Over een hoge lat, glazen inspiratie en … inhaaltijd

We konden op tijd beginnen. Belangrijk. Voor aanvang nodigden we de winnaars van de gesloten finalegroepen B en C uit hun wisselbekers in ontvangst te nemen. Ton Dulk won de B-, Alek Dabrowski de C-finale.

Tijdens de afgelopen Algemene Leden Vergadering waren beide kampioenen verhinderd. Vandaar!

Alek beloofde er ook dit jaar helemaal voor te gaan en sprak: Ik ga voor minimaal de eerste plaats in de B, liefst natuurlijk de A. Nou, die Alek legt voor zichzelf de lat lekker hoog en blaakt van de ambitie dus. U bent gewaarschuwd. Hij is overigens voortvarend gestart met 2 uit 2. Dat het allemaal niet vanzelf gaat, kunt u nalezen in zijn verslag van zijn tweede partij tegen Leo de Jager. Ton Dulk glimlachte slechts bij de korte huldiging. En dat zegt ook veel. Still waters run deep.

Pikantjes (gefilterd op inspirerende song)

Lekker indelen?

Met ingang van de derde ronde gaan we indelen op Buchholz (weerstandspunten). Er wordt dus niet meer op basis van de rating ingedeeld. Dat proces verliep overigens niet gladjes. Het blijft ingewikkeld, dat Swiss. We lazen de ratings in vanaf de KNSB-ratinglijst. Dat gaat digitaal snel en foutloos. Denk je. Ongemerkt verschenen er bij een aantal spelers niet de meest recente ratings achter hun namen. Eenmaal opgeslagen ver weg in “het systeem”, wilde Swiss zijn geheim daarna ook nog niet prijsgeven. Wat was het vroeger allemaal … simpeler. Tja, nu blijkt dat ik echt oud begin te worden.

Hoe zongen Crosby, Stills, Nash and Young dat ook al weer in hun song Wasted on the way: ….”Running rings around the way It used to be.” Onze onvolprezen intern wedstrijdleider van Schiebroek, de heer Van Lien, in de jaren 70 al zeer op leeftijd, afgekloven potloodje in zijn mond, deelde de schaakgrage Schiebroekenaren bij binnenkomst pas in. Aanvankelijk deed hij dat uit zijn hoofd, zich baserend op eigen aantekeningen. Later hanteerde hij het Keizersysteem, ook handmatig. Het duurde wel wat langer, want omstreeks 20.20 uur zat je pas achter je bord. Om 20.30 uur waren alle stemmen gedoofd en hoorde je slechts het tevreden getik van de klokken. Van Lien was de baas en wat hij opdiende, werd gegeten. Het liep gesmeerd.

Inspiratie en time to make up

Maar hoe kwam ik nou op dat nummer? Dat moet te maken hebben met Leerdam. Op weg daarheen beluisterde ik het, Wasted on the way, van Crosby, Stills, Nash and Young. Onderweg was het onsterfelijke nummer opgezet. In Leerdam bleek alles van glas. Ook het schaakspel dat direct de aandacht trok. De songklanken waren er nog, de tekst kwam weer vanzelf naar boven. “I am older now, I have more than what I wanted. But I wish that I had started long before I did.” Beluister deze song ook eens, ik krijg er inspiratie door, pink soms al luisterend weemoedig een traantje weg.

Dan, als door een onzichtbare hand aangeraakt, grijp ik mijn schaakstukken, alsof iets in me zegt dat ik voort moet maken. Hoor ik daar het refrein: “And there’s so much time to make up, everywhere you turn. Time we have wasted on the way.” En weg ben ik, onbereikbaar voor mijn omgeving (foei), en speel een prachtige schaakpartij na, met commentaar van Gert Ligterink. Waar komt die drang, die intrinsieke motivatie zo ineens vandaan? En op de achtergrond klinkt: “So much water moving, underneath the bridge…”

En speciaal voor onze nieuwe leden die zeer recentelijk ons mooie schaakspel serieus hebben ontdekt: “And there’s so much (chess)time to make up, everywhere you turn.”
Ik wens jullie heel veel schaakplezier. En wel een beetje opschieten met de studie. En met het genieten van veel partijen, want: there is so much time to make up!

Partijen van ronde 2

En dan laten we nu een aantal spelers aan het woord en gaan we meegenieten van hun partijen. Lees hun bijdragen, waarvoor dank!

1 Dick Straathof – Henk Ochtman

Een aantal weken geleden gaf Henk Ochtman in het kader van het zomerprogramma een presentatie over de pion. In mijn partij tegen Henk kreeg ik een stelling op het bord die niet misstaan had bij zijn opgaven. Maar het is toch wel een verschil of je een opgave krijgt voorgeschoteld waarvan je weet dat er een winstvariant in zit. Of dat je na een zware partij met nog vijf minuten op de klok de winnende zet moet zien te vinden. Ik had twee pionnen meer maar Henk zag kans om af te wikkelen naar een eindspel met ongelijke lopers en bood meteen remise aan. Ik deed nog een paar slechte zetten om te moeten constateren dat het na die zetten echt remise was. Toch had er meer ingezeten.

