hem, maar hij staat ook nog steeds op een plusscore van 2,15.
Een andere mooie partij was de strijd tussen ons nieuwe lid René de Wild en good-old Cor van As. Tegengestelde rokades en De Wild kreeg een open b-lijn en de loper op b7 stond als een heerlijk hapje op de menukaart voor de toren van De Wild. Je zou hem er bijna af willen slaan als toeschouwer. Toch durfde De Wild het niet aan, het was een kwaliteitsoffer en er was niet direct te zien of het ook zou winnen. Achteraf vertelde Van As: “als hij op b7 had geslagen, had ik direct opgegeven.” Van As haalde snel zijn loper van b7 naar a8 en zoetjes aan wist hij zich uit de houdgreep te worstelen. Later op de avond wist Van As de partij toch nog naar zich toe te trekken.
En dan nog twee mooie overwinning om af te sluiten. Coen van Vlijmen won knap van Jan Bruinsma. In een open partij werd de strijd in het centrum uitgevoerd en het zag er af en toe wat gevaarlijk uit, maar Van Vlijmen speelde het netjes en wist zo weer een puntje aan zijn totaal toe te voegen. Met 3½ punt heeft hij al een vol punt meer gehaald dan op grond van zijn rating verwacht zou worden.
En tot slot was er de strijd tussen de nieuwkomers Peter Aarnoudse en Harrie Jansen. Aarnoudse kon na twee nederlagen voor het eerst de smaak van de overwinning proeven!
Alle uitslagen en de stand na de elfde ronde zijn te vinden op de uitslagenpagina van de voorronde van de interne competitie.
