Mac Lean winterkampioen Erasmus
Verslag slotronde. Voelbare spanning en strijdlust
Onbetwiste winnaar en terechte winterkampioen: Murdoch Mac Lean! Met 11 punten bleef hij voor zijn concurrenten onbereikbaar. Hij nam zijn eerste bye op voor de slotronde.
Eén van de achtervolgers, die hem nog kon achterhalen was Paul Wilhelm. Maar oom Paul had een bye opgenomen, een mogelijke gedeelde eerste plaats veronachtzamend.
Dat de wedstrijden tussen Andrzej Pietrow en Pieter Sturm en tussen Ton Dulk en Leo Verhoeven in remise zouden eindigen, daar kijken we niet van op. Ik zat zelf naast laatstgenoemde wedstrijd, maar was zo met mijn eigen partij bezig dat ik alleen maar kan zeggen dat ik de indruk kreeg dat het evenwicht niet echt werd verbroken.
Raar eigenlijk, dat schaken. Je kijkt wel naar de stukken van een andere partij, maar je hebt je eigen stelling eigenlijk in je hoofd. Straks in Wijk aan Zee zal ik dat ook weer zien. Daar zitten grootmeesters een beetje vaag in het niets te staren en spelen ze in gedachten gewoon door. Na afloop probeer je wat te zeggen, maar je merkt dat de adrenaline je nog in de weg zit. Ongemerkt doe ik mee aan dat irritante geje (guju). Waar je staat kun je dus gewoon ik invullen. Vaak.
Pieter Sturm herstelde zich knap na twee nederlagen in ronde 4 en 5 van Murdoch Big Mac natuurlijk en van schrik daarna ook nog eens van Frits1e3Steenbergen. Pieter kwam tot 10½ punten, precies het aantal punten dat nodig is voor rechtstreekse kwalificatie voor de A. Onthouden dus, die 10½ punt.
Ik vroeg Jan Hoek van Dijke wat hij tegen Frank van Zutphen had gedaan. “Ik speelde tegen Frank” was zijn antwoord. Zo van, “dan weet je de uitslag toch wel?” Nou nee, dacht ik, want ik heb ook een keer van hem gewonnen. Maar dat is al weer twee jaar geleden. En uiteraard telde die uitslag weer eens niet mee voor de rating.
Davin Mostert had de pech dat hij tegen een ontketende Henk de Kleijnen moest aantreden in de laatste ronde. Ben heel benieuwd naar die partij. Iets voor Wijk aan Zee dus, want daar is Henk inmiddels uitgegroeid tot het vaste meubilair. Henk de Kleijnen wist in deze laatste ronde met de witte stukken Davin Mostert de baas te zijn en zo kwalificatie voor de B-finale af te dwingen.
Maar met 10 mooie punten reik je net niet ver genoeg om tussen de grootmachten huis te mogen houden. Hoewel. Vooraf was al bekend dat enkele toppers zouden willen passen voor het hoogste podium. Zouden weerstandspunten de doorslag gaan geven? Hinderlijke onzekerheden als omineuze sluier warend over borden en in de speelzaal, de schaakgeesten bezwerend.
Als wedstrijdleider heb ik in deze laatste ronde een storende fout voor de bijzonder sterk spelende Pim Kleinjan niet weten te voorkomen. Jammer. Ik had de afmelding van de in uitstekende vorm stekende Paul Wilhelm niet in mijn administratie verwerkt. Vandaar dat Pim zich wat teleurgesteld tevreden moest stellen met schaakgenoegen voor de kat zijn viool. Hij zal zich vast serieus hebben willen testen voor zijn aanstaande deelname aan het toernooi der toernooien: Het voorheen Hoogovens Schaaktoernooi, later Corus – en daar moest ik al flink aan wennen – en dan nu deftig Tata Steel Chess Tournament, in babyjargon simpelweg Tata. Sorry Pim, ik zal je een lift geven aanstaande vrijdag als we samen met Gerard en Wim afreizen.
De toppers Wim Posthumus en André Boon moesten zich helaas afmelden voor ronde 17. Beiden hadden uitzicht op de A-groep, zij het in bescheiden mate.
Jaap van Meerkerk streed met Arno van Houten om kwalificatie voor de B-finale. Beiden hadden 9 punten achter hun naam staan. Het werd mijn mooiste partij uit de voorronde. Het ging in een ouderwets Geweigerd Damegambiet, dat hij na zet 8 in een soort van Tartakower omdoopte met b6. Er kwam een interessant middenspel op het bord, waarbij ik een pion offerde voor flinke druk over de e-lijn en combinatiekansen op de koningsvleugel. Deze keer hield ik het hoofdje koel en wist na dameruil met une petit combinaison de partij te winnen en zo op een mooie score van 10 punten te komen, voldoende voor plaats 12. Maar ook Van Houten zou zich in de B-groep gaan nestelen, waarover zo meer.
