Eerste team finisht op 50%
Pieter en Frank stelen de show tegen Moerkapelle
Een goed eindschot bracht ons eerste achttal in de Promotieklasse niet alleen ruim in veiligheid, maar leverde een seizoensscore van 50 procent op.
De spanning op de gezamenlijke slotavond in Spijkenisse was minder groot dan verwacht, omdat (mede)degradatiekandidaat De Willige Dame kansloos was tegen het derde team van Charlois Europoort. Overschie 1 maakte het karwei af en is kampioen.
Vergeten we de talloze gemiste kansen van de afgelopen maanden, dan is er ruimte voor tevredenheid over de winst op het toch zeker niet malse Moerkapelle dat in volle oorlogssterkte aantrad. Onze formatie was vergeleken met voorgaande duels bijna onherkenbaar. Gekozen was voor een solide opstelling met veel routine in de ‘staart’. Dat bleek te werken, want halverwege de avond hadden de laatste vier borden voor een 2½-1½ voorsprong gezorgd.
Na drie puntendelingen (een vroege, van Paul Wilhelm, een degelijke, van Leo Verhoeven, en een wat benauwde, van Alek Dabrowski) mocht Pieter Sturm enthousiaste complimenten in ontvangst nemen. Hij speelde zoals dat heet ‘een dijk van een partij’. Dynamiet over de d-lijn, volledige controle en een venijnige – nee, dodelijke – opstoot met c5: er bleef niets van zijn zuchtende opponent heel. Zó kennen we hem. Een knappe positionele speler die van veel waarde is voor ons sterkste achttal.
Aan de genoemde tussenstand was overigens veel voorafgegaan. Moerkapelle, duidelijk onder de indruk van de onzen, bood relatief snel remise aan op vijf borden. Vooraf werd aangenomen dat dat voor ons voldoende zou zijn voor behoud, omdat groter verlies van De Willige Dame aannemelijk was.
Paul (7) ging verrassend akkoord, maar elders werd meer vechtlust geëtaleerd. Frank van Zutphen (1) stond misschien wat minder, maar vertrouwde op zijn kracht aan het eind van de avond, Andrzej Pietrow (2) stond gelijk en gaf er de voorkeur aan om dóór te manoeuvreren, onze nieuwe kampioen Henk Ochtman (4) genoot zó van zijn (optisch wat mindere) stelling dat hij nog niet wilde ‘passen’ en Alek (6) meende voordeel te hebben. Dat laatste bleek al snel niet waar te zijn, waarna voor verlies werd gevreesd. In het eindspel werd het halve punt echter bekwaam veilig gesteld.
De finale, zoals gebruikelijk het laatste halfuur, was een boeiende. Cor van As, als supporter naar Spijkenisse gereisd, en de als altijd trouwe Gilles Donze waren geboeide getuigen. Redelijk ontspannen, omdat De Willige Dame op dat moment al op een achterstand van 1-4 stond en daarmee zeker was van degradatie.
Dat maakte het ook mogelijk om zonder al te veel zorgen de verrichtingen van Marvin Dekker te volgen. Hij worstelde weer eens met zijn tijdsverdeling. “Dat is nu eenmaal zijn stijl,” merkte iemand sussend op. “Een minder goede gewoonte” is een betere kwalificatie, niet alleen voor zijn clubgenoten maar ook voor zichzelf. Na 28 zetten resteerden er bij hem minder dan twee minuten en enkele zetten later stonden nog enkele tientallen seconden op zijn klok. In zo’n situatie moet elke zet goed tot uitstekend zijn. Dat was niet het geval. Onnodig kwaliteitsverlies leidde een bitter einde in.
Henk lardeerde zijn spel met de nodige grappen, deed een pion in de aanbieding om kansen op de damevleugel te creëren, wat zijn tegenstander tot een vergelijkbare aanpak op de koningsvleugel inspireerde. De puntendeling was daarna een logisch resultaat. Andrzej, geen moment in de problemen gekomen, trok veel tijd uit voor het accepteren van een remiseaanbod. Hij nam dat pas aan, nadat Frank op miraculeuze wijze zijn partij in winst had omgezet.
Onze preses had daar lang geen vertrouwen in gehad. Na een afgeslagen remiseaanbod trok hij alle registers (en de trukendoos) open. Behendig plukte hij een pionnetje van het bord en zette vervolgens – met weinig tijd meer op de klok – in razende vaart een doorbraak op touw. Met succes. Een mooie afsluiting voor hem van een uitstekend seizoen: met een score van 5½ uit 7 schaarde hij zich onder de beste spelers van de Promotieklasse.
Frank speelde, evenals Andrzej en Alek, ook alle (7) partijen. Dat is op zichzelf al de moeite van het memoreren waard. Het team, met 7 matchpunten, scoorde in totaal 27 bordpunten. Die werden als volgt verdeeld. Frank 5½ (7), Henk 4 (6), Alek 3½ (7), Olivier Vrolijk 3 (5), Andrzej 2½ (7), Marvin en Murdoch MacLean (beiden 2 uit 6), Pieter 1½ (3), Zoltan Brindza 1 (2), Wim Westerveld 1 (4). Paul ½ (1) en Leo ½ (2).
Zie de RSB-site voor het complete overzicht in de promotieklasse.
Henk de Kleijnen