Dag Wijk aan Zee!

Met het Tata Steel Chess Tournament achter de rug is Wijk aan Zee weer voor een jaar uit onze gedachten. Nog even een sfeerimpressie en een mangomomentje. Ik vond het een bijzonder toernooi. Opvallend weinig rustige remises, veel spektakel en vechtlust, en dus een lust voor het oog.

Zelf speelde ik de weekendvierkamp van vrijdag 11 t/m zondag 13 januari en kwam daarna geregeld kijken. Slechts drie wedstrijden voor mij dus, niet echt een toernooi, zeg maar. Mijn groep 5F was, evenals een tiental andere groepen, uitgeloot en verwezen naar hotel Hoge Duin. Vanwege de enorme wachtlijst aan deelnemers, die allen hoopten alsnog te mogen meedoen. In de mooi gesitueerde panoramazaal schaakten we daar met ruim 100 apart gezette toernooitijgers.

Tijdens een partij liet ik mijn blik geregeld dwalen over de schuimkoppende zee. Ik zat riant, aan een mooie ruime tafel in een gemakkelijke stoel. Een prima ambiance. Maar ik schiet te kort als ik, gelijk een rechtgeaarde Ollander, niet wat te mopperen verzin. Het voelde, op pakweg 600 meter van de Moriaan vandaan er niet echt bij te horen. Aanvankelijk dan. “Ik speel geen Tata, maar het Hoge Duintoernooi”, bromde iemand. Ook een Ollander.

Na mijn partijen toog ik fluks richting Moriaan en naar café De Zon. Die vrijdag hoorde ik vrolijke saxofoons vanuit Sonnevanck. Naar binnen dus. Het is flink donker na tienen. Binnen schuift de warmte als een wulpse deken over me heen. Ik bestel speciaal bier. Het smaakt vies. Ik houd niet van donker. En al helemaal niet van donker bier. Toch drink ik het. Weggooien staat niet ‘in mijn systeem’. Met het glas nog half vol bestel ik een helder speciaal. Lekker! In een afgelegen hoek ontwaar ik een bekende schaker in ruste, hij mij niet. Al zijn aandacht gaat uit naar een vrouw. Ze vindt zijn aandacht fijn, zijn strelen heel aangenaam. Ik wil niet kijken, maar onwillekeurig doe je (ik dus) dat toch. De band speelt fijn en doet het zoet van mijn overwinning aangenamer smaken.

In de Banjaert erger ik me aan vreselijk luidruchtige jeugd. Het loopt al tegen twaalven. Een van die gastjes is verrassend lang en mager. Beetje arrogant ook nog. Een ander, ik vermoed de oudste, had een rossig baardje. Met z’n achten schreeuwen ze erop los tijdens het kaarten en bij elk ander spelletje. Ik zet het geluid van de tv tevergeefs op maximaal. Geen sjoegen. Uit balorigheid drink ik een halve fles meegenomen Cabernet Sauvignon. Het helpt niet. Ik sliep die nacht onrustig en nam me voor de zoveelste keer voor minder te drinken.

Die middag keek ik, na een vlotte mazzelzege, vol aandacht naar de Toppers. Ik nam alle deelnemers eens rustig op. Liam Vrolijk zat er weer bij. Hij stond prima. Maar warempel, zit daar niet een bekend rossig baardje en, neeeee, die lange magere. Die etterbakjes kunnen nog schaken ook! Ze zaten tussen de toppers! Hmm. Daar werd ik niet vrolijk van. Ik hoop dat Liam ze verslaat, dacht ik.

Met enige regelmaat was ik verderop in het toernooi getuige van de opening van de volgende ronde. Ik manoeuvreerde me handig naar een gunstig plekje, maar echte schaakliefhebbers dringen niet. Ik had geen moeite me aan die gedragscode te conformeren. En ongemerkt liet ik me meenemen in een mangomomentje.

