Heroïsche nederlaag tegen sterk Dordrecht
Het is 23:22 uur en de spanning is te snijden. We staan weliswaar met 3½ – 2½ achter, maar Marvin Dekker met zwart aan zes staat kansrijk. Dat wil zeggen hij heeft een toren en drie pionnen tegen het loperpaar, maar heel wat van zijn pionnen zijn zwak en zijn koning mist de verdedigende loper op g7 node.
Frank van Zutphen aan bord één is ergens onderweg een pionnetje kwijtgeraakt, maar ook daar is chaos troef want bijna alle pionnen zijn (extreem) zwak. Zwart duwt en trekt maar Frank geeft geen krimp. Een gelijkspel lijkt niet onmogelijk, wat toch wel een sensatie zou zijn tegen dit Dordrecht met drie 2100+ en een handvol 1900+ spelers.
Maar hoe zijn we hier gekomen? Het begint om 19:30 als op een kilometer afstand van Fort Dordrecht de gele bordjes verschijnen met huppelupstraat afgesloten gecombineerd met het nodige hekwerk en omleidingsborden. Desondanks zijn we na het doorkruisen van het als moestuin gecamoufleerde moeras ruim voor achten compleet en dus op tijd om de Dordtse kanonnen te zien binnendruppelen.
Vervolgens beginnen we iets na achten aan iech, kraak en kreun kortom een irritante takkeherrie waar we tussendoor ook nog moeten proberen goede zetten te vinden. Maar gelukkig blijkt achteraf dat de rest van het team al te geconcentreerd bezig was om het te merken en bovendien werd het al om kwart over negen stil(ler).
Dan zie ik om 22:04 uur handen schudden tussen Pieter Sturm en zijn tegenstander. Dat belooft niet veel goeds want Pieter speelt immers aan bord 2 met zwart tegen IM Mark Timmermans (2387!). Maar Pieter straalt helemaal en blijkt een stevige plus remise gescoord te hebben. Zie alhier:
Pieter weet hoe je tegengestelde rokades moet behandelen, niet zeuren maar aanvallen. Hij heeft zojuist 15…Lf4 gespeeld, en nu gaat wit ‘terug’ met 16.Pcd2 en na het principiële 16…g5 blijkt wat wit van plan is, niet terug maar naar de keel: 17.Tc6 bc6 18.Dc4 Td6 19.Da6 maar Pieter laat zich niet van de wijs brengen en dicteert verder 19…Kd8 20.Lf4 Pf4 21 Da7 g4 22 Pe5 Ph3 23.Kh1 Pf2 24.Kg1 Ph3 remise. Zo doe je dat.
Alek Dabrowski is de volgende die klaar is, en wederom remise. In zijn eigen bewoordingen:
Tegen Dordrecht speelde ik gisteren met wit aan bord vijf tegen Joop de Jong. Mijn tegenstander opende vrij voorzichtig. Ik kreeg al snel het initiatief. Na negen zetten ontstond de volgende stelling. Ik twijfelde lang over e5. Dan volgt xe5, xe5-Txe5. Ik zou dan Pe6 spelen. Zwart kan het paard niet slaan. Ik zou met een pion minder veel aanvalskansen krijgen in een chaotische stelling. Ik speelde hier echter Pf3, waarna Lg4 volgde en ik alsnog e5 speelde.
Een paar zetten later, na de nodige afruil zette de aanval toch niet door. De stelling hiernaast lijkt gevaarlijk voor zwart, maar dat is schijn. Hij speelde Dh4 (ik hoopte op g6). Een paar onnauwkeurige zetten (van wit) later gingen de dames van het bord en had ik een eindspel met het loperpaar. Ik zag te weinig aanknopingspunten, wilde voorkomen dat het van kwaad tot erger ging en bood remise aan, wat geaccepteerd werd.
Al met al zijn we dus lekker bezig temeer daar Leo de Jager aan bord 8
tegen Cor Oliemans dan intussen de volgende droomstelling op het bord heeft waar hij ook nog eens aan zet is na het witte 19.Pe2. Ik hoef me nergens zorgen over te maken want een wit f4 is meer zelfmoord dan een bevrijdingspoging. De executie ging als volgt: 19…a4 20.Le3 b3 21.ab3 cb3 22.Ld1 La6 23.Te1 Ld3 24.Tc1 Lb2 25.Tc5 La3 26.Tc6 Tdc8 27.Tc8 Tc8 28.Pf4 b2
Tijd om op mijn gemak rond te kijken. En wat ik dan zie, zo tegen elven maakt me niet echt blij. Frank aan één staat een pion achter bij gedrukte stelling. Bij Olivier Vrolijk op drie lijkt zijn tegenstander een irritant initiatief te hebben. De klok geeft 29 – 29 aan. Helaas zijn dat bij Olivier seconden en bij zijn tegenstander minuten. Dat lijkt zelfs voor Olivier een beetje te weinig van het goede en voorspelt niet veel goeds.
