Over dierendemocratie, onnodige zetten en een post(humus)map

Het derde achttal van Erasmus speelde een thuiswedstrijd tegen Het Houten Paard 1 en het derde viertal tegen Pascal V2. Tevens 19 wedstrijden voor onze interne competitie! Een gezellige en bomvolle speelzaal.

Het Houten Paard. Nu is het een beetje flauw om over clubnamen uit de weiden, maar het toeval wil dat in de rubriek Pikantjes het paard uitgebreid voor het voetlicht wordt gebracht. Ik speelde aan bord 2. Al met al kreeg ik totaal niets mee van onze interne en ben dus blij met alle inzendingen van onze clubleden!

Stand halverwege

Na negen ronden is het hoog tijd eens goed naar de stand op de ranglijst te kijken, al vielen mij in een onderonsje tussen twee clubgenoten wat relativerende opmerkingen daarover op. Een halfje meer en je stijgt inderdaad zo’n tien plaatsen. Dus wat zegt zo’n tussenstand nou eigenlijk? Maar toch even kijken naar die ranglijst. En trek uw eigen conclusies!

Ongedeeld aan kop gaat de in prima vorm stekende Pieter Sturm met 7½ punt uit 9. Pieter is nog ongeslagen en heeft zes overwinningen op zak.

Frank van Zutphen staat met 7 punten ongedeeld op – in Formule 1-taal – P2, ook ongeslagen. Frank heeft 5 keer gewonnen, maar heeft drie isjes (dus byes of bond). Op P3 staat ongedeeld Cander Flanders. Hij heeft vier keer gewonnen, en geen enkele =.

Op P4 t/m P8 volgen de zespunters Wim Westerveld, Eric Hoogenes, Wim Posthumus (weer ouderwets goed op dreef), Henk Ochtman en Kees van Toor. Binnen deze groep zijn flinke ratingverschillen. Van 2117 tot 1720!

Ik vind dat mooi aan onze interne. Dit beeld, 1700-spelers die ook meedoen aan de top, en zich melden als kandidaten voor de A-finale. Worden dit dan de A-finalisten? Nog niets over te zeggen natuurlijk, hoewel. Wel iets. Maar alles is nog mogelijk. Nou alles.

En wie zouden de B-finalisten kunnen worden? Een blik op de ranglijst levert dit op: Op P9 t/m 14 volgt een zestal met 5½ punt uit 9, gevolgd door een twaalftal met 5 punten. Inderdaad, een halfje meer of minder maakt veel uit. Maar toch komt er steeds meer tekening in de strijd op de ranglijst. Dan volgt een grote groep schakers (P27-P69) die nog van zich zullen laten spreken. We zijn pas halverwege. Parijs is nog ver.

Terug van weggeweest

Jannieko Scheele, oud-secretaris van SWR, komt de komende weken oriënteren. Hoewel Jannieko op Zuid woont en ook lid geweest is van Schiedam, trekt zijn oude schaakvereniging hem weer. Hij mocht direct aan de bak tegen Henk de Kleijnen en zal ongetwijfeld revanche willen.

Verrassingen

Is het een verrassing als een speler met 100 punten minder in rating wint van een opponent met 100 punten of meer meer? Nee niet echt. Tot de verbeelding spreekt, vind ik, eerder een verschil van minstens 200 ratingpunten, maar deze keer aandacht voor 100 of meer.

Gerrit Boer (1662) wint van Marcel Tillemans (1773). Geen blunders of zelfmat deze keer, maar een normale partij. Netjes gedaan, Gerrit. Je bent sterker dan je – eruit ziet, wou ik zeggen, maar dat is niet zo; in tegendeel! – dan je zegt dat je bent.

Fred de Wild (1422) schaakt een mooi resultaat bij elkaar door te remiseren tegen Aad Jan Roos (1676).

Carel Keller (1428) scoort een prima remise tegen Bernhard Ruimschoot (1686).

Harrie Jansen (1109), lid van de jeugdcommissie, haalt een mooi resultaat door te winnen van onze jeugdleider Peter Ruimschoot (1275).

