De Bierkaai

Ooit gevochten tegen de bierkaai? Nou afgelopen maandag heeft ons viertal dat gedaan. Het begon al minder omdat onze teamcaptain verstek moest laten gaan, al had hij gelukkig wel voor een invaller gezorgd waar we blij mee waren. Om acht uur nam als eerste achter het bord plaats niemand minder dan Andrzej Pietrow (1980).

Een klein lulligheidje, hij ging aan de Charlois kant zitten op bord drie. Hij lachte breed, maar het was echt geen grapje. Even later nam Viktor van de Wetering (1886) plaats aan bord vier. Met nog twee lege borden liet de wedstrijdleider toch aftrappen. Even later verschijnt Michel de Wit (2212) in beeld en neemt tot ongenoegen van Murdoch MacLean, onze invaller, die gehoopt had op broer Cor, plaats op bord twee. En dan lest best Julian van Overdam aan bord een.

De eerste keer dat ik een blik naar rechts kon werpen vond ik Murdoch wel prettig staan, maar bij de volgende vluchtige blik werd hij over h-lijn gejaagd en kon dan ook al vroeg opgeven.

Zelf moest ik me kort daarna zeer ernstige zorgen maken over mijn h7 achilleshiel. Uit arren moede maar g6 gespeeld, met de bijbehorende zwakke zwarte velden. Een kleine switch van Julian zorgde voor nog zwartere wolken op f7. Na nog wat speldenprikken had ik het gevoel dat ik in zugzwang stond. Wat te doen tegen Pf7 gevolgd door een ineenstorting op e6. In arren moede geef ik een kwaliteit, al was de neiging tot opgeven ook heel erg groot. Niet veel later deed ik dat alsnog.

Tijd genoeg om te kijken naar de andere helft van het team. Leo Verhoeven had het tegen clubgenoot Andrzej zo te zien erg moeilijk. Een open stelling is ideaal voor het loperpaar en ook de zwarte koningsstelling leek niet erg solide.

Wim Posthumus intussen had de makkelijkste avond, niet alleen had hij het kleinste ratingverschil, slechts 140 punten, maar hij had ook een pion gesnoept en de aanval die Viktor als compensatie had zag er overleefbaar uit. Een klein probleempje was alleen dat beide heren even veel minuten hadden, een stuk of vijf, maar dat Wim een uur minder had. Gelukkig liet Viktor dameruil toe waarna een onduidelijk dubbel toreneindspel overbleef. Wim had een pluspion, die ook nog eens vrij was. Dapper wees hij remise af. Helaas koos Viktor de enige juiste strategie en even later was het alsnog remise.

Daarmee was Leo als laatste bezig, wanhopig liet hij de infanterie op de damevleugel oprukken. Maar helaas liet wit zich niet gek maken en ging op een grotere buit af, de koning, waarna Leo de hand uit moest steken ter overgave.

En dat van die bierkaai moge duidelijk zijn bij het volgende staatje:

Leo de Jager    547 Elo puntjes minder.
Murdoch MacLean 407 Elo puntjes minder.
Leo Verhoeven   177 Elo puntjes minder.
Wim Posthumus   140 Elo puntjes minder.

Feitelijk hebben we dus een fraaie score behaald door met slechts ½ – 3½ te verliezen 😊 van een team dat een paar maatjes te groot was voor ons.

Klik hier voor alle uitslagen en standen in divisie 1A van de RSB viertallencompetitie.

Leo de Jager