Recordaantal van 94 deelnemers bij start 21e editie

Wat een geweldige belangstelling voor het Spindler Makelaars Watertorentoernooi van Erasmus! Maar liefst 94 inschrijvingen konden wij voor aanvang noteren. Een record! Tot waartoe gaat dit allemaal leiden?

In ieder geval tot het bijzetten van tafels en stoelen. Met 84 zitplaatsen kunnen maar liefst 42 partijen worden gespeeld. Zonder afmeldingen zullen we dan 5 tafels bijplaatsen. Geen probleem. Die staan in de Tuinzaal – wat een luxe – al op ons te wachten. Voor de eerste ronde konden die lekker blijven staan vanwege een dertiental berichten van verhindering.

Voor alle duidelijkheid: Hoe werkt het eigenlijk met het afmelden? Na ronde 2 zetten wij op de vrijdagavond voorafgaande aan de volgende ronde de voorlopige indeling op onze website. Geef het dus bij voorkeur uiterlijk voor vrijdagavond 18.00 uur via de e-mail, telefoon of in de zaal door als je een ronde niet mee kan spelen.

Officieel is het mogelijk om je af te melden tot 19.30 uur op de speeldag zelf. Maar iedereen kan begrijpen dat het vervelend is als de voorlopige indeling nog moet worden aangepast. Niet zozeer voor onze wedstrijdleiders hoor (voor hen is het een fluitje van een cent), maar wel voor de spelers die zich in het weekend voor de ronde voorbereiden op hun tegenstander. Door hier rekening mee te houden, maken we het toernooi voor iedereen weer een stukje leuker! En natuurlijk kan het een keertje voorkomen dat het niet anders is door overmacht of in noodgevallen. C’est la vie!

Op maandag om 19.30 uur maken we de indeling definitief en hangen die aan de pilaren in de speelzaal, zodat de deelnemers al voor achten klaar zitten voor de strijd. Zo doen we dat overigens al jaren bij onze interne competitie. En die draait mede door deze regeling als een tierelier. U weet vast ook niet uit uw hoofd wat een tierelier is, maar dit terzijde.

Bij de eerste ronde konden mede wedstrijdleider Jan Hoek van Dijke, onze verheugde en trotse voorzitter Frank van Zutphen en een opgetogen ondergetekende (ik zal mezelf voortaan maar gewoon Jaap noemen) om 20.00 uur de indeling definitief maken. Jammer voor Jaap dat het oneven was, hetgeen voor hem de eerste bye betekende. Even later viel op drie plaatsen in de zaal een indeling te bespeuren, waarvoor zich onmiddellijk rijen naar ratingpunten snakkende schakers opstelden om hun bord en tegenstander ervan af te lezen. Beetje flauw van me, die opmerking over ratinghonger. Maar pas op, degenen die het hardst roepen dat die punten hun geen … kunnen schelen, moet je in de gaten houden.

Even later kon voorzitter Frank alle deelnemers hartelijk welkom heten en wedstrijdleider Jaap de start van de eerste ronde aankondigen, nadat hij had geprobeerd uit te leggen hoe de bovengeschetste afmeldregeling voor dit toernooi in elkaar steekt en de prachtige analyseruimte, waarvan veel en vooral (letterlijk dus) in de loop van de avond druk gebruikt werd gemaakt, had aangewezen.

Hij deed nog een schielijke poging om verwarring te zaaien met zijn opmerking dat er volgende week niet geschaakt zou worden vanwege Pasen en dat de tweede ronde dus op Goede Vrijdag gespeeld zou worden. Ja er stond toch echt 14 april op zijn spiekbriefje! Nou heb ik het vanwege mijn 42 jaar onderwijservaring (en ik leef nòg, hoe bestaat het) al nooit erg opgehad met spiekbriefjes. Ik heb ze zelfs aangetroffen op bovenbenen. 14 april stond er. En … ik had dat briefje gelukkig zelf geschreven. “Je zei 14 april, en dat is op Goede Vrijdag”, zei – ja wie was dat ook alweer? – tegen me. En gelijk had ie.