Pikantjes

Deze week werd mijn aandacht getrokken door de column van Elma Drayer in de Volkskrant van 25 oktober. ‘Ik word giechelig van een wereldbeeld dat dieren vermenselijkt’, stond erboven. Ik werd nieuwsgierig, en verkneukelde me reeds bij de heisa die haar beweringen ontegenzeglijk bij de veganistenclub PETA zouden oproepen. Ze liet er inderdaad geen gras over groeien, en waagde het zelfs het weekendthema ‘democratie voor dieren’ (georganiseerd door de School voor Wijsbegeerte, binnenkort in Leusden) ter discussie te stellen. Een van de filosofen die daar aan het woord komt, Eva Meijer, gaat best ver in deze redenering. “In het huidige systeem is het misschien voor veel dieren inderdaad lastig om zich verkiesbaar te stellen of een zinvolle discussie te voeren in de Tweede Kamer. Dat wil echter niet zeggen dat inspraak onmogelijk is, en zeker niet dat het onwenselijk is.”

Op televisie, in de politiek, op sociale media, het denken over dieren is de laatste decennia grondig veranderd. Ik begon me nu toch wel een beetje zorgen te maken. In partijverslagen kom ik namelijk met regelmaat dieronvriendelijk jargon tegen.

Ik moet nog een krantenknipsel op zolder hebben over dit onderwerp, wist ik. Over dierenmishandeling. Ik spaarde in de vorige eeuw van alles. Van suikerzakjes tot krantenartikelen, onder andere over de apartheid, over de koude oorlog, over dieren en ook natuurlijk over de schaaktweekamp van de eeuw. Ik bewaarde ze in afzonderlijke dozen, inmiddels onder het stof. Onbegonnen werk en tijdverspilling, deze zoektocht.

De nacht erop liet het onderwerp me niet met rust. Het bewuste artikel doemde hoewel vergeeld en aangetast door de tijd des tijds, overduidelijk op. Ik zette me aan het lezen. ‘Nadat het arme paard was geslagen en de boeren die het hadden gewaagd het hulpeloze dier te verdedigen waren omgebracht, hadden de witte raadsheren vrij spel en rookten de zwarte koning compleet uit.’ Dat stond er inderdaad. Zie je wel. Ik schrok. Best flink heftig. Had ik wel de juiste doos geopend? Was het niet die doos over apartheid? Ik kwam er niet uit die nacht, en besloot het onderwerp verder maar met rust te laten.

Binnenkort niet Fischer tegen Spasski, niet K tegen K, maar CAR tegen CAR. Zou het er dan eindelijk weer eens van komen? Over enkele weken staan de kranten hopelijk bol van de heroïek op de 64 velden. Het WK schaken komt er aan! Maar neem in alle publicaties vooral de nodige postmodernistische correctheid in acht.

Vermijd in schaakkringen ingeburgerd jargon, anders zitten we weldra opgescheept met een ongewenste schaakbreidel. Er worden dus bij het schaken geen paarden meer geslagen, niet op een bord vastgezet. We laten ze tijdens de ALV aan het woord.

Inzendingen van de leden

En ook deze week waren er weer veel inzendingen.

Met dank aan Pieter Sturm, Henk Ochtman, Cander Flanders, Wim Posthumus, Peter Torczynski, Gerrit Boer, Alik Tchavelachvili en Harrie Jansen voor hun verslagen.

Henk Ochtman – Pieter Sturm

Henk vond dat hij een veel te optimistisch stukoffer had uitgevoerd en daardoor verloor. Pieter levert de partijnotatie van deze naar eigen zeggen moeilijke partij, dus kunnen we lekker meegenieten van deze topper.

Henk Ochtman – Pieter Sturm

Alek Dabrowski - Cander Flanders

Cander vertelt: Ik speelde afgelopen maandag met zwart tegen Alek Dabrowski. Het werd net als de eerste keer (vorig jaar in de C-finale) een Siciliaan. Toen had ik nog remise tegen hem gespeeld. Deze keer week hij vanaf zet 5 af. De eerste zetten gingen als volgt: 1. e4 c5 2. Pf3 Pc6 3. d4 cxd4 4. Pxd4 e5 5. Pf3 Pf6 6. Lc4 Le7 7. 0-0 0-0. Het enige verschil met de vorige keer was 5. Pb3. De rest was hetzelfde.

