Een bloedstollende avond!

Onésimus was al kampioen geworden, maar als wij zouden winnen konden we nog tweede worden en promoveren. Het team was op een aantal punten versterkt om tegen deze sterke ploeg te kunnen winnen. Wat helaas niet lukte.

Wat wel lukte was het karakter tonen van Erasmus. Het gaan voor de ultieme winst. Toen we 4 – 4 konden maken sloegen we dat af en lieten Bram voor de ultieme winst gaan, al was er een kleine kans dat 4 – 4 ook nog promotie kon brengen.

Dat vechterskarakter van deze helden staat symbool voor onze club. Het verlies van 3½ – 4½ is in feite een daverende overwinning op het genoegen nemen met de middelmaat.

Hoe kwam deze overwinning tot stand? We gaan de borden even langs.

Bord 1. Invaller Leo Koster met zwart. Een Catalaan, het leek een gelijke stelling, maar Leo kwam onder grote druk en bezweek.

Bord 2. Invaller Wim Verkerk met wit. Wim kreeg een Franse opening tegen zich. Waar ging het mis vroeg hij zich later af? De2? Bord 1 en 2 verloren redelijk snel, maar we gaven niet op.

Bord 3. Cor van As speelde met zwart een Philidor. “Best wel een goede opening tegen spelers op dit niveau, die het niet agressief aanpakken”, vertelde hij na 10 zetten. Maar laat zijn tegenstander het nu juist wel agressief aanpakken. Cor kwam in de verdrukking, kwam een kwaliteit achter en liet daarna een stuk pennen met aanval van dame en toren op dat stuk.

Bord 4. Herman Beerling met wit. Een Damegambiet. Herman had – zo leek het – goede verdubbelde torens op de g-lijn op de gerokeerde koning van zijn tegenstander gericht staan, maar zelf niet gerokeerd. Hij maakte er al lopend met de koning een soort lange rokade van, en stond uiteindelijk toch slecht. De torens leken wel leuk maar deden eigenlijk niet echt mee. Een moeilijke partij, maar hij vecht stug door en komt bovendrijven en rond fraai af. Een wonder die we nodig hadden!

Bord 5. Jaap van Meerkerk met zwart. Een Vierpaardenspel en dame-afruil, een iets betere stelling voor Jaap, dubbele torens op de c-lijn en Jaap wint fraai.

Bord 6. Lucian Mihailescu met wit. Een Siciliaan met c3, wit staat iets dominanter, maar zit niet lekker in de partij en heeft weinig tijd. Gezien zijn niet zeker zijn en de klok wordt remise genomen.

Bord 7. Invaller Peter Weeda met zwart speelt tegen een Engelse opening met c4 en g3. De dames worden snel afgeruild. Het blijft lange tijd rustig, zwart heeft een iets betere positie iets betere pionnenstelling: Twee zwarte lopers op het bord en wit heeft een dubbelpion. Het lijkt op remise, maar Peter weet dat hij gezien de stand nooit remise mag maken … en wint na een slordigheid van de tegenstander.

Inmiddels is het 3½ tegen 3½!

Bord 8. Bram de Knegt met wit speelde het Damegambiet. Hij krijgt positievoordeel en is dominanter. Maar hij komt er niet door. Bram wil wel remise maar mag niet. Loyaal knokt hij door voor winst het remise aanbod afslaand. We gaan promoveren of verliezen. No pasarán! Bram forceert een winstaanval en verliest onder toeziend oog van een tiental fans de wedstrijd, maar is de ware held van de avond. Hij symboliseerde de ware Erasmus mentaliteit. Eén voor allen, allen voor één!

Allemaal heel erg bedankt. Ook de teamleden Anton van Berkel en Ron Ansem, die niet meespeelden.

Kijk hier voor alle uitslagen van het vierde team in de RSB competitie.

Victor Hooftman (normaal 7 bord)