Hans Koedam hoorde Frank “Welkom dames en heren” zeggen – mij was dat totaal ontgaan -, waarop hij vroeg waar dan die dames wel zaten. “Ik kan er echt geen een vinden!” “39 zwarte en 39 witte, dus keuze genoeg”,grapte Jan vanachter zijn PC. U begrijpt, de sfeer was opperbest en schoonheidsfoutjes voelden als welkome afleiding, tot leringhe ende vermaeck.

Inmiddels waren 39 op papier bijkans kanslozen aangetreden tegen met 400 ratingpunten meer begenadigde opponenten. Dat onze Jan alle ratings fijntjes rechtsonder de namen op de uitslagenbriefjes had vermeld, was velen ontgaan. Althans, dat was op te maken uit de vragen daarover aan de wedstrijdleiding. Je weet wel, die deelnemers die het natuurlijk niets kan schelen, die rating. Begrijpt u? Ziet u het voor zich? Je merkt dat een tegenstander alles wat je bedenkt al 10 zetten eerder doorheeft, er zelfs al een plan voor heeft klaarliggen en, erger, van die stille achteraf gemene zetjes doet. Om hopeloos van te worden. Niets kun je nog uitrichten. Dan maar even naar de wedstrijdleiding gelopen met een “Wat heeft die tegenstander eigenlijk (dat eigenlijk zegt weer zoveel, he) voor een rating!” Was het een klacht, een harte(n)kreet, of noodkreet?

Zo heet onze hoogste ratinghouder FM Hing Ting Lai met 2378 achter zijn naam. De voorzitter van Onésimus, Marcel van der Linden hadden wij, nee Swiss@Co de eer toebedacht tegen hem te mogen aantreden. Hij kreeg van Lai gelukkig de meeste tijd om te gaan analyseren. Ja, hij probeerde nog wel wat, met zwart nog wel, maar bracht zijn dame (zie je wel, er zijn toch dames, Hans) te vroeg naar a5 om paard c3 te pennen, waarop wit sterk met een onverwacht e4 riposteerde. Daarna kon wit stukken ontwikkelen die de dame lastig vielen. Een paard, een toren een loper. En die dame maar rennen voor haar leven. En zo was het snel klaar met Marcel, die daarna veel van Lai heeft mogen opsteken.

Ondanks of dankzij de forse ratingverschillen aan alle borden – gemiddeld 400 punten – moest er toch aan diverse borden hard gewerkt worden voor de punten! En evenals vorig jaar aardig wat onverwachte uitslagen.

Tobias Kabos aan bord 2 kreeg het bepaald niet cadeau van Jan ten Brinke en er ontstond een lange positionele strijd die uiteindelijk door Tobias in winst werd omgezet. Andries Schukking aan bord 4 kon Henk van der Velde in een pionneneindspel meeslepen, kroop net op tijd in een gaatje en dacht met zijn koning kalmpjes heen en weer te kunnen schuiven om zijn pion op b6 te blijven dekken. Maar Henk, die zijn remiseaanbod even daarvoor afsloeg door gewoon door te spelen had vooruit gezien dat het toch gewonnen was voor zwart. Henk kon zijn laatste troef, een pionnenopmars uitspelen en winnen.

Selman Ercan moest er goed voor gaan zitten om good old Arie de Jong aan zijn zegekar te binden. Arie was tevreden over de partij en had goed gespeeld. “Maar net niet goed genoeg”, aldus Arie, om Selman echt serieus in gevaar te brengen. Andrzej Pietrow won een leerzaam toreneindspel van Herman Beerling. Ik ga de partij nog bekijken. Aad Jan Roos, Yuen Shau-Ming en Bram de Knegt konden aan de borden 7, 8 en 9 het niet bolwerken tegen Marvin Dekker, Olivier Vrolijk en René de Lange.

Maar dan Gerrit Boer! Helemaal verscholen in de uiterste krochten van de speelzaal speelde Gerrit naar een onverwachte zege op niemand minder dan onze Pieter Sturm, die zich vorige week nog keurig als tweede van de A-finale kwalificeerde. Pieter zette Frans op het menu en Gerrit bestelde daar direct zijn eigen sausje voor door er een afruilvariant van te maken. Daarna zette Gerrit zijn bestek goed neer, zich afvragend waarom dit bijgerecht door Pieter zo traag werd weg gegeten.

