Over uitstel, thuis op ontdekkingsreis en Danny’s ontmaskering

Voor de gesloten competities A en B zijn door omstandigheden enkele wedstrijden uitgesteld.

Op de avond waarop het snelschaken stond gepland (8 april) wordt een thuiswedstrijd van ons tweede team gespeeld en daarom wordt de strijd om het snelschaakkampioenschap uitgesteld tot 1 juli. Op dit moment plannen we enkele inhaalwedstrijden voor de A en B finalegroepen, in overleg met de spelers.

De overige leden kunnen een schaaktraining volgen, verzorgd door Frank van Zutphen, of zij kunnen gaan rapid- of snelschaken in de analyseruimte, of in de speelzaal een vriendschappelijke partij spelen.

Onze secretaris, Leo Verhoeven, heeft alle leden hierover geïnformeerd.

A-finale

In deze ronde won Wim Westerveld van Wim Posthumus. Cander Flanders en Arno van Houten hielden het op remise.

Cander Flanders en Arno van Houten steken elkaar naar de kroon als het om de titel remisekoning gaat. Beiden scoorden zes remises uit zes partijen.

Murdoch Mac Lean, alias Big Mac, alias MM, laat zich van zijn beste kant zien! Hij staat fier aan kop met 4½ punt uit 6! Murdoch moet ‘alleen nog’ remise maken tegen Wim Westerveld om zich te laten huldigen voor het clubkampioenschap. Spannend!!! Volgens de bookmakers heeft hij een grote kans. Zelfs als Mac verliest van WW dan moeten zijn concurrenten KT en WW geen enkel halfje laten liggen. Dus alleen Kees van Toor en Wim Westerveld kunnen – mits zij hun resterende partijen (twee (Kees) en drie (Wim) – Big Mac nog inhalen.

Henk de Kleijnen heeft net als Kees van Toor en Arno van Houten 3 punten op zak. Henk rest nog een wedstrijd tegen Kees van Toor.

De uitgestelde partij Arno van Houten – Wim Posthumus  werd na harde strijd remise. Arno had de euvele moed de partij bij mij thuis te komen inhalen. Jammer dat beide spelers in de beslissende eindfase te weinig tijd over hadden om steeds de beste zetten te doen.

Wim Posthumus speelt wat onder zijn verwachtingen en die van ons en draagt met een bescheiden notering (nog) de rode lantaarn. Maar met een overwinning in de laatste partij ziet de wereld er plots weer anders uit!

Klik hier voor de uitslagen en stand in de A-finale.

B-finale

In de B-finale valt de overwinning van Gerard Kastelein op Paul Wilhelm op. Een knappe prestatie van Gerard. Ik heb de partij nagespeeld en kon nauwelijks geloven dat Gerard achter de zwarte stukken zat. Niks geen (te) wilde offervarianten, as-aanvallen en harakiri-acties, maar weloverwogen en positionele zetten. Gerard zei dat hij met zichzelf had afgesproken op zijn handen te gaan zitten. Tegen Paul werkte die strategie in ieder geval.

Dick Straathof speelde remise tegen Anton van Berkel.

Leo Verhoeven, Leo de Jager en Dick Straathof gaan gezamenlijk met 3½ punt aan de leiding. Dick heeft nog een partij voor de boeg, de Leo’s twee en staan er dus relatief beter voor. Zij worden gevolgd door drie spelers met 2½ punt: Gerard Kastelein, Davin Mostert en Anton van Berkel. Gerard is uitgespeeld, Davin moet er nog twee, Anton nog één. De bookmakers denken dat Leo met 5 punten gaat finishen, genoeg voor de B-titel, met Davin als grootste concurrent voor eremetaal.

Klik hier voor de uitslagen en stand in de B-finale.

C-finale

Eric Hoogenes sleepte slechts een halfje op het droge door zijn verplichtingen voor ons eerste team in de RSB-competitie. Door de zege van de in prima vorm stekende Marcel Tillemans op Jan Smit kroop Marcel een halfje dichter naar de top. Eric gaat met 8 punten aan de leiding en heeft aan remise in de slotronde genoeg om deze Zwitserse groep te gaan winnen. Marcel volgt op plaats 2 met 7 punten.