Uit de partij Dick Straathof – Henk Ochtman. Stelling na de 54e zet van zwart

Oplossing:

55.c3-c4+! Kd5-d6 of e6 (Na Kd5xc4 is het meteen uit: 56.b5-b6 en de pion loopt door.) 56.Ke3-d2! en de witte koning wandelt naar de pionnen om ze te ondersteunen.

5 Paul Wilhelm – Marcel Tillemans

Paul Wilhelm vertelt over zijn partij tegen Marcel Tillemans, bord 5. Het werd een Wolga/Benkö waarin Marcel met zwart zijn dame ontwikkelde naar c7 en later via a5 naar b4. Wit had een pionnenfront met f4 erbij. Je snapt dat die dame daar met Ld2 niet echt lekker staat. Ok, e4 moet goed gedekt blijven maar de dreigingen blijven.

Nu, in de aftermatch, blijkt dat zwart altijd kansen krijgt: wit moet heel nauwkeurig spelen en zwart staat in principe klaar om te profiteren. Toen ik had verzuimd om e5 door te zetten met stukwinst (rekenfout) nam ik next best, de dames werden geruild en wit kreeg een sterke pion op d5 met de loper op c6. Zo’n kwaliteit winnen was voor Fritz niet genoeg voor de winst: zwart had nog actiever kunnen spelen en de kaarten kunnen zetten op een vrije b2 pion.

Dynamisch gelijkspel. In mijn tijdnood/late uurtje voor beiden won ik een belangrijke e4 pion, maar moest een kwal verliezen na pion f5. Hier had ik stukken kunnen ruilen met een leuk matbeeld aan het eind: Kg8 na pionschaak, dan Pxg6 en Th4. Loper ertussen, toren slaat en koning naar g7. Dan mijn loper naar e8 (dekt de pion op f7) en na Th6 of zo haalt wit dame. Echter, zwart speelde de 2e zet van Fritz en wit wikkelde af naar een makkelijk te winnen eindspel. Een partij met wisselende gemiste kansen.

6 Leo de Jager – Alek Dabrowski

Alek doet verslag: Gisteren speelde ik in de huishoudelijke competitie met zwart tegen Leo de Jager.
Op zet 16 was de volgende scherpe en paardloze stelling ontstaan. Ik speelde hier Dc3. Na Lxe7 nam ik met loper g7 de pion op e5. Wit durfde vervolgens met zijn dame ook de e-pion te grijpen.

Ik speelde Lf5 en dacht lang na wat ik zou moeten doen indien wit Dxb7 zou spelen. Hij speelde echter Dh4, zie het tweede diagram.

Zwart staat beter, maar hoe af te maken? Ik blunderde door de toren naar d2 te spelen, waarna wit Lb4 deed.

Het was remise, maar Leo kreeg waarschijnlijk van de schrik een verstandsverbijstering en gaf zijn dame weg. Zwart won.

7 Arno van Houten – Jaap van Meerkerk

Arno dichtte dit verslag: Nog niet zo lang geleden speelde ik regelmatig ‘systeem’-openingen zoals het London System. Dat deed ik vanuit de gedachte dat het leren spelen van zo’n opening minder tijd kost. Eigenlijk vind ik dat het spelen van ‘volwassen’ openingen de partij kleurrijker maakt, zeker als je tegenstander over veel theoretische kennis blijkt te beschikken.

In de tweede ronde speelde ik tegen Jaap van Meerkerk. Met wit speelde ik 1. e4 en ik kreeg de zet 1. … c5 tegen. Vorig seizoen speelde ik om de hoofdlijnen te ontwijken met wit het Morra-gambiet, maar dit seizoen dus de Main Lines. Op het bord kwam de Najdorf met 6. … e5. Wit de lange rokade met ruimte en aanvalskansen op de koningsvleugel, zwart de korte rokade met ruimte en aanvalskansen op de damevleugel. Voor mij kwam het eerste kritieke moment in de partij na de twaalfde zet van zwart.

Ik moest een belangrijke keuze maken tussen twee velden voor mijn paard op c3. Naar e2 en via g3 naar f5 of naar het sleutelveld d5. Hoewel de keuzemogelijkheden beperkt zijn kun je toch voor het verkeerde veld kiezen. Naslagwerk leverde op dat het paard naar d5 moet. Vanaf dat moment volgden er enkele krachtige zetten van zwart, met het resultaat dat ik op de 22e zet slechter stond. Jaap had ondertussen het centrum opengebroken en zijn stukken stonden erg dicht bij mijn ingesloten koning. Na een stukkenruil bleef er een toreneindspel over. Ook in dat eindspel zaten voldoende tactische wendingen, dolle toren, mat op de onderste rij, om door te spelen. Bovendien speelde de factor tijd ook een rol. Nadat beide spelers in deze fase ook het hoofd koel hadden gehouden koos Jaap terecht voor de zetherhaling.