Al ras stond ik Pole Position. Giri dacht dat ik iets van hem aanhad, dacht ik. Dom. Hij keek door me heen. Zijn tegenstander van ronde 6 had namelijk na 1. e4 e5 2. Pf3 Pc6 de verrassende Pietrowzet g3 gespeeld. Jan-Krzysztof – ja zo heet die gast, beter bekend als Duda, wat uit het Duits zal komen en betekent, vrii vertaald, hé, jij daar! – trok een argeloos en tegelijk zelfverzekerd gezicht. Zo van ‘ha, nu ben je lekker uit je voorbereiding, Anish!’ En keek vooral niet naar het bord, de schijn wekkend volkomen in controle te wezen. Ook Giri keek vooral niet naar het bord, zat met de hand onder zijn kin afwisselend naar mij – dacht ik – en naar het plafond te staren. En dit vooral niet kijken hielden beide grootmeesters minstens 10 minuten vol. Ik vond die lichaamstaal boekdelen spreken. Böhm, de commentator van die middag, was dit toneelstukje geheel ontgaan en was van mening dat Giri in zijn voorbereiding zat. Giri keek tijdens dit toneelstukje bepaald niet vrolijk. Onze Nederlandse favoriet besloot uiteindelijk tot Pf6 en g6. Hij won na een mooie combinatie in het middenspel in 44 zetten. Maar ‘Jij daar!’ heeft wel even binnenpret gehad met zijn g3.

Bijdragen van clubleden:

Deze ronde drie partijverslagen, uit elke groep een. Met dank aan Henk de Kleijnen, Murdoch Mac Lean, Leo de Jager en Leo Koster.

A-groep

Henk de Kleijnen – Murdoch Mac Lean

Murdoch schrijft: “Deze ronde bracht De Kleijnen tegen onderhand angstgegner Mac Lean. Zwart speelde zijn jeugdliefde de Antoshin-variant van het Hollands. Wit wil e4 doorzetten, zwart e5. Bijna altijd heeft dit een zwaar stukken spel tot gevolg. Wit heeft wat makkelijker spel, zwart wil zijn torens verbinden, Mac Lean speelde 16. …, Le4 dit was helemaal niet goed. In plaats hiervan was Pc5 veel beter. Wit kwam veel beter te staan al had zwart compensatie. Halfopen f-lijn met druk op f2. Tot overmaat van ramp blunderde hij de pion op e4 weg Wit had de partij nooit mogen verliezen. Echter hij wikkelde af naar een verloren toreneindspel. Zo heb je wel eens pech en een ronde later geluk. Het blijft een wreed spel!

Henk schreef over dezelfde partij: “Een voorbeeldige partij speel ik zelden, maar in de tweede ronde van de A-finale kwam ik er (ook volgens de computer) tegen Murdoch Mac Lean dichtbij. Met zwart speelde mijn tegenstander in de Hollandse opening een mij onbekende zet, die – zo werd achteraf gezegd – op een aanbeveling van de Russische grootmeester Antoshin was gebaseerd.

Ik was er niet van onder de indruk en het vervolg rechtvaardigde mijn scepsis. Mijn stelling verbeterde van plus 0,89 geleidelijk steeds meer en op de 57ste (!) was het voordeel met een pluspion opgelopen tot 2,50. Tijd om het af te maken dus.

Bluffend probeerde mijn opponent onder de nederlaag uit te komen. Dat lukte wonderwel. Na één moment van mistasten liep ik achter de feiten aan en verloor nog ook. Om (nog) grijzere haren van te krijgen. Vorig jaar, eveneens in de A-finale, verloor ik tegen Murdoch ook al door in een potremisestelling te veel risico te nemen. Schaken is vaak een wrede bezigheid…”

Kijk hier voor de uitslagen en de stand in finalegroep A.

B-groep

Anton van Berkel – Leo de Jager

Leo vertelt: “Het is alweer een tijdje geleden dat ik tegen een echte grootmeester mocht spelen. Gelukkig kom ik ze niet al te vaak tegen, want over het algemeen is het kwaad kersen eten. Mijn score is een heel halfje en behoorlijk veel andere resultaten. Na wits dertiende zet hebben we de volgende stelling bereikt.