Ongeduldig schaakte hij richting nagerecht, maar nog voordat dit werd uitgeserveerd sloeg Gerrit plots een zwart paard in het centrum, Pieter moest met zijn d-pion terugnemen waarna een eenvoudige dubbele aanval van de witte dame via b3 op de zwarte koning en de loper op b7 Gerrit winstkansen gaf. Met een stuk tegen één en wat later twee pionnen spoelde Pieter nog wat na, maar zijn koningsveste was inmiddels zo zwak geworden dat een plotseling tot leven gekomen paard op h2 Gerrits aanval van dame en torens een beslissende wending gaf. Knap gespeeld, Gerrit!

Onze voorzitter kon zijn vreugde niet op na zijn winst op Foek Tsai. De partij was ogenschijnlijk in rustig vaarwater beland, maar schijn bedriegt. Frank doet een slim zetje. Zijn loper op g5 staat in de weg voor een beoogde slotcombinatie. Even plaats maken dus, maar wel zo dat Foek zich uitsluitend met die teruggespeelde loper naar c1 ging bezig houden. Die keek naar a3 vanwaar de raadsheer een kleine dreiging had. Maar de werkelijke dreiging was een voorlopig alleen het oog van Frank strelende combinatie. Hij was daar dermate mee in zijn schik dat omstanders zich naar de belendende analyseruimte lieten meesleuren om de apotheose mee te maken. Of wij die slotzet even uit de hoge hoed wilden toveren. Maar wisten wij veel. Nee, zonder gekheid, Franks partij had een fraaie slotcombinatie!

Kees Schrijvers aan bord 12 wist met wit een voor zijn leven vechtende Leo de Jager tegenover zich. Want Leo had dan wel een stuk meer, Kees had vier (!) verbonden centrumpionnen daarvoor in de plaats, waarvan er twee door eenvoudig opschuiven vrijpion konden worden, de zwarte stukken zouden verdrijven en voor een beslissende opmars zouden kunnen zorgen. Ergens ging het fout voor Kees. Net op het moment dat ik nog even kwam koekeloeren zag ik Leo opgelucht één van de boosaardige boeren inrekenen, en later nog eentje, waarna hij alsnog in het laatste half uurtje de winst kon opeisen.

Big Mac (onze Murdoch MacLean dus) won van Cor van As. Ook nu kwam ik op het moment suprême, want ik zag Murdoch net een paardvorkje uitvoeren. Cors zwarte dame en toren stonden in de kou en hij kwam een kwal achter. Cor stond hoofdschuddend verloren.

Victor Hooftman maakte het wel erg bont en dwong de op papier veel sterkere Leo Verhoeven tot een uren lang geconcentreerd bordstaren. Leo kwam een pion voor, maar heeft daarna verloren gestaan. In een zinderend toreneindspel, waar van beide kanten een pion richting promotieveld huppelde, had Victor de beste papieren. Zijn koningspositie zou wel eens beslissend voordeel kunnen gaan opleveren. Met heel veel smulpapen om zich heen rekende Victor zich het snot voor de ogen en verbruikte vier van zijn zes laatste minuten. Hij besloot dat ie de winst niet kon vinden (was die er?), ruilde de pionnen, waarna Leo opgelucht de remisehaven binnen voer. Marcel Terluin won van onze Alik Tchavelachivili aan bord 15.

En dan de parel van Pearl. Uyttenhove wist Cander Flanders, de king van de B-finale te bedwingen. Ook gefeliciteerd, Pearl!

Wim Posthumus, André Boon, Dick Straathof en Johan van de Griend waren te sterk voor Jaap Brokaar, Martin Schouten, Jasper Pastijn en Hans Koedam.

Aan bord 20 speelde Pim Kleinjan zich suf tegen Fred de Wild, maar Pim had een duidelijk winstplan, dat op de lange duur genoeg was voor de winst. Opmerkelijk was de remise die Arno van Houten moest accepteren tegen de taaie Piet Verkamman.

Aan bord 23 kwam Carel Keller traditiegetrouw uit tegen Arend Bongers. “Dit is de derde keer op rij dat ik tegen Arend speel in de eerste ronde!”, merkte Carel droogjes op. Carel wist vorig jaar Arend trots op remise te houden. Hoe verliep zijn partij?