9 Jan Smit – André Boon

Jan vertelt hierover: Mijn partij tegen André Boon kende een apart verloop. André koos voor een Konings-Indische opstelling tegen mijn Torre. (1. Pf3 Pf6 2. d4 g6 3. Lg5 Lg7 4. Pbd2 d6 5. e3 0-0) Zwart speelt dan normaliter een keer e5 of c5, André koos voor c5.

Niets mis mee natuurlijk, maar de e-pion stond gepend en dat loste André niet op. Een grote afruil in het vroege middenspel leidde tot pionwinst voor wit. Inderdaad die belangrijke op e7. Hierna stond wit wat beter, maar op de damevleugel wist André flink wat druk te zetten. Met allerlei echt vileine trucjes die hij zich waarschijnlijk in zijn vroegere leven heeft eigen gemaakt.

Ik moest met wit nauwkeurig spelen en of ik dat gedaan heb zullen we nooit weten. Want in een vlaag van verstandsverbijstering, of wellicht eerder een Sinterklaasachtige vrijgevigheid, gaf André mij een volle toren cadeau. Toch nog 4 dagen te vroeg, want ik ben echt de 15e pas jarig. André gaf meteen op, dat was jammer, want het werd net interessant.

10 Leo de Rooij – Murdoch Mac Lean

Leo onthult hierover: Kansloos. Tja, daar zit je dan… In de eerste ronde onwijs veel mazzel gehad, omdat je +500 rating tegenstander een stuk weggaf. Waardoor je, overmoedig geworden, zelf een stuk offerde?! Wat de stand volgens Fritz weer helemaal gelijk trok. Om uiteindelijk (vraag me niet hoe) toch de zo begeerde overwinning na 40 zetten binnen te slepen. Mooi stuk op de website, daar niet van. De ‘Verrassing van de eerste ronde’, dikte de scribent van dienst mijn gelukstreffer nog eens aan. Mede door deze uitschieter mocht ik in ronde 2 aantreden tegen Murdoch Mac Lean. Bijnaam Big Mac. Met een nog hogere rating dan Lucian uit de eerste ronde. Leo Koster praatte me moed in: “Die heeft nog tegen Victor Kortsjnoi gespeeld!” En bedankt Leo!

Tja, daar zit je dan… Met je 1200 rating, verdiend na een eerste jaar competitieschaak. Een voorzichtige d4 dan maar. Ook de enige opening die ik een beetje beheers trouwens. Afijn, lang verhaal kort: kansloos natuurlijk. Wat de nodige kijkers mee beleefden. Roken ze bloed? Wilden ze getuige zijn van deze openbare executie? Vooraan staan bij de slachting? Nog nooit zoveel clubleden aan mijn tafel gehad… “Je gaf me de kans van mijn slechte loper een goeie loper te maken”, mompelde Big Mac na afloop wat geheimtaal. Waarna hij me trakteerde op een biertje. Hertog Jan. Proost!

16 Pim Kleinjan – Fred de Heer

Fred had vorige week remise tegen Leo Verhoeven gespeeld dus ik was gewaarschuwd. Hij speelde echter veel te passief in de opening en kreeg een grote achterstand in ontwikkeling. Fred dreigde overlopen te worden en probeerde daarom zelf tot koningsaanval te komen. Zag een tussenschaakje over het hoofd, waarna het techniek was om het af te maken.

21 Herman Beerling – Amon Haidari

Amon Haidari vertelt over zijn partij: De partij was super spannend. In het middenspel had hij in principe de winnende positie. Door ongelukkig ruilen van stukken kwam Herman in de problemen. Zo offerde ik, zonder het te weten, mijn loper voor een betere positie. Dit was puur toeval. Of toch niet? In mijn hoofd bedacht ik me dat meer stukken hebben niet per definitie betekent dat iemand de winnende positie heeft. Wat mij waarschijnlijk de winst heeft opgeleverd was mijn ijzersterke pin op zijn loper en dame. Haal de loper weg en verlies uw dame, haal de dame weg en verlies uw loper. Een soort van Catch 22 (raad ik zeker aan om te lezen). Bovendien zou dit mij controle over de b-lijn geven.

Ik had twee momenten in het spel waarbij ik dacht zeker te verliezen. Op een gegeven moment stonden we wat betreft pionnen gelijk. Maar was het wel zijn loper tegen mijn toren! Bovendien had mijn h-pion een vrije weg richting de andere kant. Herman maakte mij het einde wel erg moeilijk. Daardoor dacht ik op een gegeven moment, hoe los ik dit op? Uiteindelijk pakte ik zijn loper met mijn toren en hij met zijn koning mijn toren. Maar goed, wie stopt dan mijn h-pion?

Dank voor jullie bijdrage aan dit verslag: Dick, Paul, Alek, Arno, Jan, Pim, Leo, en Amon! Zo dat was het weer. Veel succes allemaal bij ronde 3!!

Zie hier voor de uitslagen en standen.

Jaap van Meerkerk