Omdat wits stukken een beetje afgedwaald lijken, besluit ik de knuppel in het welbekende hoenderhok te gooien met 13. …, e4

Na een kwartiertje piekeren neemt Anton de handschoen op met 14. Pce4 Pe4 15. Pe4 en nu hebben we dus een overbelaste zwarte dame of een eenzaam en verlaten witte koning. Vooraf had ik hier 15. …, Lh2 16. Kh2 Dh4 17. Kg1 Te4 18. Lf7 Kh8 gepland, maar bij nader inzien bedenk ik me dat die zwarte loper veel te sterk is om zomaar in te leveren en besluit tot het volgende: 15. …, De4 16. Lf7 Kh8 17. Le8 Le6 18. Lc6 en dan blijkt weer eens dat schaken eigenlijk veel te moeilijk is voor mij want na 18. …, Lh2 19. Kh2 Dh4 20. Kg1 heb ik op de een of andere manier wit tussendoor g3 laten spelen en dus kan ik geen dame winnen omdat de mijne ook in staat?? Het is natuurlijk zo goed als gewonnen voor zwart, maar dat zie je pas op dinsdag.

Ik ging daarentegen verder met 18. …, bxc6 19. Dd1 Dh4 20. g3 Dh3 21. Df3 Ld7 niet een echte aanvalszet, maar ondanks een dikke 10 minuten zag ik niets beters (gelukkig is het ook volgens de machine de beste). Als wit nu in de nabije toekomst een keertje f4 speelt staat hij duidelijk beter, maar zolang hij het zonder die zet probeert … 22. Dg2 Dh5 23. e4 Lh3 24. Kh1 een plaatje van een stelling. Ik kan nu dromen van of de koning of de dame mat zetten. Het is dan ook kiezen tussen Pe6 en Pg6. De eerste dreigt op d4 te slaan en de tweede dreigt het dodelijke Ph4. En natuurlijk kies ik de verkeerde: Na 24. …, Pe6! 25. Le3 zie ik geen vervolg, maar de computer komt met 25. …, Lf4 en groot voordeel voor zwart (26. Ta3 Le3 27. Tae3 Pd4 en het gat op f3 wint minimaal een kwaliteit). Ik zei het al, veel te moeilijk voor mij.

24. …, Pg6? 25. Te3 Tf8 een vriendje erbij halen, logisch en simpel toch. Niet dus, volgens de PC begint wit nu in ‘licht voordeel’ te komen. 26. e5 als verwacht en dan kwam nu de reden van 24. ..-Pg6 namelijk de weerlegging 26. …, Pe5?? 27. dxe5 Lc5 en de toren valt. Dat doet ie ook, maar wel tegen een hele hoge prijs. 28. Dc6 Ik had het kunnen weten, in sommige sporten is slaan verplicht. Zelfs als ik nu met de loper op f2 mag slaan is het geen mat meer, over de dame vangen hoeven we het helemaal niet meer te hebben. Wit staat nu beter.

28. …, Le3 29. Le3 Td8 een laatste (wanhoops)poging. Als je nu Fritz of een van zijn vriendjes aan het werk zet begint ie met Ld4, gebaseerd op mat achter de paaltjes van de zwarte koning. Maar al heel snel komt ie met het winnende 30. Te1 met als leukste grap: 30. …, Te2 31. De8 een dame offer weerlegd door een dame offer. Wit speelt hier 30. Ld4?? h6 en nu kan de lopen niet weg wegens mat, maar kan ook niet gedekt worden. De loper valt en daarmee zijn de bordjes weer verhangen. Na nog wat wit gespartel sloeg ik zo mijn eerste grootmeester aan de haak.

Kijk hier voor de uitslagen en de actuele stand in finalegroep B.

C-groep

Leo Koster – Fred de Heer

Na een maandje vakantie, hier mijn commentaar op mijn partij tegen Fred de Heer. “Door het opofferen van een pion, kreeg ik een betere ontwikkeling, waarna ik vol in de aanval ging. Fred verweerde zich kranig, maar op de 11e zet moest ‘ie toch een pionnetje teruggeven. En na wat mindere zetten op zet 15 nog één.

Halverwege de partij hadden we allebei een vrijpion. Maar na de 29e zet kon Fred met zijn koning niet meer van D8 af en stonden mijn stukken waar ik ze hebben wilde. Hierdoor had ik in feite een toren meer, waardoor ik zijn vrijpion veroverde en die van mij door kon lopen. Hierna gaf Fred op.”

Kijk hier voor de uitslagen en de actuele stand in finalegroep C.

Zo, dat was het weer voor ronde 2. Maandag wacht de derde finaleronde.

Jaap van Meerkerk