De derde plaats gaat tussen de heren Jan Hoek van Dijke, Aad Jan Roos en Jaap van Meerkerk, die gedrieën 6½ punt hebben. Hoek van Dijke heeft slechts één keer een zeperd gehad, in ronde 3, jawel, uitgedeeld door Hoogenes. Hoek van Dijke, stevig in vorm, heeft net wat te vaak remise gespeeld en om de echte top werkelijk te kunnen bedreigen.

Roos liet tot en met ronde zeven een uitstekende vorm zien, maar moest zich in de drie volgende ronden tevreden stellen met slechts een enkel halfje, waardoor zijn wonderscore wat haperingen ging vertonen, toch altijd nog goed voor een TPR van boven de 1800. Van Meerkerk kwam niet zo goed uit de bedoelde verf, maar kon nog net bij dit drietal aanhaken door een gratis punt in ronde 9 en een daarop volgende gelukkige zege op Ruud Neumeijer.

Herman Beerling doet met 6 punten goede zaken en staat op plaats 6. Hij wist de laatste drie ronden te winnen en rende als het ware de top tien binnen. Gerrit Boer heeft inmiddels ook wat stoom afgeblazen na zijn opvallend goede prestatie in de eerste vier ronden waarin hij 3½ uit 4 haalde. In de laatste 3 ronden scoorde hij een halfje staat samen met Lucian Mihailescu, Jan Smit, Jannieko Scheele, Hans Brobbel, Pim Kleinjan, Ruud Neumeijer en Danny Hetharia op de zevende plaats.

Danny Hetharia is nu toch echt door de mand gevallen of uit de kast gekomen, in die zin dat hij nu kleur heeft bekend en zijn ware gezicht getoond. Denk ik. Hij is dus niet, zoals de andere nieuwkomer Jurriaan Verhofstadt een voorzichtige huisschaker die het echte clubschaken nog onder de knie moet zien te krijgen. Hij staat met 4½ uit 5 op de 14e plaats. Vier en een half uit vijf!!! Want Danny schaakt pas vijf rondjes mee. Het is nu dus echt afgelopen met verstoppertje spelen, Danny. Of ben je soms toch die huisschaker met beginnersgeluk? Danny doet zelf verslag van zijn laatste partij, een zege op Cor van As, lees het en wie weet ontdekt u zijn geheim.

Jaap van Meerkerk – Ruud Neumeijer

Jaap schrijft: Ruud overspeelde mij in de opening. Althans, na de tiende zet van die opening dan. Toen produceerde ik in moeilijke stelling mindere zetten. Welke opening het was zeg ik niet, maar het leek wel op een soort van combi tussen Hollandsch en – ik zeg altijd – ome Ben, alias Ben-Oni. En zo bestond het dat we een voor Ruud zeer gunstige middenspelpositie bereikten. Beetje oneerlijk gevecht leek het want Ruud had monsters van lopers ingezet, waartegen ik slechts met een zwak toren-loperstel weerstand moest zien te bieden.

Ik kon niet anders dan gemeen gaan spelen. Eerst bood ik op zet 23 zetherhaling aan. Ruud wist dat hij niet mocht weigeren. Ik dacht dat hij dat dacht, dacht ik. Zwart moest nu wel een winstplan op tafel verzinnen en voor wit zouden de golven weldra te hoog worden. Vanuit mijn reddingsbootje kon ik met moeite enkele zwakke schuimkoppen rond de zwarte koning waarnemen en hoorde ook een wit boertje op het eilandje e6 schreeuwen. Wit vatte de boer bij de horens en zette ook zijn broertjes op de g- en h-lijn in, pende nog één van de beide zwarte monsters.

Zwart hielp aan zijn echec mee op het moment dat wit dacht dat het echt afgelopen was en speelde het ogenschijnlijk zeer sterke 30. ..-c3!! Wit oogt kansloos tegen alle dreigingen. Echter, ook in gevallen van schijnbaar diepe duisternis, hoef je niet immer het kwade te vrezen. En net als bij die Duitsers, zo in de laatste seconden, scoorde ik met een ondekbare matcombinatie. Net als bij die laatste interland van Oranje tegen die nimmer opgevende geluksvogels, deed Ruud zichzelf tekort. Even later dronk Ruud en genoot ik van … Brams gekoelde Hertog Jan. En dat zie ik die verwende voetbalkleuters nog niet zo gauw met die Duitsers in de kleedkamer doen.

