Over een duimpleister, Carels raadsheer en SKCees

Op naar de finale finale

Maandag 27 maart. Ronde 10 van de finales. De voorlaatste ronde. Er was weer veel te genieten. Hieronder weer een mooie beschouwing van onze interne wedstrijdleider Jaap van Meerkerk.

Spoiler alert. In alle drie de groepen zullen pas in de laatste ronde (maandag 3 april) de kampioenen bekend worden!

Finalegroep A

Leo de Jager probeerde zijn beproefde Londen systeem dit maal op zijn opponent Pieter Sturm uit. Soort van sluipmoordenaars vermomd in verdekt opgestelde witte cavalerie en raadsheren, bijgestaan door traag voortschrijdende boeren. Als de tegenstander dan in slaap is gesukkeld, volgt er een koningsaanval. Pieter, extra alert natuurlijk, alleen al vanwege de naam en reputatie van zijn tegenstander, reageerde wakker en dwong Leo tot het terugtrekken van zijn toren op e5, een zet die hem achteraf de partij kostte. Pieter glunderde vanachter zijn stalen gezicht, wars van het prijsgeven van emoties, offerde en drukte met een pion alle hoop uit Leo’s stelling: 0 – 1.

Met de zege en nu vier punten op zak komt Pieter serieus in het zicht van een toppositie. Wie weet zorgt hij in de slotronde (tegen Leo Verhoeven) voor een verrassende ontknoping. Maar dan zou Wim Westerveld tegen zijn eerste nul moeten aanlopen. En, ja, daar zal Andrzej Pietrow, die Wim in de slotronde tegenover zich vindt, best wel eens heel veel zijn best voor willen doen. Voorlopig staat Wim Westerveld nog met de beste papieren in de strijd om de clubtitel!

Dé wedstrijd om de toppositie was die tussen de twee nog ongeslagen A-finalisten, Wim Westerveld en Paul Wilhelm. De bijzondere opening die onze extern wedstrijdleider van Wim kreeg opgediend, mag geen verrassing voor hem geweest zijn. Tot aan de 26e zet ging het min of meer gelijk op. Zelden heb ik zoveel gefianchetteerde lopers gezien. Na Pauls Ld7 ging het van kwaad tot erger en groeide de druk van de witte stelling met Pxd5 Zwart boven het hoofd. Het dameverlies was natuurlijk wel te voorkomen, maar dat had de uitslag niet veranderd.

Wim staat bij het ingaan van de slotronde met 5 punten fier aan de leiding, maar met een uitglijder kan hij nog worden achterhaald door Pieter. Dat zou gelijk eindigen betekenen en dan beslist de eindstand van de voorronde, waaraan Wim niet heeft deelgenomen. Dan zou Pieter dus clubkampioen zijn. Alle ingrediënten dus voor een zinderend slot!

Kijk hier voor de uitslagen, de stand en het programma in de A-groep. Of kijk hier voor het overzicht inclusief de TPR’s.

Finalegroep B

Slechts één wedstrijd stond er op het B-menu: Die van Wim Posthumus met wit tegen Fritz Frans (sorry, wat flauw), Frits Steenbergen dus. De naar de goede vorm snakkende witspeler kreeg in de voorlaatste wedstrijd ook te maken met een sluipmoordenaar. Zeker als er Frans wordt gespeeld weet je dat het bikkelen wordt in het middenspel. En van Frits moet je twee keer winnen. Eerst denk je dat je gewonnen hebt, maar de partij kabbelt nog wat na. Frits gaat dan op zoek naar kansjes die er in zijn partijen dan ook altijd zijn. Hij creëert ze namelijk zelf. Heel knap. Posthumus liet zich niet foppen en won. Na drie nullen en twee remises, was hij, gelijk onze elf Blindgangers – op voetbalvakantie in Bulgarije – compleet vergeten hoe dat voelde, een zege.

Beide kemphanen doen niet mee om de ereplaatsen in deze groep in tegenstelling tot onze vierpunters Davin Mostert, Henk de Kleijnen en Cander Flanders, en niet te vergeten Arno van Houten met 3½. Bij gelijk eindigen zal de eindstand van de voorronde een beslissende rol gaan spelen. Henk heeft daarbij de beste papieren, gevolgd door Cander, Arno en tenslotte Davin.

Ook hier veel spanning! Wie in aanmerking wil komen voor eremetaal zal moeten winnen. De kritische score is 5 punten.

Wat te denken van de topwedstrijd De Kleijnen – Van Houten? Dat wordt smullen. De eerste heeft niks (nou niks) aan remise, maar moet volle bak gaan om de eerste plek op te eisen. De zwartspeler kan nog op 4½ komen en wie weet… Vlammende Flanders mag ook voor de vijf punten gaan en het met zwart gaan proberen tegen de naar eerherstel en (rating)punten snakkende Gerard Kastelein. Gerard zal wederom onvoorspelbaar gaan spelen. Gaat hij vanaf zet 1 bikkelen en offeren of gaat hij positioneel? En dan Davin Mostert, die ook voor de vijf punten gaat spelen. Davin weet verloren stellingen onverwacht te winnen zo liet hij maandag in het tweede team zien. Eerst een straalverloren stelling weten te keepen en daarna met slechts nog een kwalletje achter toch hatseflats een vol punt. Zijn komende tegenstander Wim Posthumus, aanvankelijk stuntelend de B-finale binnengestrompeld zal er alles aan doen om na zijn overwinning in ronde 10 zijn score thuis nog toonbaarder te maken.