Een paar zetten later speelde ik Le6 waardoor hij dan Ld5 speelde. Dan moet ik rustig opbouwen en wachten op het juiste moment om de loper op d5 te slaan met mijn eigen loper. In onze eerste partij had ik op het juiste moment gewacht maar deze keer niet. Ik had te snel geslagen op d5 en kwam toen slecht te slaan (zoals gewoonlijk de laatste tijd). Ik had toen besloten om een pion te offeren zodat ik mijn stukken beter kon ontwikkelen.

Het zag er goed uit maar zijn sterke zet 18. c3 neutraliseerde elke kans om mijn pion terug te winnen. Hij stond nu dus een gezonde pion voor en er was niks aan de hand voor wit. Totdat hij opeens een stuk weggaf. Alek probeerde me in een valletje te laten vallen maar hij had de verdedigende zet 23. … Da4 gemist. Toen was het in principe al klaar. Hij probeerde het nog een paar zetten, maar ik maakte geen fout meer en kon het volle punt uiteindelijk binnenhalen.

Peter Aarnoudse - Wim Posthumus

Wim rapporteert over zijn partij: Hoe ECO codes mij hielpen in de partij tegen Peter Aarnoudse? In de Encyclopaedia of Chess Openings (ECO) zijn de schaakopeningen systematisch ingedeeld.

Het systeem werd in 1974 ontwikkeld door Aleksandar Matanović (zie foto hiernaast) maar is geheel ingeburgerd vandaag de dag. Mijn partijen leg ik vast in een map, gesorteerd op ECO code. Daardoor kan ik snel terug vinden welke opening ik vaker heb gespeeld.

Tegen Peter werd een opening van stal gehaald die ik Siciliaans Sveshnikov noemde maar volgens de encyclopedie voluit ’B33: Sicilian Defence, Pelikan and Sveshnikov Variations’ heet. Overigens genereert ChessPad ook automatisch de code en naam van de opening, maar die kan weer afwijken.

Tegen Peter Aarnoudse was ik in mijn vorige partij tegen vreselijk de mist in gegaan. Dit keer ging het beter. Het ging gelijk op tot een kritieke stelling in het middenspel. Beide koningsvleugels lagen open.

Peter ging in de fout en verspeelde een pion. Daarna kon ik met mijn slechte loper door ruil verhinderen dat het paard van Peter betere velden bereikte. De partij was hiermee in hogere zin beslist. In het overblijvende toreneindspel realiseerde ik 2 verbonden vrijpionnen die oprukten. Waarmee ik de winst binnen haalde.

Ruud Dröge - Peter Torczynski

Peter doet verslag: Beide spelers speelden fel op aanval (tegengestelde rokades).

Wit's aanval kwam sneller en zwart moest secuur verdedigen voordat het zelf tot aanval toekwam. Ik voerde met 8. ..-De8! het standaardplan tegen het London-systeem te spelen vanuit het Konings Indisch uit.

Ruud Dröge - Peter Torczynski

Marcel Tillemans - Gerrit Boer

Gerrit doet verslag: het was een tamelijk regelmatige zege, waarin Marcel inderdaad agressief van leer trok. De partij is hieronder na te spelen met commentaar van Gerrit.

Marcel Tillemans - Gerrit Boer

Alik Tchavelachvili - Jeroen Landsheer

Multimediaal als Erasmus is ontvingen we via de Whatsapp een bericht van Alik met zijn partij tegen Jeroen. Deze is hieronder na te spelen!

Alik Tchavelachvili - Jeroen Landsheer

Harrie Jansen - Peter Ruimschoot

Harrie vertelt: Een stevige partij.

Wit (ik) opende gewoontegetrouw met e4 en Pf3. Zwart (Peter) reageerde met b6 en Lb7. Daarna bouwden we rustig onze stellingen op, waarbij wit met de a-pion enige onrust zaaide op de damevleugel.

Dit leidde er mede toe dat zwart veel stukken op die vleugel concentreerde, met enkele ‘onnodige zetten’ zou Cor van As zeggen.

Dat deed zwart de das om toen wit de aanval op de koning opende. Dat resulteerde in een interessante eindstelling (diagram) waar zwart opgaf.

Kijk hier voor alle uitslagen en de stand na ronde negen van de interne competitie.

Jaap van Meerkerk