Leo Verhoeven met zwart op bord vier zijn zich wel heel erg donkere wolken aan het samenpakken. De druk op zowel het centrum als de damevleugel lijken enorm groot. Marvins stelling oogt chaotisch maar zeker niet zonder kansen. Niet veel later moeten Leo en Olivier zich bij het onherroepelijke neerleggen.
Henk de Kleijnen heeft tijdig in de gaten dat remise vandaag een mooi resultaat is, gaat er voor zitten en haalt dat ook keurig binnen. Zo staan we kort na elven met 3½-2½ achter en zijn we terug bij het begin.
Zoals eerder gezegd heeft Marvin met zwart tegen Piet Pluymert een moeilijke stelling op het bord, maar zeker een waar kansen zijn. Zie maar (Ik hoop dat ik deze stelling correct heb). Vanaf hier ging het nogal snel, met beide spelers maar een of twee minuten op de klok. Marvin, aan zet, speelt hier 47…b5 om de loper op a6 buiten spel te zetten.
Wit ziet het mat op g7 schemeren en slaat 48.Ld4 om na 48…Tb1 in diep gepeins te verzinken, voor zover mogelijk althans in deze omstandigheden. Er volgt 49.Tb1 Db1 50.Kh2 Te1 en bijna de mega blunder 51.Dh6?? Th1 52.Kg3 Dd3 Net op tijd ziet wit het. Weer een denkpauze(tje) gevolgd door dan maar eerst 51.Kg3 Td1 52.Df4 dreigt het een en ander. Maar na 52…Dd3 53.Le3 d4 moest de witspeler zichtbaar bijkomen van de schrik. Maar helaas was het eeuwig schaak na 54.Db8 onontkoombaar want de gepende loper houdt nog altijd h6 onder controle.
Met 4 -3 achter dus aan Frank de ondankbare taak om met wit het mindere eindspel niet alleen te keepen, maar zelfs te winnen van Lennard den Boer. Hij heeft maar één voordeeltje, dat voor hem echter vaak genoeg voldoende is: beide 
spelers zitten in extreme tijdnood. In de stelling hiernaast is wit aan zet en niemand zal ontkennen dat zwart structureel veel beter staat.
Echter met zijn laatste zet, 44…Tec5, heeft zwart een tactische grap toegelaten. Frank zag het niet, of juist wel?? Hij speelde 68.Thc2 en na een heleboel speldenprikken over en weer verzandde de partij in herhaling van zetten. Hij kon hier echter op f6 slaan: 68.Pf6 Tf6?? 69.Ke5 of 68.Pf6 Kf6?? 69.Th5 Kg6 70.Tc5 bc5 71.Ke5 in beide gevallen met winst. Zwart mag dus niet terug slaan, maar dan is hij wel zijn voordeel kwijt. Objectief is het dan remise, maar wie weet wat de psychologische impact was geweest.
Al met al dus een verdienstelijke nederlaag tegen een beresterk team na een heroïsch gevecht. Zes van hun spelers spelen in 2D waar ze in de eerste ronde gehakt maakten van Krimpen aan den IJssel. Dat zoveel KNSB- spelers nu ook in de RSB-kelder mee spelen belooft op zich niet veel goeds. Sliedrecht, Messemaker, Spijkenisse, RSR Ivoren Toren, Charlois Europoort en Krimpen aan den IJssel kunnen allemaal dezelfde truc uithalen en met vier degradanten betekent dat een loodzwaar seizoen, waar wij ook maar wat konijnen uit de hoed moeten toveren.
Tot slot de details:
Dordrecht 1 2037 - Erasmus 1 1919 4½ - 3½ 1. Lennard den Boer 2105 - Frank van Zutphen 2023 ½ - ½ 2. Mark Timmermans 2387 - Pieter Sturm 1937 ½ - ½ 3. Rik de Wilde 2150 - Olivier Vrolijk 2009 1 - 0 4. Jacques Hennekes 1998 - Leo Verhoeven 1916 1 - 0 5. Joop de Jong 1988 - Alek Dabrowski 1906 ½ - ½ 6. Piet Pluymert 1982 - Marvin Dekker 1906 ½ - ½ 7. Iwahn Apon 1915 - Henk de Kleijnen 1790 ½ - ½ 8. Cor Oliemans 1774 - Leo de Jager 1867 0 - 1
Kijk hier voor alle uitslagen en de stand in de hoofdklasse van de RSB. Of kijk hier voor het verslag op de website van SC Dordrecht.
Leo de Jager