Bram de Knegt moest het uiteindelijk afleggen tegen Gerard Kastelein, die daarmee op 9 punten kwam, waarschijnlijk net niet genoeg voor rechtstreekse plaatsing in de B-groep.
Ik sprak Victor Hooftman nog na zijn verdienstelijke remise tegen Bernhard Ruimschoot. Of er meer in had gezeten. Hij ging dat thuis nog maar eens uitzoeken. Victor kan terugzien op een geslaagde rentree in een serieuze schaakarena. Met 8½ punt is hij op plaats 25 gekomen, gelijk met een Arie de Jong (zeer op dreef met zijn snelschaakpotjes – nu was Lucian Mihailescu de pineut en kopieerde de snelle zetjes – , een Coen van Baren, die van Wil de Boer won, een Bram de Knegt en een Emil Verhoef, die te sterk bleek voor Alik Tchavelachvili. Irritant overigens, dat woordje een. Je vraagt je toch af waar het vandaag komt. Het bekt zo lekker zeker.
Leo Koster won van routinier, oud-voorzitter Herman Beerling, die ooit in de KNSB-competitie meespeelde, een voor ons vlaggenscheepje met een jaar uitgestelde schaakarena. Leo speelt sterk. Hij heeft 8½ punt gescoord en heeft toch 4 streepjes, hetgeen betekent dat hij 4 punten meer had kunnen hebben. Dat vindt u wellicht wat overdreven, maar de laatste 3 partijen scoorde hij wel 3 punten. Zijn enige verliespartij was tegen Andrzej Pietrow. Leo heeft uitstekend gepresteerd dus.
Frits Steenbergen herstelde zich van zijn partijtje uit ronde 16 en wist van René Geuskens te winnen. René komt met 8 punten niet onverdienstelijk uit op 8 punten en dat vindt hij zelf te weinig. René wil minder remises, dus C-groepers, opgelet. Frits komt met zijn zege uit op 9 punten, goed voor plaats 21. Frits wist overigens mooi in ronde 5 van de sterke Sturm te winnen. Kun je mooi bijschrijven, Frits.
Cander Flanders heeft slechts één keer verloren en wel van Wim Posthumus. Logisch, want Wim komt niet van zijn bord en is 100% concentratie. Dan Cander die neemt het zichzelf kwalijk als hij meer dan 2 minuten over een zet moet nadenken. Denk ik. Geintje dus, maar toch. Maar Cander mocht wel mooi in WaZ met Aronian, te midden van zijn Antilliaanse Olympiademakkertjes op de foto, en wie doet hem dat na? Cander plaatst zich met 10 punten voor de B-groep en heeft door iets te veel remises de A net gemist.
Leo de Jager had een sterke opening, een matig middenspel en een sterk slot. Van de gehele voorronde dus. Ondanks zijn drie verliespartijen wist hij met goed spel goed te zijn voor 10½ punt. Voldoende om met de grootsten mee te mogen doen. Pas maar op, hij komt ver. Quote uit de krant van gisteren: voorspellen is makkelijk, invullen van de toekomst moeilijk. Ik moest er zomaar al schrijvende aan denken.
Carel Keller trapte met zwart deze keer niet in een ‘Hesselmansje’. Sorry Rens, maar je mag in jouw volgende stukje voor deze webrubriek met mij de vloer aanvegen hoor. Een Hesselmansje is een soort van onbedoelde geniale zet, soms een geweldige genadeslag die je uitdeelt, en dan met een gebaar van ’tja, ik doe maar wat’. Weet je dat zoiets dubbel aankomt, gevolgd door chronische slapeloosheid? Weet je nog toen je mij met Ta1-g1 mat zette met datzelfde gebaartje van ’tja, ik doe maar wat’. Jaja. Carel was dus een gewaarschuwd mens en het werd remise op zijn voorstel.
René van Es en Harry Nefkens kwalificeerden zich eveneens voor de C. Harry wist zijn slotpartij in winst om te zetten. Harry wist zich hiermee tussen de zevenpunters te nestelen: Wil de Boer, Peter de Boer, Rens, Carel en Vincent Smol. De laatste heeft heel verdienstelijk gespeeld en is duidelijk in speelsterkte gegroeid! Netjes gedaan, Vincent, met 7 punten. Je begon met ½ uit 5 en we hielden ons hart vast. Gaat ie dat mentaal wel redden? Je eindigt positief met 3½ uit 6!