Thuis begint natuurlijk, net als bij jullie, de ontdekkingsreis. Tot waar liep het gesmeerd, en waar kan het beter tot veel beter. Op die reis overwoog ik 3. e4. Een tijdelijk pionoffer dat de pion op f5 direct bevraagt, zoals Staunton ons in een vergelijkbare variant voordeed. En jawel, heel goed speelbaar. Even later ontdekte ik iets bijzonders, een rokademat. Hoe leuk zou het wezen ooit zo mat gezet te mogen worden! Uw tegenstander rokeert en zegt droogjes `mat.

12.Lxh7 (ha ha, nou heb ik je, zal zwart denken, ik vang je dame) Lf8 13.Pg5+ fxg5 14.0–0 mat!!

Okay, maar zo ging het dus niet in het echie, hoewel ik die variant nu natuurlijk wel ga spelen. En wie weet mag ik dan ooit het mat via de rokade eens uitvoeren.

Leo de Rooij – Jan Bruinsma

Leo schrijft: Als het mailverzoek van Jaap voor het inleveren van een partijverslag binnen plingt (een heel ander geluid dan het klepperen van de brievenbus, dwingender ook…), zit ik net een potje te jojoën. Ik beken: ik moest de correcte schrijfwijze van het woord eerst even opzoeken: met een streepje, twee puntjes op de e? Dat laatste dus: jojoën. Jaren niet gedaan, en als kind was ik er ook geen held in. Leeftijdgenootjes deden waanzinnige trucs met hun jojo: over een richel laten rollen en weer terug, loopings, ingewikkelde weefpatronen met hand en touw en de jojo als klepel daar slingerend tussenin. Dat werk. Ik kwam nooit verder dan gewoon saai op en neer. Al heb ik die beweging in de loop der jaren toch ook weer leren waarderen…

Afijn, op het moment dat Jaap op zijn verzendknop drukt, speelt mijn huidige potje jojo zich af aan de linkerzijde van het schaakbord op de computer, tijdens de analyse van mijn partij tegen Jan Bruinsma (met wit). Daar geeft een schuifbalk aan wie op voordeel staat en ik kan u melden: die balk maakte overuren! Niet dat er nou dramatische uitslagen te zien waren, en dat stelt toch enigszins gerust: geen blunders. Maar verder jojode de balk er lustig op los. In schaaktermen: zwart komt beter uit de opening, zet een leuke aanval in de steigers maar worstelt met de voortzetting.

Wit verdedigt optimaal, profiteert waar het kan en trekt het initiatief naar zich toe. Zwart vecht zich daaronder uit, drijft de witte koning in een hoek met toren en loper maar moet vrezen voor promotie van een witte pion. Om kwart over elf, met nog slechts luttele minuten op de klok en zet 50 in zicht, schudden Jan en ik de hand: het was een leuke pot schaken en deze remise doet geheel recht aan het spelverloop. Uitgejojood. Of zoiets.

Danny Hetharia – Cor van As

Danny is aan het woord: Zoals een beginner betaamt gaf ik Cor meerdere malen de mogelijkheid de partij in zijn voordeel te beslissen. Gelukkig voor mij waren de winnende zetten niet heel eenvoudig te vinden en was Cor ogenschijnlijk in een solidaire bui (“onderschatting” was het woord dat hij zelf gebruikte). In een redelijk gelijk eindspel probeerde ik met wat scherpe lijnen en weinig tijd op de klokken nog een beslissende uitslag te forceren (voor één van beiden). Dat leek niet per se goed uit te pakken, maar na een verkeerde ruil van Cor lukte het mij wel de weg naar de overwinning te vinden. Zo werd het dus een wat geflatteerde 1-0.

Zo dat was het wel weer voor deze ronde. Op naar de slotronde, ronde 11.

Klik hier voor de uitslagen en stand in de C-finale.

Veel succes allemaal.

Jaap van Meerkerk