Nog één ronde te gaan!

Met 8½ punt of meer kans heb je kans op een plaats bij de laatste 16 in finalegroep A of B. Aan de 25 kanshebbers heb ik inmiddels een mail gestuurd met het verzoek hun afwezigheid voor de op hand zijnde finales te melden.

Op maandag 8 januari zal bekend zijn wie de 16 spelers zijn voor de gesloten finalegroepen.

Om 23.45 uur vindt de loting plaats, in afwezigheid van een ware notaris, maar in aanwezigheid van een jurist. Nieuwsgierig hoe dat gaat? Blijf! En kijk. Waarom loten? Om de plaatsingsnummers. Het maakt namelijk uit voor het aantal keren dat je wit en zwart hebt, of je 4 of 5 hebt, 1 of 2, etc.

Het zal een geweldige puzzel gaan worden en ik hoop dat we er uit gaan komen. Elf speelavonden lijkt afdoende om een gesloten competitie met acht spelers rond te krijgen, maar vergis je niet. Teamwedstrijden op maandagen moeten ook worden gespeeld. Daarnaast is er ook nog het Tata Steel Chess Tournament en de viertallencompetitie.

Zoltan Brindza staat los, met een vol punt zelfs, en heeft aan een halfje voldoende om de nieuwe winterkampioen van Erasmus te worden. Wim Westerveld en Andrzej Pietrow zitten ook definitief in de A-groep. Maar zie, vanaf 10 punten moet er nog geschaakt worden. Wie in de slotronde onderuit gaat, kan naar de B-groep – ook geen ramp hoor – verwezen worden. Kijkt u even mee op de ranglijst? De spanning druipt ervan af.

En wat te denken van de relaxte C-finales! Vergeet het maar. Daar zitten kanjers in. Volgens mij doen sommigen hun best zich speciaal voor de C-finales te kwalificeren. Trouwens, je krijgt in die groep ook meer schaak voor je geld. Geen zeven maar elf schaakpartijen in het vooruitzicht. Het jaar kan niet meer stuk. Wat een prachtcompetitie hebben we toch.

Eens? Laat het ons weten als u de voorjaarsenquête in de mail langs zien komen!

Lijstjes

Ik hou van structuur, bang het overzicht te verliezen. Dus, net als Bert Wagendorp, columnist van de Volkskrant, bemin ik ook alle lijstjes en overzichten die de laatste weken van het jaar in beeld komen. Is die hang naar structuur ook in mijn partijen zichtbaar, zo vroeg ik me af. Je zou zeggen, dan zet je met zwart spelend OGG (Ouwehands Geweigerd Gambiet) op het menu – vooral dat weigeren zegt iets. Niets is minder waar.

Ik voel me juist aangetrokken tot Grünfelders, Benoni-spoken, Drakenholen en Najdorfnimfen. Om er vanuit zelf opgetrokken puinhopen snel de beuk in te gooien en om vervolgens weer enige structuur in de stelling te brengen. Althans dat was eens, in de dagen die voorbij zijn gegaan. Inmiddels dreigt duivelse degelijkheid de boventoon te gaan voeren.

Pikantjes

En dan nu… De schakers aan het woord! Beleef het mee! Met deze week onder meer:

  • Leo jaagt met zwart op Dulk
  • Handige Harrie, eindelijk … een boem!
  • Wildoffer vergeten
  • Cander kiest hard Slavenwerk

7. Ton Dulk – Leo de Jager

Leo doet verslag: Ik moet eigenlijk stevig protesteren bij onze wedstrijdleider. Computers kunnen tegenwoordig dan wel redelijk schaken, maar indelen kunnen ze voor geen meter. Drie keer achter elkaar zwart tegen dezelfde tegenstander in een jaar maakt me niet vrolijk.

De eerste van die drie ontmoetingen zorgde ervoor dat we ons allebei plaatsten voor de A-finale. Dit keer moest er gewonnen worden om nog een minieme theoretische kans te hebben om hopelijk te profiteren van de combinatie van een griepgolf en een aantal absurde uitslagen. Dat laatste is Erasmusleden wel toevertrouwd, lees anders de berichten van onze arme teamleider van het eerste er maar op na.

Ton besluit er een Catalaan van te maken, een opening waarvan ik dacht dat je die op dit moment beter achterwege kan laten, want voor je het weet zit je vast in België. Ik antwoord met de grenzen netjes dicht te houden en volg, zonder dat natuurlijk te weten, het voetspoor van Spassky.

Zoals het een echte Catalaan betaamt aarzelt Ton en dat geeft de zwarte cavalerie de kans angstaanjagende posities op d5 en c5 in te nemen. Om het nog mooier te maken is de infanterie bij de hand voor de directe ondersteuning en staat de zware artillerie klaar op de open lijnen om de witte stelling binnen te dringen.