Peter Weeda heeft weinig gespeeld, te weinig om duidelijkheid te krijgen over zijn ware speelsterkte. Hij heeft vier keer op rij een vol punt behaald. Maar, met alle respect, niet tegen de echte topspelers. Peter gaat wel weer meespelen met ons Watertorentoernooi, dus dan weten we meer. En in WaZ! Peter, het wordt een feest. Zelf de slingers ophangen, dat weer wel. René van Es begon ijzersterk door van Frits te winnen. Dat beloofde veel, maar het werd een mentale dreun met vijf verliespartijen. Het herstel kwam gelukkig op gang en Van Es wist punten te pakken van Peter Hurkmans, Anton van Bokhoven en Peter Aarnoutse en komt dus ook op 6½ punt.
Datzelfde geldt ook voor Henry Pijpers, Anton van Berkel, Aad Jan Roos. Zij allen spelen voor de topplaatsen in de C-groep, maar zijn wat te weinig achter de borden gekomen voor een serieuze score. Van allen kan gezegd worden dat hun score hoger was geweest als zij alle wedstrijden hadden meegestreden.
René de Wild komt binnen in ronde 7 met een zege op Jan Bruinsma. Ja, dan wil je wel lid worden. Bedankt Jan, dat je dat wilde doen. De Wild deed het verder verdienstelijk! Met 4½ uit 7 wedstrijden in het tweede deel van de competitie kun je best thuiskomen. Je staat op 6 punten. Goed gedaan, René.
Op 48 vinden we met 6 punten Anton van Bokhoven terug, ook één van onze nieuwe Erasmianen, die ons verraste door in de tiende ronde Aad Jan Roos te verslaan en in de tweede ronde zelfs ene Cander Flanders op remise te houden. Zet hem op in de C-finales, Anton!
Eveneens 6 punten scoorde Peter Ruimschoot, onze aanstaande jeugdleider. Het borrelt van de energie op onze club. Peter is daar debet aan. U hoort daar binnenkort meer over. In april staat er wat te gebeuren!
Op plaats 50 komen we Kees van Toor tegen. Hij is, met alle respect, nog niet echt getest, want Kees heeft met een rating van 1782 natuurlijk wel van niveau B-finale kandidaat. Hij scoorde 4 uit 4 de laatste vier ronden.
Jan Bruinsma had 5 punten en zal tevreden terugkijken op zijn overwinning in ronde twee op Victor Hooftman, die dit gebeuren al lang heeft verdrongen.
Foek Tsai, ook een kersverse Erasmiaan, scoorde 5 punten. Hij ging pas vanaf ronde 4 spelen. De laatste twee ronden behaalde hij het volle punt tegen Harrie Jansen en Coen van Vlijmen. Coen is weer terug van weggeweest en moet nog op gang komen met 3 uit 11.
Gabriël Cornelisse op 57 is met 2½ uit 10 gespeelde wedstrijden wat onder zijn kunnen geëindigd. Dat zal hij zelf wel niet zo vinden, maar ik denk dat hij wat meer puntjes bij elkaar schaakt straks in de C-groep.
Wim Witvliet, onze nestor, heeft te weinig gespeeld, maar zal in de C-groep punten gaan pakken.
Harrie Jansen heeft te veel nulletjes gescoord en is met slechts een halfje tegen René van Es erg karig beloond voor al zijn gezwoeg achter dat voor hem wrede bord. Het kan in de C-finale alleen maar beter gaan. Leuk dat schaken, vindt Harrie. En voor die houding bewonder ik hem.
Dan wordt het nu de hoogste tijd om de definitieve finalegroepen bekend te maken.
Geplaatsten voor de A-finale lotingnummer Wim Westerveld wildcard 6 Murdoch Mac Lean 11 2 Frank van Zutphen 10½ speelt geen finale Paul Wilhelm 10½ 7 Andrzej Pietrow 10½ 1 Leo de Jager 10½ 5 Pieter Sturm 10½ 3 Pim Kleinjan 10½ speelt C-finale Ton Dulk 10½ 8 Leo Verhoeven 10 4
Geplaatsten voor de B-finale André Boon 10 speelt geen finale Henk de Kleijnen 10 6 Jaap van Meerkerk 10 speelt C-finale Cander Flanders 10 3 Wim Posthumus 9½ 1 Jan Smit 9½ 4 Arno van Houten 9 2 Ruurd Ouwehand 9 speelt C-finale Jan Hoek van Dijke 9 speelt C-finale Davin Mostert 9 7 Gerard Kastelein 9 5 Frits Steenbergen 9 8 Marcel Tillemans 9 op weerstand niet in B
Geplaatsten voor de C-finale Alle overige spelers (ca. 40)
Alle uitslagen en de eindstand na de laatste ronde zijn te vinden op de uitslagenpagina van de voorronde van de interne competitie.
Jaap van Meerkerk