Kortom, we gaan het meemaken!

Kijk hier voor de uitslagen, de stand en het programma in de B-groep. Of kijk hier voor het overzicht inclusief de TPR’s.

Finalegroep C

De toppers Leo Koster en Kees van Toor. “Eigenlijk is het Cees van Toor, toch?”, vroeg ik, maar zelfs KCees weet niet precies hoe dat zit en Sees, dat bekt helegaar niet lekker. Zou het ‘gigantische’ ratingverschil tussen de heren (1783 en 1782) de doorslag gaan geven? De heren hielden het op remise, met toch voor Leo de beste kansen in het loper-pioneindspel. Hun directe achtervolgers op de ranglijst speelden thuis tegen Waddinxveen 1 en konden dus ook een halfje bijschrijven. Zo bleef de ranglijst in de top ongewijzigd en konden Jaap van Meerkerk of Wim Verkerk dichterbij komen.

Jaap speelde 1. d4 waarna Wim er Hollands van brouwde. Jaap wist een licht initiatief naar zich toe te trekken door de zwakke witte velden rond de koning te exploiteren, maar de stelling vervlakte na de ruil van de zware stukken. Hij zag geen winstkansen in het toreneindspel en bood remise aan. Wim vond dat wel best. En zo konden deze heren het echte prijsvechten wel vergeten. Meer dan een hoge notering zal er voor hen niet inzitten.

Ik denk dat Leo Koster in de laatste ronde tegen Pim Kleinjan zal aantreden en Kees van Toor kan Ruud Dröge verwachten. Als Swiss dat goed vindt. Pim kan met winst nog naar 7½ punten komen, dus spanning volop. Leo kan het niet rustig aan doen met een remisetje want Kees kan bij winst op 8½ komen en zo met de beker aan de haal gaan. Ook Ruud Dröge heeft nog uitzicht op de hoogste plek. Let bij gelijk eindigen op de hoogste WP-score en SB-score. Leo Koster heeft daar een gaatje geslagen, das dus best gunstig voor hem.

Wat gebeurde er verder op de borden? Ik heb er niet veel van meegekregen. Cor van As wist René Geuskens in een paardeneindspel met enkele verbonden vrijpionnen eenvoudig de baas te blijven. Herman Beerling versloeg Victor Hooftman en staat nu met 6 punten in de subtop. Bernhard Ruimschoot kon niet onder de druk van de tweede wedstrijdleider uitkomen. Toen Jan Hoek van Dijke zijn stellingsvoordeel omzette in een koningsaanval bleek er voor Bernhard geen houden meer aan.

Aad Jan Roos won van Vincent Smol, die met 4½ punt wat minder uit de verf komt. Zet hem op, Vincent en ga weer eens knallen! Harry Nefkens dacht de raadsheer van Carel Keller ongestraft te benauwen en op de eten. Carel had de pionnenopmars moeten afstraffen door een kleine combinatie. Dan zou hij dus geen stuk achter zijn gekomen. Maar goed, dat deed Carel dus niet. Toch wist hij met een loper minder met zijn zware stukken een mooie onverwachte matcombinatie op het bord te toveren. Plotseling stond Harry’s toren gepend en was mat niet meer te pareren. Harry kon zijn ogen niet geloven en toen hij het moest geloven hoorde hij Carel zeggen: “Tja, ik geloof dat je wat minder staat” (lees: mat!).

Arie de Jong kon Peter Weeda niet houden en Anton van Bokhoven speelde een prima aanval uit tegen Peter de Boer. Knap gespeeld, Anton! Maar wat doet die pleister eigenlijk om je duim? (Ik wist het antwoord al, want René van Es had me er al tot ons groot vermaak over ingelicht. “Wil je nog een anekdote voor je verslag?”, vroeg hij. “Graag natuurlijk!”). Lachend vertelde Anton dat die pleister hem na elke zet herinnert aan het feit dat hij de KLOK MOET INDRUKKEN! Mag dat eigenlijk wel? Hulpmiddelen zijn immers verboden? Haha, die Anton. Al plak je een heel pak maandverband op je hoofd om je te herinneren aan een Herdersmat, een knijper op je neus voor het stikmat, ik zal er slechts om lachen.

Alik Tchavelachvili (ongelooflijk, dat ik die naam zo moeiteloos opschrijf en uitspreek) won van Gabriël Cornelisse; ik zag halverwege een boeiende stelling met wederzijdse kansen. Hoe René van Es won van Jan Bruinsma is me ontgaan. Foek Tsai had een interessant toreneindspel tegen Harrie Jansen. Kansen voor beide partijen. Moeilijk ook. Maar Harrie verloor volgens zijn zeggen zijn geduld en ging onnodig in de tempoversnelling. Hij had meer verdiend. Goed gespeeld, Foek!

Kijk hier voor de uitslagen en de stand in de C-groep.

Jaap van Meerkerk