Wit beseft dat hij zeker niet gaat winnen en gaat op zoek naar de noodrem. Helaas, voor mij, is die er nog net en langzaam maar zeker worden de stukken geruild en bereiken we een Catalaanse patstelling waarmee we dus allebei verloren hebben.

10. Leo Verhoeven – Alek Dabrowski

Leo verhaalt: Wij speelden een wisselvallige partij. De opening was gunstig voor Alek. Tot een onnauwkeurige zet de kansen deed keren. Maar dat leek voor Leo meer dan het was. Het evenwicht werd niet verbroken. Met een remise als passend slot.

22. Leo de Rooij – Harrie Jansen

Harrie vertelt hierover: Een welkom kerstcadeautje!

Ik speelde met zwart tegen Leo de Rooij. Het was een interessante en enerverende partij. Na de centrale opening met de damepionnen kreeg ik een aanval door het midden te verwerken. Dat was even gevaarlijk, maar ik kwam er goed doorheen, onder meer door een lange rokade. Daarmee kreeg ik een evenwichtige en sterke verdediging en ruimte voor aanval op de koningsvleugel waar wit relatief zwak ontwikkeld was.

Ik zag winstmogelijkheden en wees een tactisch remiseaanbod van de hand. Uiteindelijk kwam ik met voorsprong in het eindspel: toren + 3 pionnen tegen toren + 1 pion. Bovendien had ik mijn tijdsachterstand inmiddels omgezet in een voorsprong van meer dan 10 minuten. Maar door vervolgens onhandig te manoeuvreren met mijn toren leed ik zoveel tempoverlies dat ik de vaardig doorgezette promotie van de witte pion niet meer kon voorkomen. Zelf had ik nog twee zetten meer nodig voor promotie. Einde verhaal, dacht ik.

Maar Leo was intussen zo gefocust op de voortzetting na de promotie dat hij even niet oplette hoe het stond achter zijn promoverende pion. Daar stond de witte koning een paar velden recht achter de pion en twee velden schuin achter die koning stond mijn zwarte toren op zijn laatste kans te wachten – eigenlijk tegen beter weten in. Zo kon ik na de witte promotie schaak geven en vervolgens de nieuwe dame inpikken. Leo gaf grommend op en ik kreeg alsnog mijn kerstcadeautje na een lange reeks verliespartijen.

14. Victor Hooftman – Fred de Wild

Victor aan het woord: Een spectaculaire wedstrijd. Een lange Siciliaan door mij gespeeld met lange rokade. Fred rokeerde kort en trok agressief ten aanval. De juiste benadering. Hij stond beter, won een stuk, stond gewonnen. Maar vergat een kwaliteit te offeren om mij verder zo goed als kansloos te maken. Nu kon ik wat pionnen offeren en nog net tot een mat aanval komen. Jammer voor Fred die eigenlijk verdiende te winnen.

9. Herman Beerling – Cander Flanders

Cander herinnert zich: Afgelopen maandag moest ik met zwart tegen Herman Beerling spelen. Ik vond hem altijd al een taaie speler. Ik moest deze keer zeker weer hard werken voor mijn volle punt. De opening werd een moderne Slavische verdediging met: 1.d4-d5 2.Pf3-c6 3.c4-e6. Hier week hij al heel snel af (in mijn mening dan) met 4.c4xd5. Ik pakte de pion terug met mijn e-pion. Het partij ging verder gelijk op met meer ruimtevoordeel voor wit, maar zwart stond gewoon solide zonder problemen.

Het bleef gelijk opgaan totdat ik op de 20ste zet mijn dame kon activeren met 20. Df4. Door mijn actieve dame kon ik vier zetten later een pion winnen. Nu stond ik beter. Later toen de dames afgeruild waren kon ik nog een pion winnen. Ik stond nu dus twee pionnen voor. Eentje was op c6 en de andere op a7. Volgens mij kon hij de c-pion terugwinnen maar ik weet het niet zeker. Maar dat gebeurde niet.

Uiteindelijk werd het een toren + paard tegen toren + paard eindspel met nog steeds mijn twee pionnen voorsprong. Dus nu moest ik alleen maar met mijn pionnen oprukken en een beetje uitkijken voor trucjes. Dat lukte me deze keer wel en zo kon ik de partij winnen.

Kijk hier om alle uitslagen en de stand van de voorronde van de interne competitie te bekijken.

Mag ik u allen fijne dagen toewensen? Jazeker! En dat doe ik graag en wens u ook een zegerijk nieuw schaakjaar toe, op onze mooie club.

Jaap van Meerkerk