Welnu, Carel kwam in de Benoni (met eerst Pf3 en daarna pas Pc3) terecht, was daar niet zo in thuis, hoewel hij er zelf voor had gekozen. Hij speelde immers eerst Pf6 en e6, gevolgd door c5. De beste manier voor zwart om te beginnen, vind ik, want je vermijdt de hele scherpe ‘Flick-Knife Atack’ (6. e4, 7. f4 en 8. Lb5+). Arend schoof de d-pion door naar d5 en hupsekee daar is ie. De parel van Kasparov, een van de “most exciting and adventurous responses to the Queen’s Pawn Opening” aldus David Norwood bij de introductie van zijn leerzame boekje ‘The Modern Benoni’. Maar goed, Carel speelde 9 zetten theorie op gevoel, en dat zegt wat. Namelijk dat je een gevoel hebt voor zo’n stelling. Toch wist Carel zich geen goed raad met de pion op d6. Ja die ziet er wat kwetsbaar uit, klopt helemaal. En dan voel je je bepaald niet op je gemak. Zwart moet het hebben van activiteit op de damevleugel (a6, b5). Wit kan die opmars niet voorkomen. Arend kende de thema’s zeker tot in het middenspel en kon, nadat Carel zijn stukken verkeerd had neergezet ruimte winnen, de druk opvoeren, en de zwarte paarden, normaal zwarts kroonjuweeltjes in het middenspel, degraderen tot schichtige beestjes die vanaf de achterlijn lijdzaam moesten toezien hoe Arend beslissend voordeel kreeg.

Paul Wilhelm won in een regelmatige partij van Shakir Salih. Paul kon met enkele pionnen ruimte winnen en de veste van de witte monarch bedreigen. Arno Luinenburg won van Vincent Smol, Wybe Evenhuis van Wim Heinen. Met alle respect, geen verrassingen dus.

Peter Weeda aan bord 27 had in een paard tegen loper eindspel een actiever wit paard tegen een zielig op a8 geposteerde zwarte loper van de zich kranig verwerende Willem van Randwijk. Kennelijk niet voldoende voor de winst. Ik zag die ook niet. Remise dus.

Peter de Boer kon het niet bolwerken tegen ook al zo’n B-finale geweldenaar, Davin Mostert.

En let op, weer een opmerkelijke uitslag. Aan bord 29 speelde Henk de Heer tegen de voor mij onbekende en verrassend goed spelende Elnathan Ghrebreab (gewoon even oefenen en deze naam is niet lastiger dan Bert Bok of Kees Klok). Henk had een pion minder in een dubbel toreneindspel, maar wel actieve torens. Elnathan had wat zwakkere pionnen, maar kon ze afdoende dekken. Dankzij het ratingverschil zal Henk in zijn overwegingen van zetherhaling hebben afgezien, hoewel dat normaal gesproken een juiste beslissing was geweest. Denk ik. Wie 430 punten meer heeft, gaat flink inleveren. En vaak laten lagere ratings steekjes vallen in het eindspel. Dus maar doorgespeeld. En uiteindelijk het deksel op de neus. Gefeliciteerd, Elnathan!

De winst van Henk de Kleijnen tegen Joost Mooijweer en die van Leo Koster op Anton van Bokhoven waren niet verrassend, hoewel Henk er flink en lang aan heeft moeten trekken. Zijn pionnen had hij al ras naar voren gedirigeerd, maar het toreneindspel bleek taai en zijn tegenstander ook.

John Berkers aan 32 verloor van Dik van der Pluijm en Gerard Kastelein won aan 020, nee, 33 van René van Es. Gerard heeft heel wat goed te maken en dat wilde hij graag in dit toernooi laten zien. Marcel Tillemans won van Peter Hurkmans, Kees van Toor van Peter Ruimschoot en Paul Dekker van Harrie Jansen. Dat deed Wim Verkerk ook tegen Jan Bruinsma. Ook de laatste partijen waren geen echte verrassingen. Aan bord 38 en 39 wonnen Jan Smit en Hans van der Molen van Amon Alemyar en Christian Hemmes.

Kijk hier voor de uitslagen en de stand in de Spindler Makelaars Watertorentoernooi.

Jaap van Meerkerk