Tekort aan gogme doet Erasmus de das om: Promotie verkeken

Als we de commentaren achteraf moeten geloven dan was een 7-1 overwinning het geval geweest.
Nu bleef Erasmus steken op 3½ punt, te weinig om te promoveren. De grappige opstelling van Dordrecht leidde er toe dat hun 2 sterkste spelers op bord 5 en 6 terecht kwamen. Jaap van Meerkerk (bord 5) was hier niet van onder de indruk: “laat maar komen”.

Dat rating blijkbaar niet alles zegt laat de uitslag zien: bord 5 en 6: 225 punten meer voor Dordt: 2-0 voor ons. De overige 6 borden gemiddeld 75 meer voor Erasmus: 1½ uit 6 voor ons. Je kan dus van onderpresteren spreken.

Paul Wilhelm (bord 6) speelde tegen Van Keken een scherpe Wolga. Hier moet zwart het meteen goed doen en niet gewoon de Benko-zetjes afdraaien. Na een misser was het meteen uit om half negen.
De volgende uitslag kwam rond de klok van elf. Jaap speelde tegen een gesloten Siciliaan van Martijn Vos een sterke partij. Toen wit te frivool met de koningsvleugelpionnen opstoomde counterde Jaap naar een te winnen eindspel met sterke loper tegen suf paard. Een bezetting van de 7e lijn tekende het vonnis voor wit.

Anton van Berkel (net kampioen van Nederland geworden met zijn damclub) op bord 1: kwam naar eigen zeggen kansrijk te staan, maar zette niet door en liet de vrijpion van Van ’t Hoff veel te sterk worden. Combinatoir kon het niet meer gerepareerd worden.

Jan Smit (bord 3) had in een Kings-Indian een goede pion meer met een betere loper. Na ruil restte een gewonnen toreneindspel dat door tijdnood nog spannend leek te worden, maar Jan hield er zijn hoofd goed bij en won.

Helaas stonden we toen al met 4½ achter. Jan Hoek van Dijke (8) had een planloos spel waar zijn stukken op vreemde plaatsen kwamen te staan. Hij verloor een pion en de kwaliteit .

Leo Koster (bord 7) won zijn gambietpion vlot terug, kreeg riante kansen om in de aanval te winnen, maar hij ging verdedigen en moest in tijdnood genoegen nemen met remise.

Gerard Kastelein (bord 4) zette zijn partij goed op: de zwarte koning kwam op d7 terecht midden in een enorme kluwen van stukken en pionnen. Waar het fout ging met wit weet ik niet precies, maar het stukoffer van Gerard bracht niet genoeg compensatie om te profiteren van de ontwikkelingsvoorsprong. Misschien hadden er grote lijnen geopend moeten worden, maar dat leek lastig.

Gilles Donze, tenslotte (bord 2) na een ogenschijnlijk leuke combinatie pionverlies met compensatie: grote druk maar hij vergooide het totaal onnodig aan het eind.

Nog een wedstrijd te gaan, maar het lijkt toch op uithuilen en opnieuw beginnen.

Klik hier voor de stand in klasse 2B van de RSB.

Paul Wilhelm